ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ 2020

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ στα ΤΜΗΜΑΤΑ του Κ.Ε.Π. !!!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ –///– ΝEΑ ΤΜΗΜΑΤΑ !!!

 

Σάς περιμένουμε !!!Εγγραφές στην παραπομπή στο Διαδίκτυο:

http://www.hecucenter.ru/ru/greekcourses/register/

ΑΠΟΔΕΙΞΗ / КВИТАНЦИЯ 

ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ / ДОГОВОР

Read more..

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ_ ΝEΑ ΤΜΗΜΑΤΑ !!!_Σεπτέμβριος 2020 Πρόγραμμα μαθημάτων ελληνικής γλώσσας για το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ –///– ΝEΑ ΤΜΗΜΑΤΑ !!!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ – ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ !!!

ΕΝ ΠΕΡΙΟΔΩ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ και όχι μόνο !!!

ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2020 !!!

ΣΧΟΛΙΑ & ΚΡΙΤΙΚΕΣ των ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΜΑΣ

http://www.hecucenter.ru/gr/greekcourses/elliniki_glossa_katotero_paratithentai_sholia__kritikes_ton_spoidaston_mas.html

 

Αγαπητοί φίλοι,
Το Kέντρο Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την έναρξη εγγραφών για τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας, που θα ξεκινήσουν τον προσεχή Σεπτέμβριο. Σε έντεκα διαφορετικές, γεωγραφικά, εστίες της ρωσικής πρωτεύουσας οι ενδιαφερόμενοι έχουν τη δυνατότητα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και, στη συνέχεια, συμμετοχής σε εξετάσεις για την απόκτηση του πτυχίου γλωσσικής επάρκειας-ελληνομάθειας από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας (με έδρα τη Θεσσαλονίκη). Ταυτόχρονα προσφέρουμε τη δυνατότητα στους σπουδαστές μας παρακολούθησης μαθημάτων ελληνικής γλώσσας σε ειδικά διαμορφωμένα θερινά εκπαιδευτικά προγράμματα στην Ελλάδα, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Πρόγραμμα μαθημάτων ελληνικής γλώσσας για το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021 [επισημαίνεται ότι στην παρούσα φάση τα περισσότερα τμήματα θα λειτουργήσουν εξ αποστάσεως, διαδικτυακά-on-line, εφ΄όσον ακόμη παραμένουν σε ισχύ οι απαγορεύσεις συναθροίσεων στις εστίες μας διεξαγωγής των μαθημάτων μας και διάδοσης της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού]

Read more..

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ – ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – Κ.Ε.Π. 2020

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ – ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – Κ.Ε.Π.

http://www.hecucenter.ru/gr/news/ekstrateia__stirikse_to_kentro_ellinikoi_politismoi__kep_2020.html 

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΙΣΦΟΡΑ

СБЕРБАНК__ПОЖЕРТВОВАНИЕ.xls 

 

ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ –

ΚΟΙΝΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ !!!

15^η συνεχόμενη χρоνιά ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! –

Απολογισμός δράσης Κ.Ε.Π. για το α΄ εξάμηνο 2020 !!!

 

650 σπουδαστές

24 τμήματα ελληνικής γλώσσας

11 εστίες διάδοσης ελληνικής γλώσσας

48 διοργανωθείσες εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων διαλέξεις, εκδηλώσεις, αφιερωμένες σε Ημέρες Μνήμης, Εθνικές Επετείους, διαδραστικά εγχειρήματα, όπως ΛΕΣΧΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ «ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ», ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ & ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ !!!

6 θεατρικά εγχειρήματα, μεταξύ των οποίων 1 πρεμιέρα στη Μόσχα

1 βράβευση

30 συμμετοχές σε εκδηλώσεις προώθησης-προβολής του ελληνικού πολιτισμού και στήριξη ενημέρωσης-χορηγοί επικοινωνίας σε εκδηλώσεις ελληνορωσικής σύμπραξης

17 δημοσιεύσεις σε ΜΜΕ και πολλά άλλα…!!!   

 

        ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΣ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ !!!

Read more..

Απολογισμός δράσης Κ.Ε.Π. για το α΄ εξάμηνο 2020

 

 

 

 

15^η συνεχόμενη χρоνιά ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! –

Απολογισμός δράσης Κ.Ε.Π. για το 2020 !!!

 

650 σπουδαστές

24 τμήματα ελληνικής γλώσσας

11 εστίες διάδοσης ελληνικής γλώσσας

48 διοργανωθείσες εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων διαλέξεις, εκδηλώσεις, αφιερωμένες σε Ημέρες Μνήμης, Εθνικές Επετείους, διαδραστικά εγχειρήματα, όπως ΛΕΣΧΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ «ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ», ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ & ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ !!!

5 θεατρικά εγχειρήματα, μεταξύ των οποίων 1 πρεμιέρα στη Μόσχα

1 βράβευση

30 συμμετοχές σε εκδηλώσεις προώθησης-προβολής του ελληνικού πολιτισμού και στήριξη ενημέρωσης-χορηγοί επικοινωνίας σε εκδηλώσεις ελληνορωσικής σύμπραξης

17 δημοσιεύσεις σε ΜΜΕ και πολλά άλλα…!!!   

          

        ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΣ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ !!!

Αγαπητοί φίλοι,

Σας αποστέλλουμε απολογισμό δράσεων του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) για το α΄ εξάμηνο του τρέχοντος έτους 2020, τον οποίο δύνασθε να αντλήσετε στον εξής σύνδεσμο στο Διαδίκτυο:

 

http://www.hecucenter.ru/up/Last_Απολογισμός δράσεων Κ.Ε.Π. έτους 2020.pdf

Read more..

΄Eναρξη μαθημάτων ελληνικών παραδοσιακών χορών_Σεπτέμβριος 2020

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ / ΧΟΡΟΙ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

OΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ТΟΣΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

TMHMAΤΑ για ΠΑΙΔΙΑ και ΕΝΗΛΙΚΕΣ

΄Eναρξη μαθημάτων ελληνικού παραδοσιακού χορού – Χορού του Ελληνικού Κόσμου

Αγαπητοί φίλοι,

 Το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού-Κ.Ε.Π. είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την επανέναρξη των μαθημάτων ελληνικού παραδοσιακού χορού από τον Σεπτέμβριο 2020, για παιδιά και ενήλικες, με τον αποσπασμένο εν Μόσχα από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας εκπαιδευτικό, ειδικευμένο στους χορούς του Ελληνικού Κόσμου, Ευστάθιο Νικητόπουλο. Προσκαλούμε όλους, όσοι επιθυμούν, να μετάσχουν και να παρακολουθούν τα μαθήματά μας.

Mην αφήσετε αναξιοποίητη τη δυνατότητα να παρακολουθείτε τα μαθήματά μας, με την προοπτική να ενταχθείτε στο Χορευτικό Συγκρότημα του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) και να συμμετέχετε σε εορτές και εκδηλώσεις! Τα μαθήματα πραγματοποιούνται σε απόλυτα ανιδιοτελή για το κοινό βάση.  Κατωτέρω παρατίθεται αναλυτικό πρόγραμμα παθημάτων.

Από εφέτος θα λειτουργήσουν

Τμήματα για παιδιά ηλικίας από 5 ετών και άνω

Νέα Τμήματα ενηλίκων / Τμήματα προχωρημένων

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2020-2021

Σε απόλυτα ανιδιοτελή βάση

Read more..

01.10.2020__ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ-ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ-ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ__Αγνή Σιδερίδου_7

ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙΝОΥΡΙО ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ

ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ  !!!

΄Ελληνες & Φιλέλληνες όλου του κόσμου – ενωθείτε !!!

με εξ αποστάσεως ηλεκτρονική σύνδεση, μέσω της διαδικτυακής συνεδριακής πλατφόρμας zoom

Пαρακαλούμε τους ενδιαφερόμενους να συμμετάσχουν να συνδεθούν στον εξής σύνδεσμο στο Διαδίκτυο https://us02web.zoom.us/j/82772291872?pwd=WDJNQVhpRmZXbzV0M3hWQUUrTTJyZz09

Πέμπτη, 1 Οκτωβρίου 2020, ώρα 20.00

Μόσχα, 25 Σεπτεμβρίου 2020

Αγαπητοί φίλοι,

Είμαστε στην ιδιαίτερα ευχάριστη θέση να σάς παρουσιάσουμε ένα εντελώς καινούριο εγχείρημα ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ  !!! -

την εξ αποστάσεως διαδικτυακή επικοινωνία με ενδιαφέροντες ανθρώπους, Έλληνες και Φιλέλληνες, οι οποίοι είναι έτοιμοι να μοιραστούν μαζί μας εμπειρίες ζωής, επιτυχίες, σχέδια για το μέλλον, οράματα !!!

 

Οι νέες συνθήκες περιορισμού, απαγορεύσεων συναθροίσεων και εξ αποστάσεως δράσεων μάς αποκαλύπτουν νέους ορίζοντες, μάς οδηγούν σε νέες δυνατότητες και προοπτικές ! To καινούριο μας εγχείρημα στοχεύει σε μια άμεση, φυσική, ελεύθερη, απόλυτα αβίαστη και ειλικρινή ανθρώπινη επικοινωνία εξ αποστάσεως, διαδικτυακά. Στην συνάντηση-παρέα μας δύνανται να συνδεθούν Έλληνες και Φιλέλληνες από όλο τον κόσμο, άνθρωποι, που τούς συγκινεί ο Ελληνικός Πολιτισμός, η Ελληνική Γλώσσα, η Ελληνική Ιστορία, ο Ελληνικός Κόσμος !!!

 

Αξιοποιώντας την ηλεκτρονική πλατφόρμα zoom σάς προσκαλούμε στην έβδομη on-line διαδικτυακή συνάντηση-επικοινωνία, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2020, ώρα 20.00 με το δραστήριο και διακεκριμένο στέλεχος της ελληνικής κοινότητας της Μόσχας, κόρη της ηρωίδας της Αντίστασης Ηλέκτρας Αποστόλου, την αγαπητή σε όλους μας εκλεκτή φίλη Αγνή Σιδερίδου.

Αγνή Σιδερίδου.

Γεννήθηκα στις 04.07.1939 κατά τη διάρκεια της φασιστικής δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά.

Οι γονείς μου ήταν κομμουνιστές, επαγγελματίες επαναστάτες.

 Ο πατέρας μου, Γιάννης Σιδερίδης γεννήθηκε το 1904, στην Χίο . Τα παιδικά του χρόνια τα  πέρασε στην Αίγυπτο. Εκεί τελείωσε το σχολείο. Σπούδασε σε Πανεπιστήμιο,  στην Αυστρία. Κατά το επάγγελμα -  Υγειονομικός γιατρός. Μετά την επιστροφή στην  Ελλάδα (το 1926) και την εκτέλεση της στρατιωτικής του θητείας, εργάστηκε επαγγελματικά στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Το 1939 φυλακίστηκε  στη μεσαιωνική φυλακή της Κέρκυρας. Από το καλοκαίρι  του 1941 έως το τέλος του 1942 – κρατούμενος στην Αθήνα, στο στρατόπεδο της Πύλου και στην  φυλακή-στρατόπεδο της Ακροναυπλίας (από Δεκέμβρη 1941). Πέθανε στις 27.12.1942 από αρρώστια και ασιτία στο χωριό Κατούνα (Αγρίνιο), στο στρατόπεδο ομήρων (στρατόπεδοδο προσωρινης παραμονής της ομάδας  κρατουμένων της Ακροναυπλίας , που, μετά τη διάλυσή της, μεταφέρονταν στην  Κέρκυρα) .

Η μητέρα μου, Ηλέκτρα Αποστόλου, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1912 σε μικροαστική οικογένεια. Το 1930 αποφοίτησε από το Γερμανικό Λύκειο.  Μαθήτρια ακόμα έγινε  μέλος της  ΟΚΝΕ ( ΟΚΝΕ ) -  Ομοσπονδίας της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας. Αργότερα μπήκε στο ΚΚΕ. Το 1930 παντρεύτηκε και κατάφερε να φύγει από την οικογένειά της για να αφιερωθεί στον αγώνα. Εργάστηκε στο κίνημα της νεολαίας, στο γυναικείο κίνημα, στα έντυπά τους, ασχολήθηκε με διαφώτιση και προπαγάνδα σε βιομηχανικές επιχειρήσεις . Το 1936 μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Μεταξά, μπήκε στην παρανομία. Μέλος του Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής ΟΚΝΕ. Το 1939 συνελήφθη λίγο πριν τον τοκετό. Σε συνέχεια, 7 ημερών λεχώνα, εξορίστηκε με το παιδί της (μ’εμένα) στην Ανάφη. Τον Αύγουστο του 1942  κατάφερε να μεταφερθεί στην Αθήνα, δήθεν για εγχείρηση. Παράδοσε το παιδί της έξω, στους σύντρόφους, και τον Σεπτέμβρη απόδρασε από το Τμήμα Μεταγωγών . Εργάστηκε στην παρανομία σε οργανώσεις νεολαίας. Το 1943 έγινε μέλος του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Αθηνών (ΚΟΑ), υπεύθυνη για τον ιδεολογικό τομέα, την προπαγάνδα, το προπαγανδιστικό υλικό. Στις 25.07.1944 συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια Αθηνών. Πέθανε από βασανιστήρια στις 26 Ιουλίου 1944.  

Μετά την κατοχή λόγω του θανάτου των γονιών μου, ο θείος μου, ο μεγαλύτερος αδερφός της μητέρας μου, Λευτέρης Αποστόλου, ορίστηκε με δικαστική πράξη κηδεμόνας μου. Όμως έμενα στην οικογένεια του δεύτερου θείου μου Ανδρέα Αποστόλου. Ο Λευτέρης εργαζόταν επαγγελματικά στο  Κόμμα. Στα τέλη Ιουνίου 1947 , όταν ο εμφύλιος πόλεμος είχε ήδη αρχίσει, αναγκάστηκε να μπεί στην παρανομία (το ΚΚΕ εκ των πραγμάτων είχε ήδη  απαγορευτεί, όμως ο σχετικός νόμος εγκρίθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1947) . Στις 8 του Οκτώβρη έφυγε από την Αθήνα και μετά από 64 μέρες, αρχές Δεκέμβρη, έφτασε στην έδρα της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης στα βουνά της  Πίνδου  και από εκεί στο τέλος του 1947 στάλθηκε στο Βουκουρέστι ως επίσημος εκπρόσωπος αυτής της κυβέρνησης στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Μετά από αυτό, ζήτησε να με στείλουν κοντά του. Το Ιούνη του 1948 τελείωσα το Δημοτικό και την 1 Αυγούστου  έφυγα με πλοίο από την Ελλάδα για τη Γαλλία, έμεινα στο Παρίσι και από εκεί, αρχές Νοεμβρίου 1948 - ταξίδεψα στο Βουκουρέστι.  Έζησα στο Βουκουρέστι δύο χρόνια. Σπούδασα στο Ελληνικό Λύκειο. Ήδη το φθινόπωρο του 1950, λόγω του ότι ο θείος μου εξέφρασε απόψεις για την πολιτική και τις τακτικές του ΚΚΕ, διαφορετικές από εκείνες της ηγεσίας, της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και λήφθηκαν ορισμένα μέτρα τιμωρίας εναντίον του, απευθύνθηκε στην ηγεσία του ΚΚΕ με αίτημα να με στείλει για σπουδές στη Σοβιετική Ένωση. Έτσι ,  τέλη Οκτώβρη 1950  ήρθα στο Διεθνές Παιδικό Σπίτι στο Ιβάνοβο. Μετά την αποφοίτησή μου από το λύκειο, το 1956 μπήκα στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Μόσχας, στη Σχολή Φυσικής. Αποφοίτησα το 1962.  Εργάστηκα στην ειδικότητά μου. Σχεδόν όλο αυτό το διάστημα, από το 1966 έως το 1990 - στο Ινστιτούτο Πετροχημικών Συνθέσεων της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Το 1990 πέρασα σε μεταφραστική δουλειά. Από τον Δεκέμβρη του 1994 ως και τον Νοέμβρη του 2009 εργάστηκα στο Τμήμα Τουρισμού – Γραφείο του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (γραμματέας και μεταφράστρια) στην Πρεσβεία της Ελλάδας στη Μόσχα. Από το Δεκέμβρη του 2009 - συνταξιούχος.

Ο σύζυγός μου, Άλντο Κανέστρι, γιος ιταλού πολιτικού πρόσφυγα, ήταν επίσης μαθητής του Διεθνούς Παιδικού Σπιτιού στο Ιβάνοβο. Αποφοίτησε από τη Φιλολογική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας. Διακεκριμένος ειδικός στην ιταλική γλώσσα, γλωσσολόγος. Από το 1962 μέχρι τον θάνατό του το 2014, δίδαξε στο Κρατικό Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Μόσχας «Mορίς Τορέζ», - το μετέπειτα Κρατικό Γλωσσολογικό Πανεπιστήμιο Μόσχας. Έχει εκδώσει διδακτικά εγχειρίδια, Λεξικά, και το μοναδικό «Λεξικό συνώνυμων και αντώνυμων της Ιταλικής γλώσσας».

Έχω δύο παιδιά, έναν γιο και μια κόρη, και πέντε εγγόνια. Όλοι μένουν στη Μόσχα.

 

Κατωτέρω παρατίθεται αναλυτικό σημείωμα για τους γονείς της Αγνής Σιδερίδου, την πατέρα της Γιάννη Σιδερίδη και τη μητέρα της, την ηρωίδα της Αντίστασης Ηλέκτρα Αποστόλου, σύμβολο της γυναικείας αντίστασης στον κατακτητή.

Αγαπητοί φίλοι ,

 

Τίποτα δεν δύναται να αντικαταστήσει την διαπροσωπική σχέση, την επικοινωνία των ανθρώπων! Σάς περιμένουμε στην έβδομη συνεδρία μας, που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2020, ώρα 20.00 και είμαστε σίγουροι ότι όχι μόνο θα αποκομίσουμε άπλετη θετική ενέργεια από την διαπροσωπική επικοινωνία, αλλά και μοναδική πληροφόρηση και υλικό από μάρτυρες των γεγονότων, από πρωτογενή πηγή, για τη σύγχρονη ιστορία της Χώρας μας, για μία από τις τραγικότερες και ηρωικότερες περιόδους στην ιστορία του λαού μας !!!

Συνδεθείτε μαζί μας στον εξής σύνδεσμο στο Διαδίκτυο   https://us02web.zoom.us/j/82772291872?pwd=WDJNQVhpRmZXbzV0M3hWQUUrTTJyZz09

ή εισαγάγετε το αναγνωριστικό διάσκεψης στο παράθυρο προγράμματος: 827 7229 1872. Κωδικός πρόσβασης: H2YUFa

 

Την συνεδρία μας δύνασθε να παρακολουθήσετε ζωντανά στο youtube κανάλι του Κ.Ε.Π., στον εξής σύνδεσμο https://www.youtube.com/channel/UCViNQH3EVWwAU6STJiFi8tQ

 

καθώς και στον κάτωθι σύνδεσμο στην διαδικτυακή πλατφόρμα Facebook  https://www.facebook.com/teodora.giannitsi  

  

Παρατίθεται βίντεο - μήνυμα της διευθύντριας του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π  Δώρας Γιαννίτση για το εγχείρημά μας.

http://www.hecucenter.ru/gr/videoarc/vinteominima_tis_dieithintrias_toi_kentroi_ellinikoi_politismoi__kep_doras_giannitsi_sinantontas_endiaferontes__anthropois.html

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΜΑΖΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ & ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ !!! ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΙ !!!

Σάς περιμένουμε !

Ηλέκτρα Αποστόλου / Илектра (Электра) Апостолу

 

Η Ηλέκτρα Αποστόλου με την κόρη της Αγνή Электра Апостолу со своей дочерью Агни

Η Ηλέκτρα Αποστόλου (1912 - 26 Ιουλίου 1944) ήταν στέλεχος της ΟΚΝΕ, της ΕΠΟΝ και του ΚΚΕ, αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών. Δολοφονήθηκε από την Ειδική Ασφάλεια το 1944 στην Αθήνα για την αντιστασιακή της δράση. Η Ηλέκτρα Αποστόλου γεννήθηκε το 1912 στην Αθήνα από ευκατάστατη οικογένεια και ήταν αδελφή του στελέχους του ΚΚΕ Λευτέρη Αποστόλου.

 

Σε μικρή ηλικία έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και αργότερα μέλος του ΚΚΕ. Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Αντιφασιστικό και Αντιπολεμικό Συνέδριο Γυναικών το οποίο έγινε το 1934 στο Παρίσι, ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας.

Илектра (Электра) Апостолу (годы жизни 1912 - 26 июля 1944г.) была членом Коммунистической молодежи (OKNE),  Национально-патриотического фронта ЭПОН (EPON)  и Коммунистической партии Греции, выдающийся борец национального сопротивления и защитник прав женщин. В связи со своей политической деятельностью и активным сопротивлением, она была убита Спец. Отрядом ГЕСТАПО в 1944г. в Афинах.

Электра Апостолу родилась в 1912 году в Афинах в зажиточной семье,] и была сестрой члена, активного деятеля Коммунистической Партии Греции (КПГ) Лефтериса Апостолу.

В раннем возрасте она стала членом OKNE и позже членом Коммунистической партии (КПГ). Участвовала в Международной антифашистской и антивоенной женской конференции, которая состоялась в Париже в 1934 году, в качестве главы греческой делегации.

Το 1935 πήρε μέρος στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων (ΚΔΝ), εκπροσωπώντας μαζί με άλλους Έλληνες νεολαίους την ΟΚΝΕ. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, η Ηλέκτρα Αποστόλου έγινε μέλος του Γραφείου της ΚΕ της ΟΚΝΕ. Για την επαναστατική της δράση, φυλακίστηκε και εξορίστηκε πολλές φορές.

В 1935 году она приняла участие в 6-м съезде Коммунистической интернационала молодежи (RSV), представляя, вместе с другими участниками, греческую коммунистическую молодежную организацию (OKNE). По возвращению Электра Апостолу вступила в ряды Центрального комитета OKNE. Из за своей революционной деятельности, она неоднократно была посажена в тюрьму и выслана на ссылку.

  

Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936 την συνέλαβε και την έκλεισε στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ όπου βασανίστηκε και όταν αποφυλακίστηκε πέρασε στην παρανομία και στάλθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ανέλαβε γραμματέας του Γραφείου της ΟΚΝΕ Μακεδονίας - Θράκης.

Το 1939, η Ηλέκτρα Αποστόλου, συλλαμβάνεται εκ νέου και στέλνεται εξορία με άλλους κομμουνιστές στην Ανάφη. Λίγο πριν εξοριστεί στην Ανάφη, και κατά την διάρκεια της μεταγωγής της, γέννησε σε σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες την κόρη της Αγνή. Η Κατοχή την βρήκε εξόριστη μαζί με την κόρη της στην Ανάφη.

Диктаторский режим Иоанниса Метаксаса, установленный в Греции 4 августа 1936 года, арестовывает Электру и сажает ее в знаменитой женской тюрьме «Аверов», где ее пытали, а когда ее выпустили, она ушла в подполье и была направлена в Салоники, где заняла должность секретаря OKNE по округу Македонии - Фракии.

В 1939 году Электра Апостолу была снова арестована и отправлена, вместе с другими коммунистами, на остров Анафи. Незадолго до отправления на ссылку на Анафи и во время своего заточения, она родила, при чрезвычайно суровых и опасных условиях, свою дочь Агни. Оккупация встретила ее в ссылке, на Анафи, вместе с Агни.

   

              Дочь Электри Апостолу – Агни Сидериду

              Η κόρη της Ηλέκτρας Αποστόλου, Αγνή Σιδερίδου

Ήταν παντρεμένη με τον γιατρό Γιάννη Σιδερίδη, στέλεχος του ΚΚΕ, που πέθανε από πείνα στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης στην Κατούνα στα τέλη Δεκέμβρη του 1942, δύο μέρες αφότου είχε μεταφερθεί από την Ακροναυπλία μαζί με εκατό άλλους κρατούμενους κομμουνιστές.

Το Σεπτέμβρη του 1942, ενώ είχε παραδοθεί στις κατοχικές δυνάμεις από το μεταξικό καθεστώς, κατάφερε να δραπετεύσει από το Τμήμα Μεταγωγών Αθηνών μαζί με την τρίχρονη κόρη της, αφού πρώτα είχε μεταχθεί σε νοσοκομείο. Θα γίνει σταδιακά υπεύθυνη της εθνικοαπελευθερωτικής αλλά και φεμινιστικής οργάνωσης Λεύτερη Νέα, ενώ αργότερα έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ και επικεφαλής της προπαγάνδας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) του ΚΚΕ. Ήταν η επικεφαλής της ομάδας που έφτιαχνε το έντυπο προπαγανδιστικό υλικό στην Αθήνα, βοηθώντας τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις κατά των κατακτητών.

Она была замужем за врача Янниса Сидеридиса, который был членом Коммунистической партии, и умер от голода в концентрационном лагере в Катуна в конце декабря 1942 года, через два дня после того, как он был перевезен из тюрьмы Акронавплиа (город Навплион), вместе с сотней других заключенных коммунистов.

В сентябре 1942 года, после того как она, диктаторским режимом, была передана оккупационным силам, ей удается сбежать, вместе со своей трехлетней дочерью, из больницы, где она временно находилась. Постепенно она становится ответственным за национальное-освободительное и феминистское движение «Λεύτερη Νέα» (Лэвтери Нэа = свободная молодая девушка); позже стала членом Центрального совета (комитета) ЭПОН и возглавила отдел пропаганды Афинского райисполкома Коммунистической Партии Греции (КПГ). Она возглавляла штаб, изготавливающий печатную пропагандистскую продукцию в Афинах, при этом оказывая содействие в подготовке и мобилизации массовых демонстраций против захватчиков.

 Λεύτερη Νέα-Свободная молодая девушка

Στην Αντιστασιακή οργάνωση Λεύτερη Νέα, η Ηλέκτρα Αποστόλου προσπαθούσε να περάσει την νοοτροπία ότι η γυναίκα θα απελευθερωθεί με την ενεργή συμμετοχή της στους κοινωνικούς αγώνες. Προσπαθούσε να πείθει τις γυναίκες μέλη της οργάνωσης να παίρνουν το λόγο, γενικά να πράττουν. Οργανώθηκαν συνεργεία αποκλειστικά από γυναίκες που έγραφαν συνθήματα στους τοίχους. Τον Φλεβάρη του 1943 η Λεύτερη Νέα αυτοδιαλύεται και ενσωματώνεται στην ΕΠΟΝ.^]

Στις 25 Ιουλίου του 1944 στις 7:30 το πρωί συνελήφθη στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου & Ιθάκης από την ομάδα Παρθενίου της Ειδικής Ασφάλειας. Μεταφέρθηκε στο ξενοδοχείο Κρυστάλ στην οδό Ελπίδας 3, που ήταν το ανακριτήριο της Ειδικής Ασφάλειας Αθηνών, δίπλα από την έδρα της Ειδικής Ασφάλειας, Ελπίδας 5. Εκεί για την αντιστασιακή της δράση, βασανίστηκε απάνθρωπα και δολοφονήθηκε.

Η γνωστή στιχομυθία κατά την ανάκριση της στην Ασφάλεια έχει καταγραφεί, και δεν είναι εξιδανικευμένη αφήγηση. Το πτώμα της πετάχτηκε φριχτά βασανισμένο στις 26 Ιουλίου 1944 έξω από το ξενοδοχείο Κρυστάλ και μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο Αθηνών, όπου ο ιατροδικαστής έκανε τη νεκροψία. Την επόμενη 27 Ιουλίου το πτώμα της πετάχτηκε στους δρόμους της Αθήνας. Το ΕΑΜ από τις εφημερίδες του υποσχέθηκε εκδίκηση. Βασανιστές και δολοφόνοι της Ηλέκτρας Αποστόλου ήταν ο διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας υποστράτηγος Αλέξανδρος Λάμπου, ο ανθυπασπιστής Ευσέβιος Παρθενίου και ο Μηνάς Καθρέπτης. Μετά την απελευθέρωση στη δίκη των δοσιλόγων, το φθινόπωρο του 1945, οι τρεις εκτελεστές της Ηλέκτρας Αποστόλου και δεκάδων άλλων πατριωτών καταδικάστηκαν σε ισόβια, αλλά μετά από λίγα χρόνια αφέθηκαν ελεύθεροι στα πλαίσια του εμφυλιακού κλίματος!!

- Από πού είσαι; - Ты откуда?

- Από την Ελλάδα! – Из Греции!

- Πού κατοικείς; - Где проживаешь?

- Στην Ελλάδα! – В Греции!

- Πώς σε λένε; - Как тебя зовут?

- Είμαι Ελληνίδα! – Гречанка!

- Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου; -Кто твои сообщники?

- Όλοι οι Έλληνες! – Все греки!

- Τι δουλειά κάνεις;  -Чем ты занимаешься?

- Υπηρετώ τον Ελληνικό Λαό! – Служу греческому народу!

- Από ποιόν παίρνεις εντολές; - От кого принимаешь инструктаж?

- Μόνο από την Πατρίδα μου! – Только от своей Родины!

Αμέσως μετά την εύρεση του πτώματος της έγιναν εκτελέσεις ατόμων που συνεργάζονταν με τις Κατοχικές δυνάμεις και στα πτώματα τους αφηνόταν σημείωμα με το όνομα της και έναν αριθμό που αυξανόταν Ηλέκτρα 1,2,3,.... Το ΕΑΜ και το ΚΚΕ έκαναν πολλές εκδηλώσεις στη μνήμη της, εκδηλώσεις που συνεχίζονται ως και σήμερα από αριστερά κόμματα και παρατάξεις. Ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας  είχε θεσπίσει το μετάλλιο ηρωισμού "Ηλέκτρα Αποστόλου", ενώ πολλά ποιήματα γράφτηκαν για την Ηλέκτρα Αποστόλου.

Сразу после обнаружения трупа Электры, произошли убийства сотрудничающих с оккупантами, на трупах которых можно было обнаружить записку с именем Электры и номером, который постоянно увеличивался , т.е. за Электру 1, за Электру 2 и т.д.....

Демократическая Армия Греции учредила медаль мужества им. «Электры Апостолу», при этом ей посвящены много стихотворений, поэм, литературных произведений.

Приведем лишь несколько строчек стихотворения великого греческого поэта 20-го столетия, лауреата Ленинской премии, Янниса Рицоса: 

«Ηλέκτρα μας. - Наша Электра.

Η ώρα της λευτεριάς έφτασε, μα συ δε λείπεις. – Наступило время Свободы, и ты с нами.

Είναι τ' όνομά σου γραμμένο πλάι – πλάι – Твое имя написано рядом

στ' όνομα της λευτεριάς – с именем Свободы

το αίμα σου μέσα στις φλέβες μας – твоя кровь в наших жилах

η καρδιά σου, στην καρδιά μας – твое сердце в наших сердцах.»

Γιάννης Ρίτσος – Яннис Рицос

 

26.10.2018.  Агни Сидериду на торжественном мероприятии ГКЦ, посвященном Национальному Дню «ОХИ». / 26.10.2018. Η Αγνή Σιδερίδου σε εορταστική εκδλήλωση του Κ.Ε.Π., αφιερωμένη στην Εθνική Επέτειο του «ΟΧΙ».

                                                            

РАЗВЕРНУТАЯ БИОГРАФИЯ АГНИ СИДЕРИДУ

Родилась 04.07.1939г во время фашистской диктатуры Иоанниса Метаксаса.

Мои родители коммунисты, профессиональные революционеры.

Отец, Яннис Сидеридис, 1904 г.р., родом с острова Хиос, но детские годы провёл в Египте. (где его отец открыл больницу). Там закончил школу. Закончил Университет в Австрии. По специальности - санитарный врач. Ещё в Австрии вступил в Коммунистическую партию. После Университета вернулся не в Египет, где жили его родители, а в Грецию. Был призван на военную службу на о. Хиос и после неё практически был всё время на партийной работе.  Был членом ЦК. В 1933 г. во время парламентских выборов был кандидатом от КПГ по о-ву Хиосу.  Сотрудничал с центральным печатным органом Компартии газетой Ризоспастис. Во время диктатуры Метаксаса, был в подполье, работал в Салониках, В 1939 г. был арестован. Когда я родилась, в июле 1939г., был в средневековой тюрьме на острове Корфу, в очень тяжёлых условиях пребывания. Сохранилось очень трогательное письмо этого периода к моей матери. Он болел, в частности в этом письме пишет, что очень похудел, и не выдержал испытания,- подал так называемое «Заявление об отречении от своих взглядов» (Δήλωση μετανοίας). Был освобождён. Мама потребовала развод. Приблизительно год побыл на свободе, работал представителем иностранной фармацевтической компании. В феврале 1941 г. был снова арестован и отправлен в лагерь-тюрьму Акронафплиа. Сохранилась переписка этого периода со своей тётей, на острове Хиос. В книге «Акронафплиа» (автор Яннис Манусакас, тоже заключённый) описана трагическая ситуация, сложившаяся там для группы людей, в основном членов ЦК КПГ, которые тоже подписали Заявление об отречении. Их бойкотировали, не давали ту жалкую продуктовую помощь, которую получали другие заключённые. После расформирования тюрьмы он был отправлен в составе группы из 300 человек через Рио- Антирио вдоль Западного побережья Греции в сторону Корфу. Умер 27.12.1942г. недалеко от города Агринио в селе(?) Катуна. Похоронен там в сельском кладбище. Могила не сохранилась.

Моя мать, Илектра Апостолу, родилась в Афинах в 1912 г. в мелкобуржуазной семье. В 1930г. закончила немецкий лицей. Где учились дети богатых семей. Ещё школьницей вступила в ОКНЕ (ΟΚΝΕ) - Федерацию Коммунистической молодёжи Греции. В 1926 г. в своей школе организовала сбор средств для заключённых (в тюрьмах и ссылке) коммунистов. В 1930 г. вышла замуж за врача Янниса Сидеридиса и смогла уйти из семьи, чтобы посвятить себя политической борьбе. Работала в молодёжном движении, женском движении, в их печатных органах, занималась агитацией на промышленных предприятиях. В августе 1934г, как руководитель греческой делегации участвовала во Всемирном Антивоенном и Антифашистском конгрессе женщин в Париже, а осенью 1935г., как член греческой делегации ОКНЕ (ΟΚΝΕ) - в 6ом Съезде Коммунистического Интернационала Молодёжи в Москве. После него по июнь 1936 г. находилась в Москве, училась в партийной школе (в немецкой группе). По возвращению в Грецию стала членом Бюро ЦК ОКНЕ. После установления диктатуры Метаксаса была арестована, после своего освобождения перешла в подполье и была отправлена в Салоники Секретарём Бюро ОКНЕ Македонии – Фракии. Летом 1939 г. арестована незадолго до родов. Сразу после родов с семидневным ребёнком, со мной, отправлена в ссылку на остров Анафи. После начала оккупации Анафи перешла под контроль итальянских оккупационных властей. В августе 1942г. моей матери удалось перевестись в Афины, якобы для операции в связи с язвой желудка. В сентябре 1942, она передала меня товарищам на волю (я познакомилась с ними уже взрослая, много лет спустя) и устроила побег из Афинской пересыльной тюрьмы. В подполье работала во главе женской организации «Свободная девушка». Стала членом ЦК созданной 23.02.1943г. в результате слияния нескольких молодёжных организаций (в том числе ОКНЕ, Молодёжи ЕАМ, организации «Свободная девушка» и др.) Единой Всегреческой Организации Молодёжи (ЕПОН), которая стала одной из самых массовых организаций  ЕАМ (Национально-Освободительного Фронта). В 1943 г. стала членом Бюро Партийной Организации Афин (КОА), ответственной за идеологическую работу и пропаганду, за создание пропагандистского материала.

Я познакомилась в Афинах с людьми, которые помнили мою мать с тех времён. У меня же мало воспоминаний тех лет, они скорее всего с осени 1943 и позже. Помню какой-то дом, в районе Патисья, где мы жили и Рождественскую ёлку, которую мама нарядила для меня в 1943. Иногда мы навещали моего дядю Андреаса, её брата, на проспекте Александрас. Потом я с дядей и с его невестой ходили гулять в парк Марсового Поля, а мама оставалась дома, чтобы, как все они мне говорили, приготовить плов. Помню лето 1944, когда вместе с моей подружкой и её мамой (на выходные приезжал и её папа) мы «отдыхали» недалеко от Афин на горе Парнифа. «Отдыхали» в данном случае понятие весьма условное. Там был летний лагерь бойскаутов, деревянные такие домики без всяких удобств. Мы вскрыли один такой домик и стали в нём жить, дышать чистым воздухом. Потом, видно, нас выгнали. Тогда мы просто вскрыли другой домик и переселились. Я помню, как мама приходила туда навестить меня, со своим связным. Звали его Михалис. Приходили они всегда вечером. Я не помню там маму утром. Видно, они уходили оттуда очень рано. Однажды этот Михалис пришёл совсем больным.  Помню, что он лежал на кровати, а мы с мамой его кормили: она ложечкой, а я давала ему какие-то кусочки, наверно чего -то хлебного. Потом мама перестала приходить. Мне сказали, что она уехала – в Англию.

25.07.1944г. она была арестована Специальной Охранкой Афин. Замучена. Изуродованное тело 26.07.1944г.   было выкинуто на улицу около здания Спец. Охранки (гостиница КРИСТАЛ). Вскрытие и освидетельствование произведено в Морге Афин, труп был опознан по отпечаткам пальцев.} 

 

После оккупации в связи с гибелью моих родителей, моим опекуном был назначен мой дядя, старший брат матери, Лефтерис Апостолу. Я проживала в семье второго дяди Андреаса Апостолу. Лефтерис был на партийной работе. В конце июня 1947г., уже шла Гражданская Война, он был вынужден уйти в подполье (КПГ уже де факто была запрещена, хотя законодательно это произошло 27.12.1947).  8го октября он ушёл из Афин, через 64 дня, в начале декабря, добрался до базы Временного Демократического Правительства в горах Пиндоса и оттуда в самом конце 1947г. был отправлен в Бухарест в качестве официального представителя этого Правительства в странах Народной Демократии. После этого он вызвал меня к себе. 1.08.1948 я уехала из Греции во Францию, Париж, и оттуда в начале ноября 1948 г.- в Бухарест.  В Бухаресте прожила два года. Училась в греческом лицее. Уже осенью 1950 г. в связи с тем, что мой дядя высказал отличные от руководства ЦК КПГ  взгляды на политику и тактику КПГ и против него были предприняты определённые меры наказания, он обратился к руководству КПГ с просьбой отправить меня на учёбу в Советский Союз. Таким образом, в конце октября 1950г. я приехала в Интернациональный Детский Дом, в Иваново. После окончания средней школы, в 1956 г. поступила в МГУ, на Физический Факультет. Закончила в 1962 г. Далее работала по специальности. Практически всё это время, с 1966 по 1990 - в Институте Нефтехимического Синтеза АН СССР.  В 1990г. перешла на переводческую работу. С декабря 1994г. по ноябрь 2009г. работала в Отделе Туризма - Представительстве Туристической Организации Греции (Секретарь и переводчик) при Посольстве Греции в Москве. С декабря 2009 г. - де факто на пенсии.

Мой муж – сын итальянского политэмигранта, также был воспитанником Интернационального Детского Дома. Окончил Филологический Факультет МГУ.  Крупнейший специалист по Итальянскому языку. Автор уникальных словарей. С 1962г. по день своей смерти 25.11.1914 г. проработал в МГПИИЯ им. М. Тореза, позднее переименованного в МГЛУ (Московский Государственный Лингвистический Университет).

У меня двое детей, сын и дочь, и пять внуков. Все живут в Москве.

 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΓΝΗΣ ΣΙΔΕΡΙΔΟΥ

Ο πατέρας μου, Γιάννης Σιδερίδης γεννήθηκε το 1904, στην Χίο . Τα παιδικά του χρόνια τα  πέρασε στην Αίγυπτο (όπου ο πατέρας του άνοιξε νοσοκομείο). Εκεί τελείωσε το σχολείο. Σπούδασε σε Πανεπιστήμιο,  στην Αυστρία. Κατά επάγγελμα -  Υγειονομικός γιατρός.. Ακόμα στην Αυστρία εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Μετά το Πανεπιστήμιο δεν επέστρεψε στην Αίγυπτο, όπου έμεναν οι γονείς του, αλλά στην Ελλάδα . Εκτέλεσε την στρατιωτική του θητεία στην Χίο και σε συνέχεια εργάστηκε επαγγελματικά στο Κόμμα. Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Κατά τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1933, ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στην Χίο.  Συνεργάστηκε με το κεντρικό έντυπο του Κομμουνιστικού Κόμματος, την εφημερίδα Ριζοσπάστης.

 Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά, ήταν στην παρανομία, στην Θεσσαλονίκη. Το 1939 συνελήφθηκε . Όταν γεννήθηκα, τον Ιούλιο του 1939, ήταν κρατούμενος στην μεσαιωνική φυλακή της Κέρκυρας, σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Έχω μια πολύ συγκινητική επιστολή του αυτής της περιόδου προς τη μητέρα στην Ανάφη. Γραμμένη με μικροσκοπικά γραμματάκια (για να χωρέσει περισσότερο κείμενο στην σελίδα), στο ειδικό έντυπο της φυλακής, για επιστολές. Ενδιαφέρεται αν μου έκαναν κάποιο εμβόλιο, ρωτάει αν η μητέρα μου έχει κάποιο  εγχειρίδιο για την περιποίηση των μωρών, έφτιαξε, λέει, ένα νανούρισμα για την μικρή, αλλά θα τις  το πεί  όταν συναντηθούνε. Δυστυχώς, αυτή η συνάντηση δεν έμελλε να γίνει. Ποτέ! Ήταν άρρωστος , σ’ αυτή την επιστολή γράφει ότι έχασε πολύ βάρος. Δεν άντεξε σ’αυτές τις δοκιμασίες – υπέβαλε τη λεγόμενη «Δήλωση μετανοίας». Η μητέρα μου απαίτησε διαζύγιο. 

Διατηρήθηκε η αλληλογραφία του της περιόδου 1940-42  με τους  συγγενείς του στην Χίο (κυρίως με την θεία του).  Απελευθερώθηκε (αν κρίνουμε από την αλληλογραφία ) στις αρχές Μαρτίου του 1940.  Περίπου  ένα χρόνο και 4 μήνες ήταν ελεύθερος,   εργάστηκε ως εκπρόσωπος μιας ξένης φαρμακευτικής εταιρείας, αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1941 (υπάρχει επιστολή) εργάστηκε  σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Από 30 Ιουνίου είναι πάλι κρατούμενος – στην Αθήνα, σε συνέχεια στο στρατόπεδο της Πύλου και μετά - στο στρατόπεδο-φυλακή της Ακροναυπλίας (21.12.1941 είναι πιά εκεί).  Στο βιβλίο του «Ακροναυπλία» ο συγγραφέας Γιάννης Μανούσακας, επίσης κρατούμενος εκει, περιέγραψε την τραγική κατάσταση  μιας ομάδας ανθρώπων, ως επί το πλείστον στελεχών του ΚΚΕ, οι οποίοι υπέγραψαν τη δήλωση μετανοίας. Τους μποϊκοτάραν, δεν μοιραζόμασταν μ’ αυτούς την μικρή επισιτιστική βοήθεια που έπαιρναν οι άλλοι κρατούμενοι. Μετά τη διάλυση της φυλακής το Νοέμβρη 1942, στάλθηκε με μια ομάδα  από 300 περίπου άτομα, προς το  Ρίο- Αντίριο και σε συνέχεια κατά μήκος της δυτικής ακτής της Ελλάδας προς την Κέρκυρα. Πέθανε στις 27.12.1942 από αρρώστια και ασιτία στο χωριό Κατούνα (Αγρίνιο), στο στρατόπεδο ομήρων (στρ/δο προσωρινης παραμονής της ομάδας πρώην  κρατουμένων της φυλακής Ακροναυπλίας ).

Τάφηκε στο εκεί νεκροταφείο από αντιστασιακούς του χωριού. Το 1984 ταξίδεψα με τον γιό μου στην Κατούνα. Ο Γεώργιος Τίτος, ένας από αυτούς, μας πήγε στο νεκροταφείο. Ο τάφος δεν διατηρήθηκε, ήταν στην άκρη, κοντά στον περίβολο, αλλά αργότερα το νεκροταφείο επεκτάθηκε και το μέρος καταπατήθηκε.

 Η μητέρα μου, Ηλέκτρα Αποστόλου, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1912 σε μικροαστική οικογένεια . Το 1930. αποφοίτησε από το Γερμανικό Λύκειο, όπου σπούδαζαν παιδιά πλούσιων οικογενειών. Μαθήτρια ακόμα έγινε μέλος της ( ΟΚΝΕ ) - Ομοσπονδίας Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας. Το 1926 στο σχολείο της οργάνωσε έρανο για τους φυλακισμένους και εξόριστους κομμουνιστές. Το 1930 παντρεύτηκε  τον γιατρό Γιάννη Σιδερίδη και μπόρεσε να φύγει από την οικογένειά της για να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον αγώνα. Εργάστηκε στο κίνημα της νεολαίας, στο γυναικείο κίνημα, στα έντυπά τους, ασχολήθηκε με διαφώτιση και προπαγάνδα σε βιομηχανικές επιχειρήσεις . Τον Αύγουστο του 1934 , ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας, συμμετείχε στο Παγκόσμιο Αντιπολεμικό και Αντιφασιστικό Συνέδριο Γυναικών στο Παρίσι και το φθινόπωρο του 1935, ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας της OKNE, - στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νεολαίας στη Μόσχα. Μέχρι τον Ιούνιο του 1936, παρέμεινε στη Μόσχα, σπούδασε στην Κομματική Σχολή (​​γερμανικό τμήμα). Μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, έγινε μέλος του Προεδρείου της Κεντρικής Επιτροπής της OKNE. Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας Μεταξά συνελήφθηκε. Μετά την απελευθέρωσή της, μπήκε στην παρανομία και στάλθηκε στη Θεσσαλονίκη ως Γραμματέας του Γραφείου OKNE Μακεδονίας- Θράκης. Το 1939, λίγο πριν με γεννήσει, την συνέλλαβαν. Αμέσως μετά, εφτά ημερών λεχώνα, εξορίστηκε με το παιδί της (μ’ εμένα)  στην Ανάφη. Με την έναρξη της κατοχής, η Ανάφη τέθηκε υπό τον έλεγχο των ιταλικών κατοχικών αρχών . Τον Αύγουστο του 1942 η μητέρα μου κατάφερε να μεταφερθεί στην Αθήνα, δήθεν για  εγχείρηση του έλκους του στομάχου. Τον Σεπτέμβριο του 1942, αφού με παρέδωσε έξω, σε συντρόφους, (τους οποίους γνώρισα πολύ αργότερα, μεγάλη πια) απόδρασε από το Τμήμα Μεταγωγών. Στην παρανομία εργάστηκε επικεφαλής της οργάνωσης "Ελεύθερη Νέα" .  ΄Εγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νεολαίας (ΕΠΟΝ), που ιδρύθηκε στις 23.02.1943 με συγχώνευση  διαφόρων οργανώσεων νεολαίας (ΟΚΝΕ, Νεολαία του ΕΑΜ, "Ελεύθερη Νέα" κ.α.)  και έγινε μια από τις πιο μαζικές οργανώσεις του  EAM (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο). Το 1943 η μητέρα μου  έγινε μέλος του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Αθηνών (ΚΟΑ) , υπεύθυνη για τον ιδεολογικό τομέα, την προπαγάνδα, το προπαγανδιστικό υλικό.

Έχω γνωρίσει στην Αθήνα ανθρώπους, που την θυμούνται   από εκείνη την εποχή. Εγώ θυμάμαι λίγα πράγματα από εκείνα τα χρόνια, μάλλον από το φθινόπωρο του 1943 και μετά. Ένα  σπίτι που μέναμε στα Πατήσια και το έλατο που μου στόλισε εκεί τα  Χριστούγεννα του ΄43. Κάποιες φορές που πηγαίναμε στο σπίτι του αδερφού της, του θείου μου του Ανδρέα, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Μετά εγώ με τον θείο μου και την αρραβωνιαστικιά του πηγαίναμε περίπατο στο Πεδίο του Άρεως και η μητέρα μου έμενε σπίτι, για να μαγειρέψει λέει πιλάφι. Θυμάμαι το καλοκαίρι του 1944, που «παραθερίζαμε» με την φίλη μου και την μαμά της στην Πάρνηθα (τα σαββατοκύριακα ερχόταν και ο μπαμπάς της). Το «παραθερίζαμε» είναι τρόπος του λέγειν. Εκεί υπήρχε μια κατασκήνωση προσκόπων, ξύλινα σπιτάκια, άδεια. Εμείς ανοίξαμε ένα σπίτι και  εγκατασταθήκαμε, αναπνέαμε καθαρό αέρα. Μετά κάποιος φαίνεται μας έδιωξε. Τότε απλώς ανοίξαμε άλλο σπίτι. Θυμάμαι την μητέρα μου που ερχόταν εκεί να με δεί, με τον σύνδεσμό της, τον Μιχάλη. Ερχόταν βράδυα. Πρωϊ  δεν την θυμάμαι. Μάλλον θα έφευγε πολύ νωρίς. Μια φορά αυτός, ο Μιχάλης, ήρθε άρρωστος. Τον θυμάμαι που ήταν πλαγιασμένος στο κρεββάτι και εμείς τον ταϊζαμε, η μητέρα μου με το κουταλάκι και εγώ του έδινα κάτι κομματάκια, μάλλον ψωμοειδούς. Μετά η μητέρα μου έπαψε να έρχεται.  Μου είπαν ότι έφυγε – πήγε στην Αγγλία.

Στις 25.07.1944 συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια Αθηνών. Την βασάνισαν φριχτά  Στις  26.07.1944 το πτώμα της βρέθηκε, βασανισμένο, πεταμένο στον δρόμο   κοντά στο κτήριο της Ασφάλειας (ξενοδοχείο CRYSTAL). Η νεκροψία πραγματοποιήθηκε στο Νεκροτομείο Αθηνών, το σώμα αναγνωρίστηκε από τα δακτυλικά αποτυπώματα.

Μετά την κατοχή λόγω του θανάτου των γονιών μου, ο θείος μου, ο μεγαλύτερος αδερφός της μητέρας μου, Λευτέρης Αποστόλου, ορίστηκε με δικαστική πράξη κηδεμόνας μου. Όμως έμενα στην οικογένεια του δεύτερου θείου μου Ανδρέα Αποστόλου. Ο Λευτέρης εργαζόταν επαγγελματικά στο  Κόμμα. Στα τέλη Ιουνίου 1947 , όταν ο εμφύλιος πόλεμος είχε ήδη αρχίσει, αναγκάστηκε να μπεί στην παρανομία (το ΚΚΕ εκ των πραγμάτων είχε ήδη  απαγορευτεί, όμως ο σχετικός νόμος εγκρίθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1947) . Στις 8 του Οκτώβρη έφυγε από την Αθήνα και μετά από 64 μέρες, αρχές Δεκέμβρη, έφτασε στην έδρα της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης στα βουνά της  Πίνδου  και από εκεί στο τέλος του 1947 στάλθηκε στο Βουκουρέστι ως επίσημος εκπρόσωπος αυτής της κυβέρνησης στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Μετά από αυτό, ζήτησε να με στείλουν κοντά του. Το Ιούνη του 1948 τελείωσα το Δημοτικό και την 1 Αυγούστου  έφυγα με πλοίο από την Ελλάδα για τη Γαλλία, έμεινα στο Παρίσι και από εκεί, αρχές Νοεμβρίου 1948 - ταξίδεψα στο Βουκουρέστι.  Έζησα στο Βουκουρέστι δύο χρόνια. Σπούδασα στο Ελληνικό Λύκειο. Ήδη το φθινόπωρο του 1950, λόγω του ότι ο θείος μου εξέφρασε απόψεις για την πολιτική και τις τακτικές του ΚΚΕ, διαφορετικές από εκείνες της ηγεσίας, της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και λήφθηκαν ορισμένα μέτρα τιμωρίας εναντίον του, απευθύνθηκε στην ηγεσία του ΚΚΕ με αίτημα να με στείλει για σπουδές στη Σοβιετική Ένωση. Έτσι ,  τέλη Οκτώβρη 1950  ήρθα στο Διεθνές Παιδικό Σπίτι στο Ιβάνοβο. Μετά την αποφοίτησή μου από το λύκειο, το 1956 μπήκα στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Μόσχας, στη Σχολή Φυσικής. Αποφοίτησα το 1962.  Εργάστηκα στην ειδικότητά μου. Σχεδόν όλο αυτό το διάστημα, από το 1966 έως το 1990 - στο Ινστιτούτο Πετροχημικών Συνθέσεων της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Το 1990 πέρασα σε μεταφραστική δουλειά. Από τον Δεκέμβρη του 1994 ως και τον Νοέμβρη του 2009 εργάστηκα στο Τμήμα Τουρισμού – Γραφείο του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (γραμματέας και μεταφράστρια) στην Πρεσβεία της Ελλάδας στη Μόσχα. Από το Δεκέμβρη του 2009 - συνταξιούχος.

Ο σύζυγός μου, Άλντο Κανέστρι, γιος ιταλού πολιτικού πρόσφυγα, ήταν επίσης μαθητής του Διεθνούς Παιδικού Σπιτιού στο Ιβάνοβο. Αποφοίτησε από τη Φιλολογική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας. Διακεκριμένος ειδικός στην ιταλική γλώσσα, γλωσσολόγος. Από το 1962 μέχρι τον θάνατό του το 2014, δίδαξε στο Κρατικό Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Μόσχας «Mορίς Τορέζ», - το μετέπειτα Κρατικό Γλωσσολογικό Πανεπιστήμιο Μόσχας. Έχει εκδώσει διδακτικά εγχειρίδια, Λεξικά, και το μοναδικό «Λεξικό συνώνυμων και αντώνυμων της Ιταλικής γλώσσας».

Έχω δύο παιδιά, έναν γιο και μια κόρη, και πέντε εγγόνια. Όλοι μένουν στη Μόσχα.

Read more..

Μαθήματα Χορωδίας_Ακαδημαϊκό Έτος 2020-2021

Mαθήματα ελληνικού τραγουδιού για το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021.

Αγαπητοί φίλοι,

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε την επανέναρξη των μαθημάτων  ελληνικού τραγουδιού και τη λειτουργία της Χορωδίας του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π.  για το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021, τα οποία από τις 30 Σεπτεμβρίου 2020 θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη, ώρα 18.00-20.30, στις εγκαταστάσεις της Βιβλιοθήκης № 29 της Μόσχας, επί της οδού Dmitrovskoe sh., D.50 / 1, metro station “Okruzhnaya”.

Read more..

23.09.2020__ΘΕΑΤΡΟ ΔΕΥΤΕΡΑΣ__Το σπίτι των 4 κοριτσιών

ΠΑΛΙ και ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ !!!

ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙΝОΥΡΙО ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ !!!

ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΜΑΣ, ΔΙΕΥΡΥΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΜΑΣ !!!

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ

25^η προτεινόμενη παράσταση –

 «Το σπίτι των τεσσάρων κοριτσιών»

του Δημήτρη Γιαννουκάκη

 

Αγαπητοί φίλοι,

Το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. σάς προτείνει να μην χάνουμε την επαγρύπνησή μας, να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας και το γνωστικό μας πεδίο, παραμένουμε σε φόρμα, να μυούμεθα άοκνα στην πολιτισμική κληρονομιά του Ελληνικού Κόσμου, στον πλούτο της Ελληνικής Γλώσσας, του Ελληνικού Πολιτισμού.

Στο πλαίσιο αυτό συνεχίζουμε το πρόσφατό εγχείρημά μας, την παρακολούθηση, στην ελληνική, των εξαιρετικών παραστάσεων του αξιολογότατου προγράμματος της  «EΡT» Тο ΘΕΑΤΡΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ.

Το ΘΕΑΤΡΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ υπήρξε μία από τις σημαντικότερες πολιτιστικές δράσεις της «ΕΡΤ». Επί 16 χρόνια, από το 1976 έως το 1992, παρουσιάστηκαν στο πρόγραμμα περισσότερα από 500 θεατρικά έργα ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου, που απευθύνονταν στο κοινό που διψούσε για καλό θέατρο, αλλά δεν είχε την ευκαιρία να το παρακολουθήσει, κυρίως το κοινό της επαρχίας. Πρόκειται για σπουδαίες και σπάνιες παραστάσεις από κορυφαιους ηθοποιούς και σκηνοθέτες, πολλοί εκ των οποίων δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή.

 

Στο πλαίσιο του καινούριου μας αυτού εγχειρήματος, ως εικοστή πέμπτη συνεχόμενη παράσταση, προτείνουμε στο κοινό μας να παρακολουθήσει την παράσταση «Το σπίτι των τεσσάρων κοριτσιών», που βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Δημήτρη Γιαννουκάκη.

Read more..

26.09.2020__ΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ__ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΟΥΣΚΙΝ

ΣΑΒΒΑΤΟ, 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020, ώρα 15.00

ΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

στη ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «ΠΟΥΣΚΙΝ»

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ στα ΤΜΗΜΑΤΑ του Κ.Ε.Π. !!!

          

 

Αγαπητοί φίλοι,

    Το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. είναι στην ευχάριστη θέση να σάς καλέσει στην ΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020, ώρα 15.00, σε άλλη μία εστία διάδοσης της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, σε άλλη μία εστία μύησης στην απύθμενου πλούτου πολιτισμική κληρονομιά του Ελληνικού Κόσμου, στη Βιβλιοθήκη «Αλέξανδρος Πούσκιν» επί της οδού: 9, Spartakovskaya str., γκρί αίθουσα, (metro station «Baumanskaya»).

Read more..

«Βαλκανικός Διάλογος 2020. 75 χρόνια της Μεγάλης Νίκης κατά του φασισμού»

Την περίοδο 15 - 18 Σεπτεμβρίου 2020 πραγματοποιήθηκε το Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο «Βαλκανικός Διάλογος 2020. 75 χρόνια της Μεγάλης Νίκης κατά του φασισμού», που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Λαϊκής Διπλωματίας «Alexandr M. Gorchakov». Την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2020 συνεδρίασε η σύνοδος για την Ελλάδα, στην οποία συμμετείχαν η Α.Ε. ο πρέσβυς της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ελληνική Δημοκρατία Αντρέι Μάσλοβ, καθώς και οι: Νικόλαος Παπαδάτος, διδάκτωρ ιστορίας, Πανεπιστήμιο Γενεύης και Πάντειον Πανεπιστήμιο, Θεοδώρα Γιαννίτση, διδάκτωρ ιστορίας, δ/ντρια Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π.,  Θεόδωρος Ιγνατιάδης, πρόεδρος Ελληνο-Ρωσικής Λέσχης "Διάλογος".

Read more..