Το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. είναι στην ευχάριστη θέση να σάς παρουσιάσει αποσπάσματα από το υπό έκδοση έργο του Ρώσου συγγραφέα
ΣΕΡΓΚΕΪ ΜΠΕΛΟΖΙΟΡΟΒ «Ο βίος του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ του ΦΑΛΗΡΕΩΣ» για τον σπουδαίο ουμανιστή, στοχαστή, πολιτικό, νομοθέτη της αρχαιότητας, περιπατητικό φιλόσοφο της αρχαίας Αθήνας (345-350 – 283 π.Χ.).
Афины после свержения Деметрия
Греческий Мусейон до Александрии
Αναλυτικότερα για τον Δημήτριο Φαληρέα στον εξής κάτωθι σύνδεσμο στο Διαδίκτυο: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A6%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%8D%CF%82
Παρακάτω ακολουθεί εισαγωγικό-προλογικό σημείωμα από τον ίδιο τον συγγραφέα (σε ρωσική και σε μετάφραση - google-translation με μία συντακτική παρέμβαση στην ελληνική).
Από την πλευρά του, το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στον συγγραφέα Σεργκέι Μπελοζιόροβ για την εμπιστοσύνη που έδειξε στη δημοσίευση του έργου στην ιστοσελίδα μας και εύχεται στον συγγραφέα περαιτέρω δημιουργική επιτυχία και ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης.
Απολαύστε το, αγαπητοί φίλοι!!!
Κατωτέρω παρατίθεται εισαγωγικό-προλογικό σημείωμα σε ρωσική και ελληνική (σε google translation με μία συντακτική παρέμβαση):
Прилагается текст аннотации:
Вниманию всех любителей древнегреческой истории и культуры предлагаются фрагменты из готовящейся к печати книги СЕРГЕЯ БЕЛОЗЕРОВА «Жизнь ДЕМЕТРИЯ ФАЛЕРСКОГО» о выдающемся гуманисте, мыслителе, государственном деятеле и законодателе эпохи раннего эллинизма.
В чем уникальность издания?
Прежде всего в «выдающести» и уникальности для своего и нашего времени самого Деметрия Фалерского (360 – ок.280 г.г. до н.э.). «Нашего времени» - не просто фигура речи, это выражение должно нести в себе вполне осязаемый и серьезный смысл. Современное человечество было бы другим, не случись в его истории Харрана, Пуатье и Хаттина – своеобразных «мест силы», в которых эта история совершала необратимый поворот. Деметрий Фалерский – редчайший пример «человека силы», без которого, как и без Александра Македонского, Христа и Христофора Колумба, мы бы жили в совершенно ином мире.
Деметрий Фалерский – уникальная личность эпохи раннего эллинизма. Выдающийся мыслитель, философ, оратор, государственный деятель и законодатель. Его десятилетнее управление Афинами признаётся настоящим «серебряным веком» для города, расцветом не только экономики, но и философских школ, театра «новой комедии» и историографии. Именно он, будучи фактически первым министром при дворе Птолемея I Сотера в Александрии, заложил основы самой мощной и долговечной эллинистической империи, возникшей на обломках завоеваний Александра Великого и дожившей до времён Октавиана Августа. Его нововведения в греко-македонском Египте - программа комплексного освоения и заселения принильских оазисов, масштабная монетарная реформа, создание классических для античности банковской и налоговой систем – обозначили для всего эллинского мира стандарты организации хозяйственной жизни и административного управления.
Однако, возможно, среди заслуг Деметрия Фалерского перед человечеством главная - его неоценимый вклад в интеллектуальное и культурно-просветительское наследие античности. А как еще расценить статус зачинателя басенного жанра (сборник Эзоповых басен) и афористики («Изречения семи мудрецов») в мировой литературе? Знаменитое риторическое пособие «О стиле»? Возможное авторство «Афинской политии» Аристотеля – настоящей хрестоматии общественно-политической истории Афин? Организацию перевода Библии на греческий язык? А также основание знаменитой александрийской Библиотеки и Мусейона - прообраза и предтечи современных университетов и научно-исследовательских центров?
Жизнь Деметрия Фалерского была в высшей степени интересной и изобиловала самыми разными событиями, неожиданными поворотами, падениями и подъемами. Изменчивая судьба то возносила его на самый верх политического Олимпа, то изгоняла с него и даже отправляла в ссылку. С одной стороны жаль, что безжалостное время не сохранило для нас ни других сочинений Деметрия Фалерского, ни исторических свидетельств современников о его тернистом жизненном пути. Но с другой - это дало автору возможность написать настоящий научный детектив о такой знаковой личности в истории эллинистической цивилизации, какой без сомнения являлся его герой.
В мировой истории ему было бы уготовано место в ряду великих реформаторов. Таких, как Сперанский, Аденауэр или Ли Куан Ю. Мы видим его настоящим столпом и «отцом» эллинизма – наряду с тем же Александром, поход которого на восток раздвинул горизонты эллинского мира далеко за пределы Средиземноморья. Но Александр при всем величии и масштабности сотворенного им не построил новую ойкумену. Он только ломал старую, едва намечая, что должно или можно поменять – «зерновым» планом будущей Александрии на земле Ракотиса, повальным бракосочетанием в Сузах или колониями греческих ветеранов в Бактрии и Согдиане. Не строили и его наследники. Событийно ранний эллинизм – нескончаемые распри и грызня диадохов и эпигонов друг с другом.
Мы знаем до обидного мало имен тех, кто под ними вел - кропотливо и незаметно - системную работу по созданию новой идентичности, присущей изменившемуся миру и времени. Но Деметрия Фалерского можно назвать точно и определенно. Одно имя, но две ипостаси – правитель послеклассических Афин в течение целого десятилетия и первый министр самого мощного эллинистического царства, дожившего до времён Октавиана Августа, – птолемеевского Египта. Между сломом полисной организации общества и нарождением громадных империй трудно даже вообразить более идеальное передаточное звено. Афины обязаны ему своим «серебряным веком» - удивительным расцветом экономики, философских школ, театра и историографии в период всеобщего упадка, комплексной реформой законодательства и модернизацией почти всех общественных институтов. Македонский Египет – полисным законодательством Александрии и Птолемаиды, масштабной монетарной реформой и переналадкой денежного обращения, созданием классических для античности кредитно-банковской и налоговой систем, программой комплексного освоения и обустройства принильских оазисов при помощи клерухий и много чем еще, не исключая изобретения общего для греко-македонцев и египтян божества – Сераписа. Деметрий Фалерский – это тот человек, нововведения которого обозначили для всего эллинского мира стандарты организации хозяйственной жизни и административного управления.
Однако, возможно, среди заслуг Деметрия Фалерского перед человечеством главная - его неоценимый вклад в интеллектуальное и культурно-просветительское наследие античности. А как еще расценить статус зачинателя басенного жанра (сборник Эзоповых басен) и афористики («Изречения семи мудрецов») в мировой литературе? Знаменитое риторическое пособие «О стиле»? Возможное авторство «Афинской политии» Аристотеля – настоящей хрестоматии общественно-политической истории Афин? Организацию перевода Библии на греческий язык - Септуагинты? А также основание знаменитой александрийской Библиотеки и Мусейона - прообраза и предтечи современных университетов и научно-исследовательских центров?
Жизнь Деметрия Фалерского была в высшей степени интересной и изобиловала самыми разными событиями, неожиданными поворотами, падениями и подъемами. Изменчивая судьба то возносила его на самый верх политического Олимпа, то изгоняла с него и даже отправляла в ссылку. С одной стороны жаль, что безжалостное время не сохранило для нас ни других сочинений Деметрия Фалерского, ни исторических свидетельств современников о его тернистом жизненном пути. Но с другой - это дало автору возможность написать настоящий научный детектив о такой знаковой личности в истории эллинистической цивилизации, какой без сомнения являлся его герой.
Надеемся, что читатель найдёт для себя удовольствие в прикосновении к далёкой, но значимой и безумно интересной эпохе в истории человеческой цивилизации.
Στην προσοχή του αναγνωστικού κοινού της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού παρατίθενται αποσπάσματα από το επερχόμενο βιβλίο του SERGEY BELOZEROV «Η ζωή του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΕΥΣ» για τον εξαιρετικό ανθρωπιστή, στοχαστή, πολιτικό και νομοθέτη της πρώιμης ελληνιστικής εποχής.
Ποια είναι η μοναδικότητα της έκδοσης;
Πρώτα από όλα, στην «εξαιρετική» και μοναδικότητα για την εποχή του και τη δική μας του Δημητρίου Φαληρέως (360 - περ. 280 π.Χ.). Το «η εποχή μας» δεν είναι απλώς ένα σχήμα λόγου, αυτή η έκφραση θα πρέπει να έχει ένα εντελώς απτό και σοβαρό νόημα. Η σύγχρονη ανθρωπότητα θα ήταν διαφορετική αν ο Χαράν, το Πουατιέ και ο Χατίν δεν συνέβαιναν στην ιστορία της - ένα είδος «τόπων εξουσίας» στους οποίους αυτή η ιστορία έκανε μια μη αναστρέψιμη στροφή. Ο Δημήτριος του Φαλέρου είναι το πιο σπάνιο παράδειγμα «ανθρώπου δύναμης», χωρίς τον οποίο, όπως και χωρίς τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Χριστό και τον Χριστόφορο Κολόμβο, θα ζούσαμε σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο.
Ο Δημήτριος Φαληρεύς αποτελεί μια μοναδική προσωπικότητα της πρώιμης ελληνιστικής εποχής. Εξαιρετικός στοχαστής, φιλόσοφος, ρήτορας, πολιτικός και νομοθέτης. Η δεκαετής διοίκησή του στην Αθήνα αναγνωρίζεται ως μια πραγματική «ασημένια εποχή» για την πόλη, η ακμή όχι μόνο της οικονομίας, αλλά και των φιλοσοφικών σχολών, του θεάτρου της «νέας κωμωδίας» και της ιστοριογραφίας. Ήταν αυτός, στην πραγματικότητα ο πρώτος υπουργός στην αυλή του Πτολεμαίου Α' Σώτερ στην Αλεξάνδρεια, που έθεσε τα θεμέλια της πιο ισχυρής και ανθεκτικής ελληνιστικής αυτοκρατορίας που προέκυψε στα ερείπια των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και επέζησε μέχρι την εποχή του Οκταβιανός Αύγουστος. Οι καινοτομίες του στην ελληνομακεδονική Αίγυπτο - ένα πρόγραμμα για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη και διευθέτηση των οάσεων του Νείλου, μια μεγάλης κλίμακας νομισματική μεταρρύθμιση, η δημιουργία τραπεζικών και φορολογικών συστημάτων κλασικά για την αρχαιότητα - σημάδεψαν τα πρότυπα για την οργάνωση της οικονομικής ζωής και τη διοικητική διαχείριση του ολόκληρου του ελληνικού κόσμου.
Ωστόσο, ίσως, ανάμεσα στα πλεονεκτήματα του Δημητρίου του Φαληρέως για την ανθρωπότητα, το κυριότερο είναι η ανεκτίμητη προσφορά του στην πνευματική, πολιτιστική και εκπαιδευτική κληρονομιά της αρχαιότητας. Και πώς αλλιώς να αξιολογηθεί η θέση του ιδρυτή του είδους του μύθου (μια συλλογή μύθων του Αισώπου) και των αφορισμών («Τα λόγια των επτά σοφών») στην παγκόσμια λογοτεχνία; Το περίφημο ρητορικό εγχειρίδιο «On Style»; Πιθανή συγγραφή της «Αθηναϊκής πολιτείας» του Αριστοτέλη - πραγματικός αναγνώστης της κοινωνικοπολιτικής ιστορίας της Αθήνας; Οργάνωση της μετάφρασης της Βίβλου στα ελληνικά; Και επίσης η ίδρυση της περίφημης Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης και Μουσείου - το πρωτότυπο και ο πρόδρομος των σύγχρονων πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων;
Η ζωή του Δημητρίου Φαληρέωςήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και άφθονη από ποικίλα γεγονότα, απροσδόκητες στροφές, πτώσεις και ανόδους. Μια μεταβλητή μοίρα είτε τον ανέβασε στην κορυφή του πολιτικού Ολύμπου, είτε τον έδιωξε από κοντά του και τον έστειλε ακόμη και στην εξορία. Από τη μια, είναι κρίμα που ο αδίστακτος χρόνος δεν μας έχει διατηρήσει ούτε άλλα γραπτά του Δημητρίου του Φαλέρου, ούτε τα ιστορικά στοιχεία των συγχρόνων του για την ακανθώδη πορεία της ζωής του. Από την άλλη, όμως, αυτό έδωσε στον συγγραφέα την ευκαιρία να γράψει μια πραγματική επιστημονική αστυνομική ιστορία για μια τέτοια προσωπικότητα ορόσημο στην ιστορία του ελληνιστικού πολιτισμού, που αναμφίβολα ήταν ο ήρωάς του.
Στην ιστορία του κόσμου θα ήταν προορισμένος για μια θέση ανάμεσα στους μεγάλους μεταρρυθμιστές. Όπως ο Speransky, ο Adenauer ή ο Lee Kuan Yew Τον βλέπουμε ως πραγματικό στυλοβάτη και «πατέρα» του Ελληνισμού - μαζί με τον ίδιο Αλέξανδρο, του οποίου η πορεία προς τα ανατολικά έσπρωξε τους ορίζοντες του ελληνικού κόσμου πολύ πέρα από τη Μεσόγειο. Όμως ο Αλέξανδρος, με όλο το μεγαλείο και την κλίμακα αυτών που είχε δημιουργήσει, δεν έχτισε μια νέα οικουμένη. Έσπασε μόνο το παλιό, περιγράφοντας μετά βίας τι έπρεπε ή θα μπορούσε να αλλάξει - το σχέδιο «σιτηρών» της μελλοντικής Αλεξάνδρειας στη γη του Ρακότη, τον γάμο στα Σούσα ή τις αποικίες Ελλήνων βετεράνων στη Βακτρία και τη Σογδιανή. Ούτε οι κληρονόμοι τον επιβεβαίωσα . Ο πρώιμος ελληνισμός χαρακτηρίζεται από ατελείωτες συγκρούσεις και ίντριγκες των Διαδόχων και των επιγόνων μεταξύ τους.
Γνωρίζουμε προσβλητικά ελάχιστα ονόματα όσων, κάτω από αυτά, έκαναν - επίπονα και ανεπαίσθητα - συστηματική εργασία για τη δημιουργία μιας νέας ταυτότητας εγγενούς στον αλλαγμένο κόσμο και χρόνο. Αλλά ο Δημήτριος ο Φαληρεύς μπορεί να ονομαστεί ακριβώς και σίγουρα. Ένα όνομα, αλλά δύο ενσαρκώσεις - ο ηγεμόνας της μετακλασικής Αθήνας για μια ολόκληρη δεκαετία και ο πρώτος υπουργός του ισχυρότερου ελληνιστικού βασιλείου που επέζησε μέχρι την εποχή του Οκταβιανού Αυγούστου - Πτολεμαϊκή Αίγυπτος. Μεταξύ της κατάρρευσης της οργάνωσης της κοινωνίας της πόλης και της γέννησης τεράστιων αυτοκρατοριών, είναι ακόμη δύσκολο να φανταστεί κανείς έναν ιδανικότερο σύνδεσμο μετάδοσης. Η Αθήνα του οφείλει την «Ασημένια Εποχή» της - μια εκπληκτική άνθηση της οικονομίας, των φιλοσοφικών σχολών, του θεάτρου και της ιστοριογραφίας σε μια περίοδο γενικής παρακμής, μια συνολική μεταρρύθμιση της νομοθεσίας και τον εκσυγχρονισμό σχεδόν όλων των δημόσιων θεσμών. Μακεδονική Αίγυπτος - η νομοθεσία της πόλης της Αλεξάνδρειας και της Πτολεμαΐδας, μια μεγάλης κλίμακας νομισματική μεταρρύθμιση και αναπροσαρμογή της νομισματικής κυκλοφορίας, η δημιουργία κλασικών πιστωτικών, τραπεζικών και φορολογικών συστημάτων για την αρχαιότητα, ένα πρόγραμμα για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη και διευθέτηση των οάσεων του Prinil και πολλά άλλα, χωρίς να αποκλείονται οι εφευρέσεις μια κοινή θεότητα για τους Ελληνομακεδόνες και τους Αιγύπτιους - Serapis. Ο Δημήτριος ο Φαληρεύς είναι ο άνθρωπος του οποίου οι καινοτομίες έθεσαν τα πρότυπα οργάνωσης της οικονομικής ζωής και της διοικητικής διαχείρισης για ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο.
Ωστόσο, ίσως, ανάμεσα στα πλεονεκτήματα του Δημητρίου Φαληρέως για την ανθρωπότητα, το κυριότερο είναι η ανεκτίμητη προσφορά του στην πνευματική, πολιτιστική και εκπαιδευτική κληρονομιά της αρχαιότητας. Και πώς αλλιώς να αξιολογηθεί η θέση του ιδρυτή του είδους του μύθου (μια συλλογή μύθων του Αισώπου) και των αφορισμών («Τα λόγια των επτά σοφών») στην παγκόσμια λογοτεχνία; Το περίφημο ρητορικό εγχειρίδιο «On style»; Πιθανή συγγραφή της «Αθηναϊκής πολιτείας» του Αριστοτέλη - μια πραγματική ανθολογία της κοινωνικοπολιτικής ιστορίας της Αθήνας; Οργάνωση της μετάφρασης της Βίβλου στα ελληνικά - οι Εβδομήκοντα; Και επίσης η ίδρυση της περίφημης Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης και Μουσείου - το πρωτότυπο και ο πρόδρομος των σύγχρονων πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων;
Η ζωή του Δημητρίου Φαληρέως ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και άφθονη από ποικίλα γεγονότα, απροσδόκητες στροφές, πτώσεις και ανόδους. Μια μεταβλητή μοίρα είτε τον ανέβασε στην κορυφή του πολιτικού Ολύμπου, είτε τον έδιωξε από κοντά του και τον έστειλε ακόμη και στην εξορία. Από τη μια, είναι κρίμα που ο αδίστακτος χρόνος δεν μας έχει διατηρήσει ούτε άλλα έργα του Δημητρίου του Φαλέρου, ούτε ιστορικά στοιχεία των συγχρόνων του για την ακανθώδη πορεία της ζωής του. Από την άλλη, όμως, αυτό έδωσε στον συγγραφέα την ευκαιρία να γράψει μια πραγματική επιστημονική αστυνομική ιστορία για μια τέτοια προσωπικότητα ορόσημο στην ιστορία του ελληνιστικού πολιτισμού, που αναμφίβολα ήταν ο ήρωάς του.
Ελπίζουμε ότι ο αναγνώστης θα βρει ευχαρίστηση αγγίζοντας μια μακρινή, αλλά σημαντική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εποχή στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.