Ελληνικά αλλόκοτα!

Αν υπάρχει μια χώρα όπου τα πάντα συμβαίνουν και τίποτα δεν εκπλήττει, αυτή πρέπει να είναι η Ελλάδα.

• Υπάρχει φτώχεια αλλά και ανεξήγητο πολύ χρήμα: Ναι υπάρχει φτώχεια. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα. Απλά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και η κατάσταση έχει επιδεινωθεί τα τελευταία 15 χρόνια όπου μετά την οικονομική κρίση ήρθε ο Κόβιντ-19 και μετά από αυτόν οι θεομηνίες. Και ενώ ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού υποφέρει, βλέπεις τις προκλητικές περιπτώσεις ξέφρενης επίδειξης οικονομικής ευρωστίας. Δύο άκρα που προκαλούν το κοινό αίσθημα.
• Υπάρχει ανεργία αλλά και απίστευτη έλλειψη εργατικού δυναμικού: Η τουριστική σεζόν που λήγει είχε δύο χαρακτηριστικά. Εντυπωσιακό αριθμό τουριστών αλλά και δραματική έλλειψη εργατικών χειρών την ώρα που το ποσοστό της ανεργίας είναι υψηλό. Είναι ασυμβίβαστα αυτά τα δύο αλλά μπορεί ίσως να εξηγηθούν από το γεγονός ότι οι εργοδότες δίνουν ψίχουλα και συνάμα ζητούν από τους υπαλλήλους να δουλεύουν περισσότερο από ότι λένε οι συμβάσεις. Έτσι οι νέοι προτιμούν το επίδομα ανεργίας και την… καφετέρια.
• Υπάρχει εξωφρενική παραβατικότητα με εξ ίσου εξωφρενική ατιμωρησία: Στο Ελλάντα οι νόμοι ψηφίζονται για να περνάνε την ώρα τους οι… 300 «εθνοπατέρες» και για να λύσουν περιστασιακά και σπασμωδικά μερικά προβλήματα. Μετά ξεχνιούνται. Δεν είναι καινούργιο φρούτο η μη εφαρμογή των νόμων. Και η μη εφαρμογή τους φουντώνει την παραβατικότητα. Ο καθένας κάνει του κεφαλιού του και όποιον πάρει ο… χάρος ιδιαίτερα στους ελληνικούς δρόμους όπου οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι από αυτούς στα μέτωπα της Ουκρανίας. Το κράτος αδρανεί. Η κυβέρνηση (η κάθε κυβέρνηση) τρέχει πάντα μετά από κάθε τραγωδία να υποσχεθεί μέτρα -που δεν παίρνονται- και φυσικά χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τα μάτια του κόσμου!

Από τη στάχτη στη λάσπη…

Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ χώρα υπόδειγμα οργάνωσης και προνοητικότητας.

Τα πάντα, ή σχεδόν τα πάντα, αφήνονται στην τύχη τους και ότι γίνει ας γίνει.

Και ενώ όλοι σπεύδουν να κατηγορήσουν την κυβέρνηση και τους δήμους για τα δεινά τους, επιμελώς βάζουν κάτω από το χαλί τις δικές τους ευθύνες.

Μπορεί οι κυβερνώντες, τούτοι αλλά και οι προηγούμενοι, να μην προνοούν και να μην είναι έτοιμοι για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, αλλά και ο λαός δεν πάει πίσω.

Μας διακρίνει ένας υπέρμετρος εφησυχασμός. Καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, αναμένοντας από τους άλλους να δράσουν για λογαριασμό μας, και σε πολλές περιπτώσεις από λάθος ή εσκεμμένα συμβάλλουμε στις καταστροφές που πλήττουν τη χώρα.

Γράφω τούτες τις γραμμές συγκλονισμένος από τις εικόνες αποκάλυψης που παρουσιάζουν πολλές περιοχές της χώρας τις τελευταίες είκοσι μέρες.

Πρώτα οι τεράστιες πυρκαγιές και μετά οι απίστευτες πλημμύρες έκαναν την Ελλάδα σμπαράλια! Στάχτη και λάσπη. Εικόνες φρίκης.

Η συμφορά άρχισε στον Έβρο όπου η πύρινη λαίλαπα κατάστρεψε  πάνω από ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες στρέμματα, εκ των οποίων τα μισά ήταν πανέμορφα δάση. Συγκεκριμένα οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι το 50% των καμένων περιοχών είναι δασικές εκτάσεις, το 40% θαμνώδεις εκτάσεις και το 10% αγροτικές εκτάσεις.

Δορυφορικά δεδομένα της Υπηρεσίας Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναδεικνύουν τη δασική πυρκαγιά στον Έβρο ως την μεγαλύτερη δασική πυρκαγιά των τελευταίων πάρα πολλών ετών σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Δυστυχώς, όμως, δεν ήταν μόνο ο Έβρος που επλήγη από τις φωτιές. Έγιναν αποκαΐδια μεγάλες εκτάσεις και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Φτάσαμε στο σημείο να απειληθούν και προάστια της πρωτεύουσας αφού οι φλόγες στην Πάρνηθα έκαναν στάχτη πάνω από 65.000 στρέμματα!

Τον τραγικό απολογισμό των πυρκαγιών ήρθε να συμπληρώσει η κακοκαιρία Ντάνιελ με πρωτοφανείς πλημμύρες στο Βόλο, Λάρισα και ένα μεγάλο μέρος της Θεσσαλίας. Ο Παλαμάς Καρδίτσας για παράδειγμα  καλύφθηκε από το νερό που έφθασε τα δύο μέτρα!

Οδηγώντας στη ζούγκλα…

Διαβάζω και θλίβομαι αλλά δεν εκπλήσσομαι:

«Αυξητικά κινήθηκε και το 2022 για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ο αριθμός των τροχαίων ατυχημάτων στην Ελλάδα, καθώς και των παθόντων, νεκρών και τραυματιών, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας.

»Μετά τη σημαντική μείωση των τροχαίων το 2020 λόγω των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας που είχαν τεθεί σε ισχύ, ακολούθησε αύξηση του αριθμού τους την επόμενη χρονιά η οποία συνεχίστηκε και το 2022. Πλέον, φαίνεται ότι έχει περάσει η επίδραση της πανδημίας με τα ατυχήματα να είναι λίγο περισσότερα σε σχέση με την προπανδημική περίοδο αλλά οι νεκροί και οι βαριά τραυματίες είναι λιγότεροι.

»Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την περίοδο Ιανουαρίου – Δεκεμβρίου 2022, σε όλη τη χώρα καταγράφηκαν 11.199 τροχαία ατυχήματα, αριθμός αυξημένος κατά 7,1% σε σχέση με το 2021 όταν είχαν καταγραφεί 10.454.  Οι νεκροί έφτασαν τους 635, 1,8% περισσότεροι σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (624). Οι βαριά τραυματίες ήταν 636 (από 610 το 2021, 4,3% περισσότεροι) και οι ελαφρά τραυματίες 12.553 (από 11.746, άνοδος 6,9%)».

Πέραν λοιπόν από τις μικρές διακυμάνσεις, οι νεκροί και οι τραυματίες από τα τροχαία δυστυχήματα στην Ελλάδα είναι πολλοί, πάρα πολλοί, αν συγκρίνουμε τους ελληνικούς αριθμούς με τα στατιστικά στοιχεία άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Για παράδειγμα ο μέσος αριθμός νεκρών από τροχαία στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 46 ανά εκατομμύριο κατοίκων ενώ στην Ελλάδα είναι 58, δηλαδή 28% περισσότεροι.

Η Κύπρος βρίσκεται σε αρκετά καλύτερη θέση από την Ελλάδα αφού οι νεκροί από τα τροχαία είναι 42 ανά εκατομμύριο κατοίκων. Με άλλα λόγια είναι 9,5% κάτω του Ευρωπαϊκού μέσου.

Το αρνητικό ρεκόρ κατέχει η Ρουμανία με 86 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων ενώ η Σουηδία είναι πρωταθλήτρια στην οδική ασφάλεια με μόλις 21 νεκρούς ανά εκατομμύριο!

Το ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση δεν είναι τυχαίο.

Κάνουμε πρωταθλητισμό στη παραβατικότητα που ζει και βασιλεύει αφού η αστυνόμευση είναι ελλιπής έως ανύπαρκτη.

Δεν είναι επίσης τυχαίο που σε άλλες προηγμένες κοινωνικά χώρες τα τροχαία θύματα είναι πολύ λιγότερα. Σε αυτές τις χώρες επιβάλλεται δια… ροπάλου ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας!

Στο Ελλάντα η συντριπτική πλειοψηφία οδηγών αυτοκινήτων και μοτοσικλετών δεν δίνουν παρά για τη δική τους ζωή, πώς λοιπόν θα σεβαστούν τη δική σου.

Παιγνίδια του χθες και του σήμερα…

• Έπινα το καφεδάκι μου σε ζαχαροπλαστείο της Κεντρικής Πλατείας έχοντας συντροφιά μια όμορφη παρέα.

  Μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων… δηλαδή για τους άνεμους που φουντώνουν τις πυρκαγιές και το ύδωρ που οι πυροσβέστες χρησιμοποιούν στις λυσσαλέες μάχες ενάντια στις φλόγες.

  Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για ένα θέμα που έκαιγε την Ελλάδα και ζεματούσε την κοινωνία.

  Γνώμες επί γνωμών για το ποιοι φταίνε για την πύρινη κόλαση. Αναίσθητοι πολίτες ή διεστραμμένοι εμπρηστές; Για τις όποιες ευθύνες της κυβέρνησης για ολιγωρία. Για τους Τούρκους πράκτορες και άλλα συναφή…

  Και ενώ οι απόψεις κονταροχτυπιόντουσαν, το βλέμμα μου άρχισε την περιπλάνησή του στην πλατεία. Στα παιδιά που έπαιζαν και τους γονείς που τα κυνηγούσαν σε μια προσπάθεια να τα προστατεύσουν από τα τρελά παιγνίδια τους!

Φωτιά στα μπατζάκια μας

Η πύρινη λαίλαπα. Στο πέρασμά της σκορπάει καταστροφή και προκαλεί οδύνη.

Το συνηθίζουμε στην Ελλάδα. Για όλα φταίει ο άλλος και σε όλα θύματα είμαστε εμείς!

Τιμώντας τον Βύρωνα

Το φεγγάρι σεργιανούσε στον ουρανό της Κεφαλονιάς κάτω από τα βλέμματα μύριων άστρων φωτίζοντας ρομαντικά τον μικρό κήπο του χωριού Μεταξάτα.

Μέσα στον κήπο η προτομή του Λόρδου Βύρωνα και στην μια πλευρά του το σπίτι που έμεινε, για τέσσερεις περίπου μήνες, ο φιλέλληνας Άγγλος όταν πριν 200 χρόνια είχε επισκεφθεί την Κεφαλονιά διακόπτοντας για λίγο το ταξίδι του προς το ηρωϊκό Μεσολόγγι.

Εκεί, σε αυτό τον όμορφο χώρο διοργανώθηκε, πριν λίγες μέρες, μια όμορφη εκδήλωση μνήμης και τιμής για τον Άγγλο ποιητή που έδωσε τα πάντα για τον αγώνα της λευτεριάς των Ελλήνων.

Την εκδήλωση είχαν διοργανώσει ο Πολιτιστικός, Ιστορικός, Λαογραφικός σύλλογος Κεφαλονιάς και Ιθάκης «Το Ριφόρτσο», σε συνεργασία με την Ionian Society of London, το Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού και το Δήμο Αργοστολίου.

Για την ζωή και το έργο του μεγάλου Φιλέλληνα, μίλησαν η Στάμω Αμπατιέλου και ο Ορέστης Καππάτος ενώ χαιρετισμό απηύθυνε, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του Ριφόρτσο, Διονύσης Φωκάς.

Εβδομήντα χρόνια: Οι ώρες τής οδύνης

Εβδομήντα χρόνια: Οι ώρες τής οδύνης 

Γράφει ο Γιώργος Μεσσάρης

Ήταν μαγικές μέρες του Αυγούστου. Καταγάλανος ουρανός, ήρεμη και σαγηνευτική θάλασσα, γαλήνια φύση… Τα Επτάνησα – όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα – προσπαθούσαν να συνέλθουν από τις τραγικές συνέπειες τού πολέμου και τού εμφύλιου σπαραγμού.

Αύγουστος του 1953. Δύσκολες μέρες. Ο αγώνας για την επιβίωση συνεχής και αδυσώπητος με τη μετανάστευση να ερημώνει τα Ιόνια Νησιά.

Ήταν ένας Αύγουστος που επιφύλασσε για τα όμορφα Επτάνησα ακόμα τραγικότερες μέρες. Ο Εγκέλαδος, ο αρχηγός των Γιγάντων, είχε αρχίσει πάλι να ξυπνάει! Όταν κάποτε θα κουραζόταν να ταρακουνάει τα Νησιά του Ιονίου θα άφηνε πίσω του εκατοντάδες νεκρούς και ολοκληρωτική καταστροφή στην Κεφαλονιά, τη Ζάκυνθο και την Ιθάκη.

Κυριακή 9 Αυγούστου του 1953. 9 και 41 πρώτα λεπτά το πρωί και οι εκκλησιές γεμάτες. Ξαφνικά ακούστηκε μια βοή και στη συνέχεια η γη ταρακουνήθηκε.

Οι Κεφαλλονίτες, οι Ζακυνθινοί, οι Ιθακήσιοι αλλά και οι Λευκαδίτες, συνηθισμένοι στα καμώματα του Εγκέλαδου, δεν έδωσαν και μεγάλη σημασία. Δεν μπορούσαν καν να διανοηθούν το τί τους επιφύλασσαν οι ημέρες που θα ακολουθούσαν.

Ο πρώτος σεισμός της 9ης Αυγούστου προκάλεσε ελάχιστες ζημιές. Οι σεισμοί, όμως, της Τρίτης, 11 Αυγούστου, και της Τετάρτης, 12 Αυγούστου, σκόρπισαν το θάνατο και την καταστροφή σε βαθμό πρωτόγνωρο.

Ο σεισμός της Τρίτης, 11 Αυγούστου 1953, σημειώθηκε στις 5:30 το πρωί και προκάλεσε πολλές ζημιές σε αρκετές περιοχές των νησιών και μερικούς θανάτους.

Ο σεισμός αυτός σκόρπησε, όπως ήταν φυσικό, πανικό στους κατοίκους των νησιών που εγκατέλειψαν τις εστίες τους και ζήτησαν καταφύγιο σε υψώματα και ανοικτούς χώρους.

Η γη είχε αρχίσει να τρέμει συνέχεια και ήταν στιγμές που δεν μπορούσες να σταθείς όρθιος!

Όλοι άρχισαν να διαισθάνονται ότι κάτι ακόμα χειρότερο θα συνέβαινε. Οι αδιάκοπες δονήσεις και οι συνεχείς υπόκωφες βοές που έκαναν τους σκύλους να αλυχτούν, τα πουλιά να μην κάθονται σε κλαδί και τις γάτες να κλαψουρίζουν αλλόκοτα, προμήνυαν τα χειρότερα.

Ταξίδι στην κόλαση

Δεν πάμε καθόλου καλά.

Για την ακρίβεια πάμε πολύ άσχημα.

Η θερμοκρασίες ανεβαίνουν, ο πλανήτης βράζει και οι κάθε λογής αρνητές της κλιματικής αλλαγής σφυρίζουν χαρωπά!

Δεν πάμε καθόλου καλά.

Με συγκλόνισε μια δήλωση ενός ειδικού σε θέματα κλιματικής αλλαγής που τόνισε ότι «σε 20 με 30 χρόνια θα θυμόμαστε τούτη την καυτή περίοδο ως ένα ψυχρό καλοκαίρι…»!

Συγκεκριμένα ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης “Copernicus”, Κάρλο Μπουοντέμπο, τόνισε ότι «ο φετινός Ιούλιος ενδέχεται να είναι ο θερμότερος όλων των εποχών», ενώ επισήμανε ότι «αν δεν ληφθούν μέτρα, αυτό το καλοκαίρι ίσως να μοιάζει ψυχρό στο μέλλον, παρά τον αφόρητο καύσωνα».

Άκρως ανησυχητικές ήταν και οι υπόλοιπες αποκαλύψεις που έκανε. «Ο περασμένος Ιούνιος, είπε, ήταν μακράν ο θερμότερος που έχει καταγραφεί ποτέ. Έπειτα από αυτόν τον Ιούνιο καταγράψαμε παγκοσμίως την πιο θερμή ημέρα στα χρονικά, στις αρχές Ιουλίου. Βασικά καταγράψαμε δύο συνεχόμενες τέτοιες ημέρες κι έπειτα ακολούθησε η πιο θερμή εβδομάδα που έχει καταγραφεί ποτέ και τώρα βιώνουμε την περίοδο των δύο θερμότερων εβδομάδων».

Ο κ. Μπουοντέμπο δεν είναι ο μοναδικός ειδικός που κρούει – όσο πιο ηχηρά γίνεται – το κουδούνι του κινδύνου.

«Είμαστε στην ενδέκατη μέρα του καύσωνα, θα γίνει ο μακροβιότερος καύσωνας που έχουμε βιώσει στην Ελλάδα. Όπως δείχνουν τα στοιχεία θα φτάσουμε στις 16-17 ημέρες καύσωνα. Δεν έχει συμβεί ξανά αυτό στην χώρα μας» τόνισε στις 23 Ιουλίου ο διευθυντής ερευνών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Κώστας Λαγουβάρδος.

Εξάλλου ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών, Ευθύμιος Λέκκας, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή επισήμανε τον κίνδυνο το λεκανοπέδιο Αττικής να επέλθει σε κατάσταση ερημοποίησης εξαιτίας των πυρκαγιών που καταστρέφουν κάθε χρόνο τα εναπομείναντα δάση.

«Εάν συνεχιστεί αυτή η καταστροφή θα υπάρξει περιβαλλοντική κατάρρευση του όλου συστήματος», υπογράμμισε ο καθηγητής εξηγώντας ότι πλέον δεν θα μπορεί να υπάρξει διαδικασία αναγέννησης των δασών.

Δεν πάμε καθόλου καλά.

Οι αγνοημένοι

Οι αγνοημένοι

Δεν είναι ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις. Είμαστε χίλιοι δέκα τρεις (όπως λέει το άσμα) και πολύ περισσότεροι.

Αναφέρομαι στη μεγάλη μερίδα των ομογενών (ανάμεσά τους και εγώ) που αποφάσισαν να επαναπατριστούν αφού πέρασαν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής τους σε χώρες όπως Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Αργεντινή κ.ά. και παραμένει ανασφάλιστο γιατί το κράτος είναι απασχολημένο ή απλά αδιαφορεί!

Τουριστικά…

ΣΤΡΑΒΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΟ 1

Η οικονομία της Τουρκίας, όπως και της Ελλάδας, στηρίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό στον τουρισμό.

Ουδέν μεμπτό, μέχρι εδώ.

Ο τουρκικός, όμως, τουρισμός στηρίζεται, πάλι σε ένα μεγάλο βαθμό, στην ελληνικότητα των όσων προβάλλει ως αξιοθέατα, αποκρύπτοντας τεχνηέντως την εθνική τους ταυτότητα! Αρχαία ελληνικά θέατρα, αρχαίοι χώροι αθλοπαιδιών, αρχαίοι ναοί, αρχαία ελληνικά αρχοντικά με απερίγραπτου κάλλους ψηφιδωτά και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.