Επίσκεψη στη Μεγάλη Ελλάδα - 5

Ξημέρωσε άλλη μια όμορφη μέρα στη Σικελία. Ο καιρός παρέμενε πιστός σύμμαχός μας. Ούτε ίχνος σύννεφου!

Αφήσαμε την Κατάνια με προορισμό τον Ακράγαντα (το σημερινό Αγκριτζέντο) προκειμένου να επισκεφθούμε την άκρως ενδιαφέρουσα Κοιλάδα των Ναών.

Καθώς το πούλμαν καταβρόχθιζε τα χιλιόμετρα, σε αρκετά σημεία μπορούσες να δεις τα σημάδια από τη λάβα που μετά από μεγάλες εκρήξεις της Αίτνας είχε φτάσει μέχρι τη θάλασσα! Το τοπίο φάνταζε εξωγήινο!

Δύο ώρες και κάτι αργότερα φθάναμε στον Ακράγαντα – μια από τις επιφανέστερες ελληνικές αποικίες της Μεγάλης Ελλάδας.

Επίσκεψη στη Μεγάλη Ελλάδα - 4

Η κωμόπολη Ταορμίνα είναι σίγουρα ένας από τους τόπους που σού μένουν αξέχαστοι. Κτισμένη πάνω σε βράχια προσφέρει συγκλονιστική θέα. Τα γραφικά σοκάκια της είναι γεμάτα εστιατόρια και καταστήματα με αναμνηστικά αλλά και δείγματα της λεγόμενης υψηλής ραπτικής που, για να πω την αμαρτία μου, αδυνατώ να τα κατανοήσω και δυσκολεύομαι να τα διακρίνω από τα δείγματα… χαμηλής ραπτικής! Ίσως τα ύψη να με ζαλίζουν. Τέλος πάντων.

Επίσκεψη στη Μεγάλη Ελλάδα - 3

Αφήνοντας πίσω μας τον Τάραντα, τη μοναδική αποικία των Σπαρτιατών στη Μεγάλη Ελλάδα, πήραμε το δρόμο για το λιμάνι Βίλα Σαν Τζιοβάνι προκειμένου από εκεί να διασχίσουμε με φέριμποτ το στενό που χωρίζει την ηπειρωτική Ιταλία με τη Σικελία. Σημερινός μας προορισμός η Μεσσήνη όπου θα διανυκτερεύαμε.

Επίσκεψη στη Μεγάλη Ελλάδα - 2

Φθάσαμε στο Μπάρι χωρίς να το καταλάβουμε! Η καλοπέραση είναι αναμφισβήτητα ο επιταχυντής του χρόνου. Όταν η παρέα είναι καλή έχεις την ψευδαίσθηση ότι η διάρκεια ενός ταξιδιού είναι πολύ μικρότερη. Και στη δική μας όμορφη παρέα το κέφι ήταν αδιάκοπα στο φόρτε του.

Αποβιβαστήκαμε γρήγορα και μετά από εξπρές διατυπώσεις στο τελωνείο, ξεκινήσαμε με το πούλμαν για το ταξίδι προς τη Μεσσήνη.

Επίσκεψη στη Μεγάλη Ελλάδα - 1

Από παιδί ήθελα να επισκεφθώ τη Νότια Ιταλία και τη Σικελία, μια περιοχή που είναι γεμάτη αρχαίες ελληνικές αποικίες αλλά και χωριά που οι κάτοικοί τους έχουν επίγνωση της ελληνικής καταγωγής τους, αλλά δεν τα είχα καταφέρει. Έτσι, όταν ο Πολιτιστικός, Ιστορικός και Λαογραφικός Σύλλογος Κεφαλλονιάς και Ιθάκης, «Το Ριφόρτσο», ανακοίνωσε τη διοργάνωση μιας οκταήμερης εκδρομής στη Μεγάλη Ελλάδα ή Magna Graecia όπως τη λένε στα ιταλικά, άρπαξα την ευκαιρία.

Οι λουφατζήδες της Ελλάδας!

Δύσκολοι καιροί για την Ελλάδα. Όχι μόνο οικονομικοί. Κυρίως ηθικοί και εθνικοί.

Στα ανατολικά μας, η Τουρκία δίνει μαθήματα αλαζονείας και προκλητικότητας με πρώτο διδάσκοντα τον πρόεδρο Ερντογάν που μεθυσμένος από την εξουσία έχει ξεχάσει την ουσία – ότι δηλαδή μόνο η ειρηνική συνύπαρξη θα εξασφαλίσει την ευημερία και των δύο χωρών.

Από βουλευτές καλά πάμε!

Έχω ασχοληθεί πολλές φορές με το θέμα της υπέρμετρης πολιτικής αντιπροσώπευσης στην Ελλάδα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που τη χαρακτηρίζω το λιγότερο απαράδεκτη.

Στην Ελλάδα, μια χώρα με τόσα και τόσα οικονομικά προβλήματα, είναι τρελό να έχουμε τόσους πολλούς βουλευτές όταν σε άλλες, αναπτυγμένες και με εύρωστη οικονομία, χώρες ο αριθμός των βουλευτών-γερουσιαστών είναι αρκετά μικρότερος λαμβάνοντας υπόψη τους πληθυσμιακούς συσχετισμούς.

Τότε και σήμερα…

Άλλες εποχές. Μακρινές, γλυκές, ονειρεμένες!

Η ζωή απλή. Ανθρώπινη.

Τα κινητά, το διαδίκτυο, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα άλλα επιτεύγματα της τεχνολογίας που, όπως λένε, μας κρατούν σε άμεση επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο, βρίσκονταν δεκαετίες μακριά.

Ο φοροφυγάς και η Ελλάς…

«Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» ήταν ένα σύνθημα που ειπώθηκε από το Γιώργο Παπαδόπουλο στη διάρκεια της χούντας. Ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου το είχε παραφράσει σε «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών Καθολικώς Διαμαρτυρομένων». Ας μου επιτραπεί να παραφράσω και εγώ λιγάκι το σύνθημα του Παπαδόπουλου: «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών Συστηματικώς Φοροφυγάδων».

Μια φορά και έναν καιρό…

Μια φορά και έναν καιρό…

Μια φορά και έναν καιρό, πριν πάρα πολλά χρόνια, υπήρχε μια χώρα πολύ δοξασμένη. Ισχυρή στρατιωτικά αλλά και ασυναγώνιστη πολιτισμικά. Τη ζήλευαν και την εποφθαλμιούσαν όλοι.

Οι πολίτες της ήταν νομοταγείς ακολουθώντας το παράδειγμα των ηγετών τους.

Οι πολιτικοί της χώρας αυτής έπρεπε να ήταν ακέραιοι από κάθε άποψη και ταγμένοι στο κοινό καλό.