Με τη βαλίτσα στο χέρι...

ΜΕΡΟΣ 1

Μετά από απουσία δύο μηνών, η στήλη επιστρέφει σήμερα με διαφοροποιημένη, για λίγο, τη θεματολογία της. Ο λόγος απλός. Μόλις επιστρέψαμε από ένα ταξίδι που μας πήρε στην Κωνσταντινούπολη, Σιγκαπούρη, Σίδνεϊ και Μελβούρνη. Έτσι αντί να ασχοληθώ, ως συνήθως, με την τρέχουσα επικαιρότητα προτιμώ να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες αυτού του όμορφου ταξιδιού. Θα επανέλθω στην… «πεπατημένη οδό» αμέσως μετά τη λήξη του οδοιπορικού…

Τα ταξίδια είναι το αλατοπίπερο που ομορφαίνει τη ζωή… Σου προσφέρουν αξέχαστες και πολυδιάστατες εμπειρίες. Σου ανοίγουν τα μάτια και εξαλείφουν τις αποστάσεις που χωρίζουν τους λαούς. Όσο πιο πολύ ταξιδεύει κάποιος τόσο πιο έντονη τού γίνεται η πεποίθηση ότι το «εμείς» είναι πολύ γενικότερο από ότι πιστεύαμε. Δεν συμπεριλαμβάνει μόνο αυτούς που ανήκουν στην οικογένειά μας, την παρέα μας, τη ράτσα μας. Αγκαλιάζει στην ουσία όλους τους κατοίκους του ταλαίπωρου τούτου πλανήτη. Μπορεί να μην είμαστε όλοι απόλυτα ίδιοι, δεν είμαστε, όμως, και απόλυτα διαφορετικοί! Πιστεύω ακράδαντα ότι αν οι λαοί ταξίδευαν περισσότερο, επισκεπτόμενοι κυρίως τις… εχθρικές τους χώρες, οι πολεμικές συγκρούσεις θα είχαν σίγουρα μειωθεί κάθετα. Η επαφή γκρεμίζει τα τείχη των προκαταλήψεων και των δηλητηριασμένων απόψεων.

Διάφορα…

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Διάφορα…

Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ!

Αν, πριν κάμποσα χρόνια, μού έλεγε κάποιος ότι η Ελλάδα έχει τάσεις αυτοκτονίας θα τον πέρναγα για τρελό! Σήμερα, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει αναδεικνύοντας τον τότε «τρελό» στον πιο λογικό παρατηρητή των εξελίξεων στην πατρίδα. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ως χώρα τεράστια… ψυχολογικά προβλήματα. Οι τάσεις αυτοκαταστροφής είναι έκδηλες σε όλες τις εκφάνσεις διοίκησης!

Ο σημαντικός τομέας του τουρισμού, για παράδειγμα, κινδυνεύει άμεσα από την υπερβολική φορολόγηση. Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας –ο πολύ γνωστός ΦΠΑ– είναι 13% στη διαμονή και 23% στην εστίαση. Σε καμιά άλλη ανταγωνιστική χώρα της Ευρώπης οι συντελεστές του ΦΠΑ δεν είναι τόσο υψηλοί. Την ίδια ώρα από την 1^η Ιουλίου ο συντελεστής για την εστίαση θα αυξηθεί σε 24% ενώ μελλοντικά προβλέπεται η επιβολή φόρου διανυκτέρευσης σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια!

«Πόθεν Έσχες» συνέχεια…

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

«Πόθεν Έσχες» συνέχεια…

Έγραψα την περασμένη εβδομάδα για το «Πόθεν Έσχες» των πολιτικών αρχηγών της Ελλάδας αναφέροντας μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

«…Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, των υποτιθέμενων εθνολατρών, κ. Νίκος Μιχαλολιάκος, είναι ο πλουσιότερος πολιτικός αρχηγός. Για το 2012 δήλωσε, μαζί με την σύζυγό του, Ελένη Ζαρούλια, εισοδήματα 271.050 ευρώ (τα 41.000 ευρώ ο ίδιος και 46.179 ευρώ η σύζυγός από τις βουλευτικές αποζημιώσεις τους και τα υπόλοιπα από άλλα έσοδα).

»Το ζεύγος Μιχαλολιάκου έχει καταθέσεις 183.372 ευρώ. Ο ίδιος είναι κάτοχος ατομικής επιχείρησης και η σύζυγός του είναι μέτοχος ανώνυμης εταιρίας που κληρονόμησε το 2002. Έχουν εγγραφές 10 ακινήτων (μεταξύ αυτών τεσσάρων καταστημάτων και δύο διαμερισμάτων)…»

Τα… «φτωχαδάκια» της Βουλής!

 «ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Τα… «φτωχαδάκια» της Βουλής!

Θα μπορούσε να ήταν τίτλος ελληνικής δραματικής ταινίας της δεκαετίας του 60, αν έλειπαν τα αποσιωπητικά και τα εισαγωγικά. Δυστυχώς, όμως, και τα αποσιωπητικά και τα εισαγωγικά είναι απαραίτητα  για να αποδοθεί σωστά το νόημα του τίτλου! Γιατί μόνο φτωχαδάκια δεν είναι οι εθνοπατέρες και οι… εθνομητέρες μας! Οι περισσότεροι έχουν μπόλικο παραδάκι, μερικοί μάλιστα παραέχουν, ενώ ελάχιστοι είναι αυτοί που πλησιάζουν το επίπεδο φτώχειας του λαού!

Διάβαζα τα περί «πόθεν έσχες» των πολιτικών μας και μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Η πίεση (που δεν έχω κάτω από κανονικές συνθήκες) κτύπησε κόκκινο!!!

Το πρώτο που με ζοχάδιασε ήταν το γεγονός ότι ενώ βρισκόμαστε, αν δεν κάνω λάθος, στο σωτήριο έτος 2016, στη δημοσιότητα δόθηκαν οι δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης των βουλευτών, ευρωβουλευτών και υπεύθυνων Οικονομικών των πολιτικών κομμάτων για το οικονομικό έτος 2013, και αφορούν στην ουσία το 2012. Για να τα πω πιο λιανά, υπάρχει και μια καθυστέρηση τριών και πλέον ετών!!! Με άλλα λόγια ένα λαμόγιο πολιτικός (και δόξα τω Θεώ, έχουμε αρκετούς) μπορεί επί τρία χρόνια να κάνει τις απάτες της ζωής του, να εξάγει το «αίμα» του ελληνικού λαού στο Μπραζίλ ή όπου αλλού θέλει, και μετά άντε γύρευε! Ellada με τα ωραία σου!

Eurovision για… κλάματα!

 «ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Eurovision για… κλάματα!

Πέρασε και το Eurovision 2016 στην ιστορία και στη μνήμη μου θα μείνει ως μια καλλιτεχνική παρωδία γιατί αντί να δοξάσει την τέχνη δόξασε τις πολιτικές σκοπιμότητες!

Κατετάγησαν σε δεύτερη, τρίτη και σε πιο κάτω θέσεις πολύ αξιόλογες συμμετοχές (Αυστραλία, Ρωσία, Αρμενία, Αυστρία κ.ά.) για να κερδίσει μια καλλιτέχνιδα που παρουσίασε ένα τραγούδι άκρως πολιτικού περιεχομένου και αμφίβολης καλλιτεχνικής αξίας.

Η επιλογή της νικήτριας είχε στόχο τη Ρωσία, και τίποτα άλλο.

Είναι απαράδεκτο να επιτρέπεται (ως φαίνεται κατ' εξαίρεση) η ανάμειξη της πολιτικής στην τέχνη σε ένα μάλιστα διεθνή διαγωνισμό. Η «νίκη» της Τζαμάλα και το τραγούδι της "1944", προκαλεί το σκεπτόμενο θεατή.

Μας κάνει να ξεχωρίζουμε…

Πολλές φορές αναγνώστες με έχουν είτε ευγενικά επικρίνει είτε αναιδέστατα κατσαδιάσει επειδή στα σχόλιά μου είμαι αυστηρός σε ότι αφορά την ταλαίπωρη πατρίδα. Σέβομαι τις απόψεις όλων αλλά όχι απαραίτητα τον τρόπο έκφρασης της δεύτερης κατηγορίας αναγνωστών.

«Καλά δεν βρίσκεις στην πατρίδα μας κάτι καλό να το χειροκροτήσεις» ήταν το μήνυμα ενός αναγνώστη ενώ ένας άλλος μου έριξε ολίγον τι δηλητήριο: «Αφού δεν σού αρέσει η Ελλάδα, γιατί δεν έμενες στην Αυστραλία;».

Η απάντηση στον πρώτο αναγνώστη θα δοθεί στη συνέχεια, αφού σήμερα θα ασχοληθώ (όπως αρκετές φορές και στο παρελθόν) με ένα προτέρημα του λαού μας που με κάνει να νιώθω πραγματικά υπερήφανος.

Στο δεύτερο αναγνώστη θέλω να υπενθυμίσω το σύνθημα της στήλης «ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ» και συνάμα να τού τονίσω ότι αγαπώ την Ελλάδα διπλά. Πρώτον γιατί εδώ γεννήθηκα και δεύτερον γιατί επέλεξα –παρά το γεγονός ότι ο γιος μου ζει στο Σίδνεϊ– να αφήσω έναν παράδεισο και να επιστρέψω στον τόπο που είδα το φως της ζωής.

Θα βγάλουν τη γη από τη… «σούβλα»;

    Όπου και αν αγγίξεις τη γη πονάει. Τα βουνά της βογκάνε, οι κάμποι της «ψήνονται» στον… πυρετό, οι θάλασσές της πάσχουν από κάθε λογής μόλυνση και αυτοί που διαφεντεύουν το μέλλον μας μόλις πριν λίγες μέρες έδειξαν σημάδια ότι άρχισαν να βγαίνουν από το λήθαργο!

Για πάνω από τριάντα χρόνια παρακολουθώ, αρχικά με ανησυχία και τελευταία με τρόμο, τις εξελίξεις σε ότι αφορά τις κλιματικές αλλαγές! Για πάνω από τριάντα χρόνια διαβάζω τα πορίσματα επιστημονικών ερευνών που αποδεικνύουν, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι η μέση θερμοκρασία του ταλαίπωρου πλανήτη μας ανεβαίνει με συνεχώς αυξανόμενους ρυθμούς. Για πάνω από τριάντα χρόνια βλέπω σε ειδήσεις και ντοκιμαντέρ τους πάγους των Πόλων να λιώνουν και τη στάθμη της θάλασσας να ανεβαίνει. Για πάνω από 30 χρόνια εξοργίζομαι με την αδράνεια των κυβερνήσεων να κουνήσουν το δακτυλάκι τους και να κάνουν, τέλος πάντων, κάτι που θα μπορούσε να αποτρέψει αυτό που μέχρι σήμερα φαίνεται σχεδόν αναπόφευκτο: την καταστροφή της γης από την ανθρωπογενείς παράγοντες.

Σωτήρες της… συμφοράς!

Έγραψα την περασμένη εβδομάδα ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε αφασία και ήρθαν εν χορώ τα πολιτικά κόμματα να το επιβεβαιώσουν!

Πριν συνεχίσω, θέλω να τονίσω απερίφραστα ότι πιστεύω στη δημοκρατία (άσχετα αν αυτή, στη σημερινή της μορφή και έκφραση, με έχει προδώσει) και απεχθάνομαι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ο μεγάλος Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε κάποτε πει ότι «η Δημοκρατία δεν είναι ένα τέλειο πολίτευμα αλλά είναι το καλύτερο που έχουμε»! Βέβαια η Δημοκρατία στην Ελλάδα όχι μόνο δεν πλησιάζει την τελειότητα αλλά, όπως την κατάντησαν οι πολιτικάντηδές μας, μάλλον ένα αγνώριστο έκτρωμα της Δημοκρατίας του Περικλή έχει γίνει.

Πριν λίγες μέρες είχαμε την επέτειο της επάρατης δικτατορίας. Μιας ομολογουμένως δύσκολης περιόδου της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και τα κόμματα –που έχουν κομματιάσει οικονομικά τουλάχιστον την Ελλάδα– βρήκαν την ευκαιρία να ρίξουν εύκολες μαχαιριές στους συνταγματάρχες για να στιγματίσουν μεν εκείνη την μαύρη περίοδο αλλά κυρίως για να αποσπάσουν, για άλλη μια φορά, την προσοχή του λαού από τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Η Ελλάδα σε… αφασία!

 «ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Η Ελλάδα σε… αφασία!

Φαίνεται τελικά ότι στην Ελλάδα ελάχιστοι είναι ικανοί να σκεφθούν και να κατανοήσουν πού βρισκόμαστε ως χώρα και ως λαός.

Ο καθείς το μακρύ και το κοντό του και πέρα βρέχει!

Καμιά συνεννόηση. Καμιά επαφή με το περιβάλλον. Καμιά έστω ένδειξη ότι έχουμε πάρει χαμπάρι πως ένα ακόμα βήμα, ένα τόσο δα βηματάκι, στην πορεία που ακολουθούμε και πέφτουμε στο γκρεμό.

Μιλάμε για τέτοια γενική… αφασία που ο μέσος Έλληνας μπορεί να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς χωρίς πρόσθετο αναισθητικό!

Συγκρίσεις που θλίβουν!

 «ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Συγκρίσεις που θλίβουν!

Έπεσε στην αντίληψή μου η επιστολή μιας Δανέζας εκπαιδευτικού που διαμαρτύρεται για τους δυσβάστακτους φόρους της πατρίδας της. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μερικές συγκρίσεις μεταξύ Δανίας και Ελλάδας που ενδεχόμενα θα μας βοηθούσαν να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα.

Η Δανέζα στην επιστολή της, που απευθυνόταν κυρίως σε Αμερικανούς, τονίζει μεταξύ άλλων:

«Είμαι εκπαιδευτικός στην Δανία με ετήσιο μισθό 61 χιλιάδες αμερικανικά δολάρια. Έχουμε δωρεάν παιδεία. Δεν πληρώνουμε για την ιατρική και νοσοκομειακή μας περίθαλψη και ακόμα οι μαθητές πληρώνονται για να σπουδάζουν. Όλα αυτά ακούγονται υπέροχα, το ξέρω, όμως τίποτα δεν είναι δωρεάν… Το κατώτερο ποσοστό φορολόγησης στη Δανία είναι 40%!