Εφημερίδα «ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ & ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ» - News papers The New Greece/Crete, 22/02/2022.
Εφημερίδα «ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ & ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ» - News papers The New Greece/Crete, 22/02/2022.
Παρατίθεται δημοσίευμα [στη ρωσική και σε μετάφραση google-translation, στην ελληνική] με συνέντευξη τη δ/ντριας του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. Δώρας Γιαννίτση: «Δημιουργικότητα, αγάπη, δημιουργία ενώνουν τον κόσμο».
Видео с интервью можете извлечь по ссылке https://www.youtube.com/watch?v=md0GIcUn-ms
также добавить ссылку на наш видеоархив:
TheNewCrete > Cобытия > Теодора Янници: «Творчество, любовь, созидание объединяют мир»
Теодора Янници: «Творчество, любовь, созидание объединяют мир» / «Δημιουργικότητα, αγάπη, δημιουργία ενώνουν τον κόσμο».
2021-й, перекрестный Год истории Россия – Греция и юбилейный год 200-летия Греческой революции, пришелся на пандемию. Но никакие беды, ограничения и общая тревожность не помешали плодотворной работе московского Греческого культурного центра.
«Помимо нашей привычной работы, связанной с памятными датами – Днем независимости, Днем Охи, Днем памяти жертв геноцида греков Востока, мы провели огромное количество выставок, круглых столов, лекционных мероприятий общим количеством 162! А еще в 152 мы оказывали информационную поддержку», – говорит директор ГКЦ Теодора Янници. А о самых значимых событиях ушедшего года рассказывает подробнее в интервью с нашим корреспондентом.
Το 2021, το Αφιερωματικό Έτος Ιστορίας Ρωσίας-Ελλάδας και Επετειακό Έτος των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, έπεσε σε πανδημία. Όμως κανένα πρόβλημα, περιορισμός και γενικότερη ανησυχία δεν εμπόδισαν το γόνιμο έργο του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού της Μόσχας.
«Εκτός από τις συνήθεις εργασίες μας σχετικά με ημέρες επετειακές, ημέρες μνημης - Ημέρα Ανεξαρτησίας, Ημέρα του ΄Οχι, Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής, πραγματοποιήσαμε έναν τεράστιο αριθμό εκθέσεων, στρογγυλών τραπεζιών, διαλέξεων συνολικά 162! Και σε επιπλέον 152 εκδηλώσεις παρείχαμε πληροφόρηση, στήριξη ενημέρωσης», λέει η διευθύντρια του Κ.Ε.Π. Θεοδώρα Γιαννίτση. Και μιλάει αναλυτικότερα για τα σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς, που πέρασε σε συνέντευξή του στον ανταποκριτή μας.
С научной точки зрения / Από επιστημονικής άποψης.
– Первым официальным мероприятием перекрестного Года истории стала наша двухдневная международная конференция «200 лет национально-освободительной революции греческого народа», проходившая в «гибридном» формате – оф- и онлайн. Высокими гостями конференции стали руководители дипломатических миссий Греции и Кипра.
Первый день, 25 марта, прошел в гостеприимных стенах Российской государственной библиотеки. Помимо научной составляющей конференция включала выставку книг из фондов библиотеки, связанных не только с революцией, но и с Наваринским сражением 1827 года, когда объединенный (Россия, Британия, Франция) флот одержал победу над османским флотом. Историки считают эту победу прологом обретения греками независимости. Так вот, на выставке были представлены такие уникальные документы, как карта Наваринского сражения или воспоминания офицеров – участников русских Архипелагских экспедиций (1805–1807 годов).
Второй день конференции прошел в Доме правительства Москвы и был совмещен с Форумом народной дипломатии. Здесь присутствовали посол Михаил Ефимович Швыдкой, представитель МИД РФ Юрий Валентинович Пилипсон, президент ассоциации культурного и делового сотрудничества Россия – Греция – Кипр «Филия» Георгий Львович Мурадов и другие высокие гости. Нашими партнерами были РАН, истфак МГУ, ассоциация «Филия», Российская государственная библиотека, а с греческой стороны – Центр российско-греческих исторических исследований. Среди участников – 40 ученых из разных стран мира… В данный момент мы с коллегой – доктором исторических наук Ольгой Петруниной – готовим материалы для сборника с тезисами докладов, прозвучавших на конференции.
– Η πρώτη επίσημη εκδήλωση του Αφιερωματικού Έτους Ιστορίας, που έχαιρε της αιγίδας από ρωσικής πλευράς, ήταν το διήμερο διεθνές μας συνέδριο «200 Χρόνια Εθνικής Απελευθερωτικής Επανάστασης του Ελληνικού Λαού», το οποίο πραγματοποιήθηκε σε «υβριδική» μορφή – off-line και online. Εκλεκτοί προσκεκλημένοι του συνεδρίου ήταν οι επικεφαλής των διπλωματικών αποστολών Ελλάδας και Κύπρου.
Η πρώτη μέρα, 25 Μαρτίου, έγινε στους φιλόξενους τοίχους της Ρωσικής Κρατικής Βιβλιοθήκης. Εκτός από την επιστημονική συνιστώσα, το συνέδριο περιλάμβανε έκθεση βιβλίων από τα αρχεία της Βιβλιοθήκης, που αφορούσαν όχι μόνο την Επανάσταση, αλλά και τη μάχη του Ναβαρίνου το 1827, όταν ο ηνωμένος/συμμαχικός στόλος (Ρωσία, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία) νίκησε τον οθωμανικό στόλο. Οι ιστορικοί θεωρούν αυτή τη νίκη ως πρόλογο για την ανεξαρτησία των Ελλήνων. Έτσι, η έκθεση παρουσίασε τόσο μοναδικά έγγραφα όπως ο χάρτης αναπαράστασης της ναυμαχίας του Ναβαρίνου ή απομνημονεύματα αξιωματικών - συμμετεχόντων στις εκστρατείες στη Μεσόγειο του Ρωσικού Στόλου/ Εκστρατείες του Αρχιπελάγους (1805-1807).
Η δεύτερη μέρα του συνεδρίου πραγματοποιήθηκε στην Κυβέρνηση της Μόσχας και συνδυάστηκε με το Φόρουμ της Λαϊκής Διπλωματίας. Παρόντες ήταν ο Πρέσβης Mikhail Efimovich Shvydkoi, ο εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Δ/ντής της 4η Ευρωπαϊκής Δ/νσης Yury Valentinovich Pilipson, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτιστικής και Επιχειρηματικής Συνεργασίας Ρωσίας-Ελλάδας-Κύπρου «Filia» Georgy Lvovich Muradov και άλλοι εκλεκτοί προσκεκλημένοι. Συνεργάτες μας ήταν η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, η Ιστορική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, ο Σύλλογος Φιλία, η Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη και από την ελληνική πλευρά το Κέντρο Ελληνο-Ρωσικών Ιστορικών Ερευνών. Μεταξύ των συμμετεχόντων ήσαν 40 επιστήμονες από όλο τον κόσμο... Αυτή τη στιγμή, η συνάδελφός μου, Διδάκτωρ Ιστορικών Επιστημών Olga Petrunina, και εγώ ετοιμάζουμε υλικό για μια συλλογή περιλήψεων εκθέσεων που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο.
«Аджимушкайская песнь» и уроки истории / «Το τραγούδι του Αντζιμουσκάι» και μαθήματα ιστορίας
– Второе значимое мероприятие – это постановка и премьера спектакля «Аджимушкайская песнь» 15 июня прошлого года на международном фестивале античного искусства «Боспорские агоны» в античном Пантикапее, основанном нами, греками, в VII веке до н.э. на месте нынешней Керчи. Постановка – совместно с Омским государственным северным театром, сценарий написал главный режиссер театра Константин Викторович Рехтин. Он взял за основу сюжет знаменитого советского фильма «Сошедшие с небес» (по повести Каплера), но преобразовал его, используя как образец структуру античной трагедии. И ввел туда новый персонаж – богиню Боспора, роль которой предложил исполнить мне. Богиня все время на сцене, наблюдает за действиями героев и произносит хоралы на греческом языке, а «хор» (группа артистов) вслед за богиней произносит эти хоралы на русском… В спектакле два главных героя – медсестра Маша и ее муж Сергей, военный. Идет война, главные герои вместе с другими воинами оказались в Аджимушкайских катакомбах, окруженных немцами. Люди умирают от жажды и ран, и надо ходить за водой к колодцу, но немцы обстреливают его. И в спектакле показывается, как могла бы сложиться жизнь пары, если бы они не погибли… Мы играли у мемориала «Аджимушкай», и там действительно был колодец… Эта история переворачивает душу. Когда мы играли, в жюри плакали…. Кажется, люди могли бы твердо усвоить урок: ужасы войны не должны повториться. Но человеческая природа, к сожалению, не меняется – мы наблюдаем за тем, что творится в наше время…
- Το δεύτερο σημαντικό γεγονός είναι το ανέβασμα και η πρεμιέρα του έργου «Adzhimushkay Song» στις 15 Ιουνίου πέρυσι στο διεθνές φεστιβάλ αρχαίας τέχνης «Αγώνες Βοσπόρου» στο αρχαίο Παντικάπαιον, που ιδρύθηκε από εμάς, τους Έλληνες, τον 7ο αιώνα π.Χ. στην τοποθεσία του σημερινού Κερτς. Σκηνοθεσία - μαζί με το Omsk State Northern Theatre, το σενάριο γράφτηκε από τον κύριο σκηνοθέτη του θεάτρου Konstantin Viktorovich Rekhtin. Έλαβε ως βάση την πλοκή της διάσημης σοβιετικής ταινίας Descended from Heaven (βασισμένη στην ιστορία του Κάπλερ), αλλά τη μεταμόρφωσε, χρησιμοποιώντας ως πρότυπο τη δομή μιας αρχαίας τραγωδίας. Και εισήγαγε έναν νέο χαρακτήρα εκεί - τη θεά του Βοσπόρου, τον ρόλο της οποίας πρότεινε σε εμένα να υποδυθώ. Η θεά βρίσκεται πάντα στη σκηνή, παρακολουθεί τις πράξεις των ηρώων και απαγγέλλει άσματα/χορικά στα ελληνικά, και η «χορωδία» (μια ομάδα καλλιτεχνών) που ακολουθεί τη θεά απαγγέλλει αυτά τα άσματα στα ρωσικά… Υπάρχουν δύο βασικοί χαρακτήρες στο έργο - η νοσοκόμα Μάσα και ο σύζυγός της Σεργκέι, στρατιωτικός. Γίνεται πόλεμος, οι βασικοί χαρακτήρες, μαζί με άλλους στρατιώτες, κατέληξαν στις κατακόμβες Adzhimushkay, περικυκλωμένοι από τους Γερμανούς. Οι άνθρωποι πεθαίνουν από τη δίψα και τις πληγές, και πρέπει να πας στο πηγάδι για νερό, αλλά οι Γερμανοί τους πυροβολούν. Και η παράσταση δείχνει πώς θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί η ζωή του ζευγαριού αν δεν είχαν πεθάνει ... Παίξαμε μπροστά από το μνημείο Adzhimushkay, και πραγματικά υπήρχε ένα πηγάδι ... Αυτή η ιστορία σου αναποδογυρίζει την ψυχή. Όταν παίζαμε, η κριτική επιτροπή έκλαιγε…. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να μάθουν σταθερά το μάθημα: η φρίκη του πολέμου δεν πρέπει να επαναληφθεί. Αλλά η ανθρώπινη φύση, δυστυχώς, δεν αλλάζει - παρακολουθούμε τι συμβαίνει στην εποχή μας ...
«Русский день» в Наваринских торжествах / «Ρωσική Ημέρα» στα Ναυαρίνεια
– На юге Греции существует островок Сфактирия, известный тем, что здесь нашли упокоение русские моряки, погибшие в Наваринском сражении. В 1997 году на Сфактирии по предложению местных властей решено было установить часовню в память о погибших. Откликнулась греческая диаспора из Петрозаводска, и на Сфактирии вырос деревянный храм, выстроенный по всем канонам церковной архитектуры Русского Севера, причем из «русского» дерева – его везли сюда из Петрозаводска в разобранном виде.
Так вот, около двух лет назад наши российские друзья, отдыхая в Мессинии, на Пелопонесе, волею судьбы оказались на Сфактирии и увидели, что часовенка пострадала от влажности и времени. Когда мы (кстати, совершенно случайно!) встретились с ними на пляже, Егор Прохорчук (доктор медицинских наук, а по совместительству архитектор) сказал: «Теодора, надо спасать церковь». И россияне-филэллины во главе с Егором Прохорчуком и Кириллом Громовым, основным спонсором проекта, взялись за дело. Конечно, надо было контактировать с местными властями – без поддержки муниципалитета этот проект не осуществился бы…
И 18 октября прошлого года мы открыли восстановленную церковь совместным молебном российского и греческого священников. А вечером того же дня в муниципалитете состоялась презентация нашей книги – сборника, посвященного 200-летию национально-освободительной революции и Наваринскому сражению. Эта книга, изданная при помощи общества греческих предпринимателей Москвы «Синергия», была вручена и президенту Греции Катерине Сакелларопулу, которая участвовала в те же дни в Наваринских торжествах. Они продолжались три дня, и первый день, 18 октября, назвали «русским» в честь открытия часовни на Сфактирии и презентации нашей книги.
Кстати, мы не закончили думать над проектом – думаем, как облагородить пространство вокруг, может быть, установить стенд с кратким описанием событий в Наварино…
Подробнее: https://thenewgreece.com/dont-miss/we-are-links-in-the-same-chain/
- Στα νότια της Ελλάδας υπάρχει το νησί Σφακτηρία, γνωστό για το γεγονός ότι εδώ βρήκαν την ανάπαυσή τους Ρώσοι ναυτικοί που πέθαναν στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου. Το 1997, στη Σφακτηρία, με υπόδειξη των τοπικών αρχών, αποφασίστηκε η ίδρυση παρεκκλησίου στη μνήμη των νεκρών. Η ελληνική διασπορά από το Πετροζαβόντσκ ανταποκρίθηκε και ένας ξύλινος ναός μεγάλωσε στη Σφακτηρία, χτισμένος σύμφωνα με όλους τους κανόνες της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής του Ρώσικου Βορρά, και από το «ρωσικό» δέντρο - φέρθηκε εδώ από το Πετροζαβόντσκ αποσυναρμολογημένο.
Έτσι, πριν από περίπου δύο χρόνια, οι Ρώσοι φίλοι μας, τυς οποίους έχω μπολιάσει με την αγάπη για τη Μεσσηνιακή Γη, ενώ περνούσαν τις διακοπές τους στη Μεσσηνία, στην Πελοπόννησο, με το θέλημα της μοίρας κατέληξαν στη Σφακτηρία και είδαν ότι το ξωκλήσι είχε υποφέρει από υγρασία και χρόνο. Όταν (παρεμπιπτόντως, εντελώς τυχαία!) τους συναντήσαμε στην παραλία, ο Yegor Prokhorchuk (διδάκτορας ιατρικών επιστημών και ερασιτέχνης αρχιτέκτονας) μού είπε: «Θεοδώρα, πρέπει να σώσουμε την εκκλησία». Και οι Ρώσοι φιλέλληνες, με επικεφαλής τον Yegor Prokhorchuk και τον Kirill Gromov, τον κύριο χορηγό του έργου, άρχισαν να δουλεύουν. Φυσικά, ήταν απαραίτητο να επικοινωνήσουμε με τις τοπικές αρχές - χωρίς τη στήριξη του Δήμου, αυτό το έργο δεν θα είχε πραγματοποιηθεί ...
Και στις 18 Οκτωβρίου πέρυσι, ανοίξαμε την αναστηλωμένη εκκλησία με κοινή προσευχή Ρώσων και Ελλήνων ιερέων. Και το βράδυ της ίδιας μέρας έγινε στον δήμο παρουσίαση του βιβλίου μας, συλλογής αφιερωμένης στα 200 χρόνια από την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση και τη μάχη του Ναβαρίνου. Το βιβλίο αυτό, που εκδόθηκε με τη βοήθεια της Λέσχης Ελλήνων Επιχειρηματιών Μόσχας «ΣΥΝΕΡΓΙΑ», επιδόθηκε και στην Πρόεδρο της Ελλάδας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία συμμετείχε στους εορτασμούς του Ναβαρίνου τις ίδιες ημέρες. Διήρκεσαν τρεις μέρες και η πρώτη μέρα, η 18η Οκτωβρίου, ονομάστηκε «Ρωσική» προς τιμήν των εγκαινίων του παρεκκλησίου στη Σφακτηρία και της παρουσίασης του βιβλίου μας.
Παρεμπιπτόντως, δεν έχουμε τελειώσει να σκεφτόμαστε γύρω από αυτό το εγχειρημα, το έργο - σκεφτόμαστε πώς να εξευγενίσουμε τον χώρο γύρω, ίσως να εγκαταστήσουμε ένα περίπτερο με μια σύντομη περιγραφή των γεγονότων στο Ναβαρίνο ...
Διαβάστε περισσότερα: https://thenewgreece.com/dont-miss/we-are-links-in-the-same-chain/
«Яблочко мое румяное» / «Μήλο μου κόκκινο»
– Самое значимое в жизни ГКЦ – это люди. Нам удалось создать команду единомышленников, и мы дополняем друг друга. Ребята уверяют, что я их вдохновляю и заряжаю своей энергией. А я черпаю энергию в их искренней любви и преданности делу, которым мы занимаемся, – распространению греческой культуры и сближению наших народов.
Так вот, за прошлый год благодаря руководителям наших коллективов мы создали 40 видеоклипов. В том числе и «Мило му коккино» («Яблочко мое румяное»), созданное нашими ребятами из танцевального коллектива и нашим другом – музыкантом Янисом Кофопулосом. Это уникальный проект, участвовало в котором семь греческих ансамблей из разных стран: России, Греции, Канады, Америки, Аргентины, Катара, Австралии. Представляете, какая проделана работа? Нужно было найти коллег, связаться с ними, получить записи танца, смонтировать из разных кусочков единый сюжет. Но результат того стоил! Творчество, любовь, созидание объединяют мир вокруг танца, вокруг песни, вокруг «Мило му коккино»!
Было еще одно видео, которое побило все рекорды показов на греческом телевидении – с нашим танцем и музыкой нашего большого друга – греческого бузукиста Димитриса Кацураса. Представьте: на фоне Царицинского дворца, среди белых снегов, грек-мачо поет ребетико – «зажигает русские сердца», а наши танцуют хасапико…
Также нельзя не упомянуть прекрасный видеоклип «Залонго» нашего танцевального коллектива с участием Заслуженной артистки России, певицы, нашей общей любимицы Ксении Георгиади, а также об успехе наших танцоров на всероссийском танцевальном конкурсе, где мы заняли третье место.
– Το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του Κ.Ε.Π. είναι οι άνθρωποι. Καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα ομοϊδεατών και αλληλοσυμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον. Τα παιδιά με διαβεβαιώνουν ότι τους εμπνέω και τους φορτίζω με την ενέργειά μου. Και αντλώ ενέργεια από την ειλικρινή αγάπη και την αφοσίωσή τους στον σκοπό, με τον οποίο ασχολούμαστε - τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού και την προσέγγιση των λαών μας.
Έτσι, πέρυσι, χάρη στους αρχηγούς των ομάδων μας, δημιουργήσαμε 40 βίντεο κλιπ. Συμπεριλαμβανομένου του “Milo mu kokkino” (“Το κατακόκκινο μήλο μου”), που δημιουργήθηκε από τα παιδιά μας από το Χορευτικό Συγκρότημα και τον φίλο μας, μουσικό Γιάννη Κωφόπουλο. Πρόκειται για ένα μοναδικό έργο, στο οποίο συμμετείχαν επτά ελληνικά σύνολα από διαφορετικές χώρες: Ρωσία, Ελλάδα, Καναδάς, Αμερική, Αργεντινή, Κατάρ, Αυστραλία. Μπορείτε να φανταστείτε τι δουλειά έχει γίνει; Ήταν απαραίτητο να βρούμε συναδέλφους, να επικοινωνήσουμε μαζί τους, να λάβουμε ηχογραφήσεις του χορού, να συγκεντρώσουμε μια ενιαία πλοκή από διαφορετικά κομμάτια. Το αποτέλεσμα όμως άξιζε τον κόπο! Δημιουργικότητα, αγάπη, δημιουργία ενώνουν τον κόσμο γύρω από τον χορό, γύρω από το τραγούδι, γύρω από το «Lovely mu kokkino»!
Υπήρξε άλλο ένα βίντεο που έσπασε κάθε ρεκόρ στην ελληνική τηλεόραση -με τον χορό μας και τη μουσική του μεγάλου μας φίλου- του Έλληνα μπουζουξή Δημήτρη Κατσούρα. Φανταστείτε: με φόντο το παλάτι Tsaritsynο, ανάμεσα στα λευκά χιόνια, ένας Έλληνας-μάτσο τραγουδά ρεμπέτικο - «φωτίζει τις ρωσικές καρδιές» και το Χορευτικός μας Συγκρότημα χορεύει χασάπικο ...
Επίσης, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε το υπέροχο βίντεο κλιπ «Zalongo» της χορευτικής μας ομάδας με τη συμμετοχή της Διακεκριμένης Καλλιτέχνιδας της Ρωσίας, τραγουδίστριας, της κοινής μας αγαπημένης Ξένιας Γεωργιάδη, καθώς και την επιτυχία των χορευτών μας στον Πανρωσικό Διαγωνισμό Παραδοσιακού Χορού, όπου καταλάβαμε την τρίτη θέση.
«Калимера» новому году / «Καλημέρα» στο Νέο Έτος
Судя по всему, ограничения 2021-го оказались не так уж страшны для ГКЦ и даже вдохновили на поиск новых резервов. Вот только московский фестиваль греческой культуры, прекрасный «Акрополис», был отменен. Но в этом году уже под новым именем – «Калимера!» – он снова соберет греков со всей России и филэллинов в свой солнечный круг. И конечно, говорит Теодора Янници, Греческий культурный центр будет задействован в программе.
Видео полного интервью здесь: https://www.youtube.com/watch?v=md0GIcUn-ms
Беседовала Светлана Зайцева
Προφανώς, οι περιορισμοί του 2021 αποδείχτηκαν όχι και τόσο τρομακτικοί για το ЛюУюЗю και μάλιστα τους ενέπνευσαν να αναζητήσουν νέα αποθέματα. Όμως το φεστιβάλ ελληνικού πολιτισμού της Μόσχας, η υπέροχη Ακρόπολη, ματαιώθηκε. Αλλά φέτος με ένα νέο όνομα - "Καλημέρα!" - θα μαζέψει ξανά τους Έλληνες από όλη τη Ρωσία και τους Φιλέλληνες στον ηλιακό του κύκλο. Και φυσικά, λέει η Θεοδώρα Γιαννίτση, στο πρόγραμμα θα συμμετέχει και το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού.
Ολόκληρο το βίντεο της συνέντευξης εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=md0GIcUn-ms
Συνέντευξη στη Svetlana Zaitseva
![[X]](/style/img/pppclose.png)