Έχουμε και τα καλά μας…

    Μπορεί να ‘μαστε, ως λαός, ατομιστές, ανυπάκουοι, λάτρεις της φοροδιαφυγής και της συνωμοσιολογίας, «ρεαδελφιστές». Μπορεί να ‘μαστε προχειρολόγοι. Να αφήνουμε τα πάντα για την τελευταία στιγμή. Είμαστε, όμως, και ένας λαός με φιλότιμο και ανθρωπιά. Ένας λαός φιλόξενος και ζεστός. Ένας λαός που τείνει χέρι βοήθειας, που σκύβει πάνω στον πόνο του άλλου.

Τα γράφω τούτα γιατί –παρά την ασήκωτη οικονομική κρίση που πλήττει την πατρίδα μας– ο Έλληνας δίνει μαθήματα ανθρωπιάς στην Ευρώπη και τον κόσμο όλο. Δάσκαλοι σε αυτά τα μαθήματα ανθρωπιάς οι κάτοικοι της Μυτιλήνης, της Κως και των άλλων ακριτικών νησιών του Αιγαίου που τρέχουν στις ακτές για να τραβήξουν στην ασφάλεια τούς Σύριους πρόσφυγες που φτάνουν μέσα σε μισοβυθισμένα πλοιάρια και άθλιες φουσκωτές βάρκες. Βοηθούν όλους αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους που αφήνουν πίσω τους τα πάντα και καταφεύγουν σε αδίστακτους διακινητές, παίζοντας τη ζωή τους και τη ζωή των μικρών παιδιών τους κορώνα-γράμματα προκειμένου να γλιτώσουν από την κόλαση που οι Δυτικοί δημιούργησαν στην πατρίδα τους.

Να η ευκαιρία…

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Να η ευκαιρία…

Η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη συντριβή του ρωσικού επιβατικού που κόστισε τη ζωή 224 ανθρώπων και τα πολύνεκρα τρομοκρατικά κτυπήματα στη Γαλλία, έχει οδηγήσει πολλές αεροπορικές εταιρίες στη διακοπή των πτήσεων τους προς πολλές χώρες των προαναφερθεισών περιοχών.

Ο παράδεισος του παραλογισμού

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Ο παράδεισος του παραλογισμού

Έχω τονίσει πολλές φορές ότι η Ελλάδα είναι ο παράδεισος του παραλογισμού και για την άποψή μου αυτή έχω γίνει στόχος αρνητικών σχολίων κυρίως από Ελληναράδες που έχουν ανακηρύξει εαυτούς «ειδικούς επί παντός επιστητού»! Οι επικριτές μου είναι όλοι αυτοί που καυτηριάζουν προηγμένες χώρες χωρίς οι ίδιοι να έχουν βγει έξω από τα γεωγραφικά σύνορα της Ελλάδας, χωρίς να έχουν βιώσει, έστω και για λίγο, τι είναι αυτό που λέγεται ευνομούμενη χώρα.

Σήμερα τούτο, αύριο άλλο…

 «ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Σήμερα τούτο, αύριο άλλο…

Σήμερα τούτο, αύριο άλλο και για μεθαύριο βλέπουμε! Πάγια η αναποφασιστικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων.

Οι παλινδρομήσεις και παλινωδίες των Ελλήνων πολιτικών σε ότι αφορά ακόμα και τα πιο ζωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα, γίνονται σε ρυθμούς πιο γρήγορους και από τα πιστόνια ενός Ferrari που μαρσάρει!

Δεν είναι πια να τους παίρνει κανείς στα σοβαρά. Άλλα ανακοινώνουν, άλλα σκέπτονται, άλλα πράττουν. Χωρίς μελέτη, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς συνέπεια και συνέχεια. Και όταν «στριμωχτούν» η στερεότυπη απάντησή τους είναι «παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις μας».

Περί συντάξεων και ταμείων…

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Περί συντάξεων και ταμείων…

Ένα από τα πιο πολύπλοκα συστήματα συνταξιοδότησης είναι το ελληνικό. Δηλαδή, όταν λέμε «σύστημα» ξεφτιλίζουμε την έννοια της 

λέξης, γιατί απλά δεν πρόκειται για σύστημα αλλά για αλαλούμ!

Μια χώρα μικρή σαν την Ελλάδα έχει αμέτρητα συνταξιοδοτικά ταμεία τα οποία –όπως κάθε τι άλλο που σχετίζεται με το δημόσιο– διέπονται από την υπέρμετρη γραφειοκρατία!

Το μέγα της Ελλάδας πρόβλημα

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Το μέγα της Ελλάδας πρόβλημα

Ποιο οικονομικό; Το πρόβλημα, και μάλιστα το μεγαλύτερο, της Ελλάδας είναι άλλο! Είναι αυτό που ακούει στο όνομα «ατιμωρησία και μη εφαρμογή των νόμων»! Αν αυτό το πρόβλημα λυθεί, όλα τα άλλα –και ιδιαίτερα το οικονομικό– θα αφανιστούν από την ελληνική επικράτεια. Τόσο απλά!

Στην Ελλάδα η τιμωρία ενόχων για παραβάσεις οικονομικής φύσης είναι από γελοία έως ανύπαρκτη!

Προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας

«Είμαι ένας πολύ φτωχός γιατρός. Πάμφτωχος, σας λέω. Αφού ούτε δεύτερο BMW έχω, ούτε δεύτερο κοτεράκι, ούτε πολλά ακίνητα, ούτε καν 500.000 ευρόπουλα στην τράπεζα. Και το κυριότερο, δεν φοροδιαφεύγω πάνω από το 80% του εισοδήματός μου!

»Και αντί η κυβέρνηση να μου πει ένα μεγάλο ευχαριστώ για το κοινωνικό μου έργο, έρχεται μέσα σε αυτή τη δυστυχία μου να θέλει να μου επιβάλει μέτρα απαράδεκτα. Άκου λέει να πληρώνομαι με πιστωτική κάρτα από τους ασθενείς μου.»

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

«Μαμά, το όπλο να’ ναι αυτόματο…»

«Τι δώρο θέλεις για τα γενέθλιά σου, Ντικ;»

«Ένα όπλο, μαμά, αλλά να’ ναι αυτόματο…»

Εξωφρενικός ο πιο πάνω διάλογος που είναι μεν φανταστικός αλλά δεν θα εκπλαγώ αν, στις Ηνωμένες Πολιτείες της ανείπωτης σχιζοφρένειας που ακούει στο όνομα «δικαίωμα οπλοκατοχής», γίνει μια μέρα καθημερινότητα!

«Ένα αυτόματο όπλο για το παιδί να περνάει την ώρα του και να αισθάνεται ασφάλεια!»

Είναι απίστευτα τα όσα διαδραματίζονται στις ΗΠΑ σε ότι αφορά την οπλοκατοχή. Είναι τελείως τρελό να υπάρχουν τόσο συχνά τόσα πολλά θύματα και να παραμένει αλύγιστο το πανίσχυρο λόμπι υπέρ του δικαιώματος του πολίτη να κουβαλάει όπλο, όπως σε άλλες χώρες κουβαλάμε το πορτοφόλι μας, και την ίδια ώρα η αμερικανική κυβέρνηση να παρακολουθεί ως απλός θεατής τις τραγωδίες, ανήμπορη, όπως φαίνεται, να πάρει δραστικά μέτρα.

Σάμαλι, παστέλι, κοκ…

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

ΚΟΚ. Μην πάει το μυαλό σας σε αυτό που πρέπει να πάει. Για τους περισσότερους Έλληνες οδηγούς το ακρωνύμιο αυτό δεν θυμίζει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Μάλλον στο γνωστό γλύκισμα ανατρέχει το μυαλό τους. Το κοκ, που στα διαλλείματα των κινηματογράφων διαφημιζόταν με τη γνωστή –στους παλαιότερους– φράση «Σάμαλι, παστέλι, κοκ  – λεμονάδες, πορτοκαλάδες, μπιράλ!»

Η εικόνα που παρουσιάζουν οι δρόμοι –ιδιαίτερα στην επαρχία– είναι τραγική. Το απόλυτο χάος. Πέραν από την έλλειψη αποδεκτού επιπέδου συντήρησης, δεν τηρείται και ο πιο στοιχειώδης κανόνας οδικής ασφάλειας! Όσο για τη στάθμευση των οχημάτων, απλά κάνει ο καθένας ότι θέλει.

Έχω αμέτρητα παραδείγματα της επικρατούσας «ΚΟΚικής» τρέλας:

Τις προάλλες αισθάνθηκα τελείως άβολα βλέποντας τις προσπάθειες μιας κυρίας που πάνω στο αναπηρικό της καροτσάκι πάσχιζε να βρει μια ράμπα για να κατέβει από το πεζοδρόμιο στο δρόμο. Όλες ήταν μπλοκαρισμένες από αυτοκίνητα! Χρειάστηκε να κάνει κάμποσες βόλτες μέσα στο λιοπύρι μέχρι να τη λυπηθούν δύο νεαροί και «σηκωτή» να τη βάλουν στο απέναντι πεζοδρόμιο!

ΕΚΛΟΓΕΣ: Η ώρα της αλήθειας ή ο θρίαμβος του ψέματος;

«ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ»

Είναι η πιο περίεργη, για τα ελληνικά χρονικά, προεκλογική περίοδος.

Η αδιαφορία του κόσμου, απίστευτη!

Η κυνικότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο, πρωτοφανής!

Η λεκτική διάρροια των πολιτικών και συνάμα η κενότητα του λόγου τους, στο ζενίθ!

Όλα τούτα αποτελούν ένα «κοκτέιλ» άκρως επικίνδυνο. Ένα «κοκτέιλ» που εγκυμονεί νέους κινδύνους για τη δεινοπαθούσα Ελλάδα.

Είναι προφανές ότι ο κόσμος έχει κουραστεί από τη συχνότητα των εκλογών και κυρίως από τη συχνότητα με την οποία οι πολιτικοί μας ψεύδονται και αυτοδιαψεύδονται! Αυτή, όμως, η αδιαφορία θα οδηγήσει, όπως δείχνουν τα πράγματα, σε μεγάλη αποχή γεγονός που οι πολιτικάντηδες ενδέχεται να ερμηνεύσουν σαν «ανοχή του λαού» στα τόσα και τόσα φαιδρά που διαδραματίζονται στη χώρα μας, με κύριους βέβαια υπαίτιους τους ίδιους τους πολιτικούς που σε λίγες ώρες καλούμαστε να εκλέξουμε!