24.03.2025.ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΘΕΟΔΩΡΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ KOMSOMOLSKAYA PRAVDA

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "KOMSOMOLSKAYA PRAVDA"!!!

24 Μαρτίου 2025. Εφημερίδα «Komsomolskaya Pravda». Συνέντευξη της διευθύντριας του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) Δώρας Γιαννίτση στον ανταποκριτή-δημοσιογράφο Λεβόν Αρουτιουνιάν. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας συζητήθηκε ο ιστορικός ρόλος της Ρωσίας στον αγώνα της Ελλάδας για ανεξαρτησία, η επιρροή των ρωσοελληνικών σχέσεων στην απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό και η σημασία της πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σήμερα.

Με την ευκαιρία αυτή, εκφράζουμε την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη μας στον ανταποκριτή της «Komsomolskaya Pravda» Λεβόν Αρουτιουνιάν για τη δημοσίευση. Δημοσιεύθηκε στις 24 Μαρτίου 2025 .

Επισυνάπτεται η δημοσίευση-συνέντευξη: Για την ελευθερία και την αγάπη για τη Ρωσία: η διευθύντρια του Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού μίλησε για τον ρόλο της Ρωσίας στην ανεξαρτησία της Χώρας της!!! Δημοσιεύθηκε στις 24 Μαρτίου 2025 .

Αναλυτικότερα στον Δικτυότοπο της εφημερίδας ΚΠ: https://www.kp.ru/daily/27676/5065747/

Για την ελευθερία και την αγάπη για τη Ρωσία: η διευθύντρια του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού μίλησε για το ρόλο της Ρωσίας στην ανεξαρτησία της Χώρας της !!!

Διευθύντρια Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού Δώρα Γιαννίτση: Ρώσοι και Έλληνες συντελούμε μια ενιαία πνευματική κοινότητα.

- Η Ρωσική Αυτοκρατορία ήταν σύμμαχος της Ελλάδας στον αγώνα για ανεξαρτησία, παρέχοντας διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη. Ποιο ήταν το συμφέρον της Ρωσίας να βοηθήσει τους Έλληνες;

- Από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης, η Ρωσική Αυτοκρατορία ενδιαφέρεται για την πρόσβαση στη Μεσόγειο Θάλασσα μέσω των Στενών - πρόκειται για πολιτική, οικονομική και στρατιωτική διεύρυνση. Η αυτοκράτειρα εκκολάπτει ένα σχέδιο για τη δημιουργία μιας ελληνικής επαρχίας. Αρχικά, έβλεπε την Ελλάδα ως μέρος του ρωσικού κράτους και μάλιστα ονειρευόταν να τοποθετήσει τον εγγονό της Κωνσταντίνο επικεφαλής του ελληνικού λαού.

Αυτή ήταν η εποχή των αποκαλούμενων αποστολών του Αρχιπελάγους υπό τη διοίκηση του πρώτου κόμη Ορλόφ και στη συνέχεια του ναυάρχου Σενιάβιν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η ρωσική μοίρα ταξίδεψε σε όλο το Αιγαίο και το Ιόνιο Πέλαγος , καταστρέφοντας τον Οθωμανικό στόλο. Τότε άρχισαν να αναπτύσσονται φιλικές σχέσεις μεταξύ των δύο λαών. Όπου έφταναν ρωσικά πλοία, οι Έλληνες τους υποδέχονταν με ευγνωμοσύνη, τους έφερναν νερό σε κανάτες και τους κερνούσαν φαγητό (από απομνημονεύματα περιηγητών). Οι Ρώσοι ναυτικοί αναστήλωναν επίσης εκκλησίες που κατέστρεψαν οι Οθωμανοί.

- Πολλοί ήρωες του πολέμου της ανεξαρτησίας ήταν υπήκοοι της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Πώς έγινε αυτό;

- Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε όλο αυτό το διάστημα τα πολιτικά συμφέροντα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας συνέπιπταν με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, που ήταν σκλαβωμένος από τους Οθωμανούς.

Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας – της ιστορικής ελληνικής Ταυρίδας – στη Ρωσία το 1783, η Ρωσική Αυτοκρατορία ενδιαφέρθηκε να εποικίσει τα νότια σύνορά της με ορθόδοξους λαούς. Στους Έλληνες δόθηκε γη και απαλλάχθηκαν από τη στρατιωτική θητεία και τους φόρους. Αυτό προσέλκυσε μεγάλο αριθμό Ελλήνων, που έφτασαν στη νότια Ρωσία από τα τέλη του 18ου αιώνα. Πολλοί Έλληνες μετακόμισαν στην Οδησσό, στην Κριμαία, μεταξύ των οποίων και ο προπάππους μου Άγγελος Σιδεράτος.

Μετά την εκστρατεία του Σενιάβιν το 1805-1807, ορισμένοι Έλληνες άρχισαν να αντιλαμβάνονται τη Ρωσία ως τη δεύτερη πατρίδα τους. έγιναν υπήκοοί της και πήγαν στο νησί της Κέρκυρας, όπου βρισκόταν η ρωσική μοίρα. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα όρκου που έδωσε ένας Έλληνας αξιωματικός: «Όλοι οι Έλληνες στους οποίους σιγοκαίει ακόμη μια σπίθα τιμής, είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την ελευθερία και την αγάπη για τη Ρωσία». Από το 1807, ήδη μέρος του ρωσικού στόλου, περίμεναν μια βολική ευκαιρία για να μετακινηθούν στη Ρωσία.

Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΡΑ

- Πώς εξελίχθηκαν περαιτέρω τα γεγονότα;

- Το 1814, στην Οδησσό, οι Έλληνες δημιούργησαν την περίφημη οργάνωση «Φιλική Εταιρεία» – «Φιλική Εταιρεία», η οποία ανέλαβε τον ρόλο της προετοιμασίας της εξέγερσης του ελληνικού λαού. Λειτουργούσε με μυστική αρχή, αλλά μέσα σε λίγα χρόνια απέκτησε ευρεία εμβέλεια και μεγάλο αριθμό μελών.

Ιδρύθηκε από τρεις Έλληνες εμπόρους που γεννήθηκαν στην Ελλάδα αλλά μετακόμισαν στη Ρωσία. Ωστόσο, κατανοώντας τη σημασία των γεγονότων και την πρόκληση της ιστορίας, το 1820 έδωσαν την ηγεσία στον Ρώσο αξιωματικό και ήρωα του πολέμου του 1812, τον Έλληνα Αλέξανδρο Υψηλάντη.

Μέχρι το 1826, το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής επικράτειας ήταν ήδη υπό τον έλεγχο των ανταρτών. Την εποχή αυτή οι Έλληνες εκλαμβάνονταν επαναστάτες! Την ίδια χρονιά υπογράφηκε το Πρωτόκολλο της Αγίας Πετρούπολης μεταξύ Ρωσίας και Μεγάλης Βρετανίας, σύμφωνα με το οποίο οι δυνάμεις δεσμεύονταν να αναγκάσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία να παραχωρήσει στην Ελλάδα αυτονομία και να σταματήσει τη στρατιωτική δράση.

- Τότε έγινε η Ναυμαχία του Ναβαρίνου, θρίαμβος για τη Ρωσία. Μιλήστε μας για αυτό.

- Η Γαλλία προσχώρησε στο πρωτόκολλο και οι τρεις δυνάμεις έστειλαν τους στόλους τους στις ελληνικές ακτές το καλοκαίρι του 1827, στον γραφικό κόλπο του Ναυαρίνου στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, για να βάλουν τέλος στην αιματοχυσία. Γεγονός είναι ότι εκείνη τη στιγμή οι συνδυασμένες τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις είχαν αποβιβαστεί στον κόλπο και εξόντωναν τον άμαχο πληθυσμό.

Η Ναυμαχία του Ναβαρίνου έγινε στις 20 Οκτωβρίου 1827. Όλα ξεκίνησαν με τυχαία ανταλλαγή πυρών γύρω στη μία το μεσημέρι και τελείωσαν στις έξι το βράδυ με την πλήρη ήττα του οθωμανικού στόλου. Η μάχη αυτή προμήνυε την πλήρη απελευθέρωση της Ελλάδας. Σύντομα, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις ουσιαστικά σταμάτησαν.

- Παρά τη συμμετοχή της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας σε εκείνα τα γεγονότα, μέχρι σήμερα πιστεύεται ότι ήταν η Ρωσική Αυτοκρατορία που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη των Ελλήνων. Ποιος είναι αυτός ο ιδιαίτερος ρόλος;

- Πρώτος κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδας ήταν ο Έλληνας κόμης Ιωάννης Αντόνοβιτς Καποδίστριας. Πριν από αυτό, υπηρέτησε στη διπλωματική υπηρεσία του Ρώσου Αυτοκράτορα για πολλά χρόνια. Ο κόμης Καποδίστριας φτάνει στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1828 και αρχίζει να κυβερνά τη χώρα, αλλά δεν αναγνωρίζεται ακόμη ως ανεξάρτητη από τις μεγάλες δυνάμεις και τη διεθνή κοινότητα. Όμως, τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, σημειώστε, στον γραφικό κόλπο του νησιού του Πόρου, ο πρώτος Ρώσος πρεσβευτής στην Ελλάδα, Μάρκος Βούλγαρης, επέδωσε τα διαπιστευτήριά του στον Καποδίστρια. Έτσι, η Ρωσία έχει ήδη αναγνωρίσει την Ελλάδα, αλλά οι Οθωμανοί όχι ακόμη.

Τότε άρχισε ο Ρωσοτουρκικός Πόλεμος του 1828-1829. Μετά τη νικηφόρα σύναψή της για τη Ρωσία τον Σεπτέμβριο του 1829, υπογράφηκε η Συνθήκη της Αδριανούπολης, σύμφωνα με την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεσμεύτηκε να παραχωρήσει αυτονομία στην Ελλάδα.

Φυσικά, η Βρετανία ήταν έξαλλη με το πώς αυξανόταν η επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή. Και τότε οι Βρετανοί είπαν: «Γιατί μόνο αυτονομία; Ας έχουμε κιόλας ανεξαρτησία! Το 1830, οι τρεις μεγάλες δυνάμεις – η Ρωσική Αυτοκρατορία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία – υπέγραψαν το Πρωτόκολλο του Λονδίνου για την ανεξαρτησία του ελληνικού λαού.

Όμως η ανεξαρτησία της Ελλάδας είναι αποτέλεσμα του αγώνα των Ελλήνων και της νίκης της Ρωσίας στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο.

«ΜΑΣ ΔΕΝΕΙ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ»

- Η φιλία μεταξύ του ρωσικού και του ελληνικού λαού επιβεβαιώνεται από πολλά ιστορικά στοιχεία. Ποια είναι όμως η στάση απέναντι στη Ρωσία στη σύγχρονη Ελλάδα;

- Κατανοούμε πολύ καλά την κατεύθυνση στην οποία λειτουργεί η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Όμως, παρ' όλα αυτά, η πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού παραμένει φιλορώσος. Πέρα από τον μεγάλο αριθμό μουσείων και μνημείων, που αναδεικνύουν τον ρόλο της Ρωσίας, αυτό είναι εμφανές στο επίπεδο των διαπροσωπικών σχέσεων, ανεξάρτητα από τη μεταβαλλόμενη πολιτική κατάσταση και συγκυρία κάθε φορά.

Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Το 1857, ο Ρώσος περιηγητής Alexander Milyukov περπατούσε κοντά στην Ακρόπολη με τον Έλληνα φίλο του. Συνάντησαν έναν ηλικιωμένο Έλληνα βοσκό. Ο Μιλιουκώφ αναφέρει ότι κατά τον περίπατό του στους πρόποδες της Ακρόπολης και συνοδευόμενος από έναν Έλληνα γνωστό του, με τον οποίο επικοινωνούσε στη γαλλική, συνάντησε έναν ηλικιωμένο Έλληνα βοσκό. Ο βοσκός, στην αρχή, νόμισε ότι ο ξένος περιηγητής είναι Γερμανός, αφού, όμως, έμαθε ότι πρόκειται για Ρώσο “το συνοφρυωμένο πρόσωπο του γέροντα φωτίστηκε. –Ρώσος! – είπε ο γέρος τοποθετώντας το χέρι στην καρδιά, - κάθισε, κάθισε! Οι Ρώσοι είναι προσκεκλημένοι μας! Οι Ρώσοι είναι αδέρφια μας!”[1]

Και ακριβώς το ίδιο συνέβη πρόσφατα σε έναν φίλο μου Ρώσο δημοσιογράφο που κινηματογραφεί ιστορίες για ταξίδια. Ήταν στο νησί της Κρήτης και ο ιδιοκτήτης μιας ελληνικής ταβέρνας, περισσότερα από 160 χρόνια αργότερα, του επανέλαβε τα ίδια λόγια: «Ρώσος, κάτσε, οι Ρώσοι είναι αδέρφια μας». Αυτή η σύνδεση μεταξύ των λαών μας μεταδίδεται σε γενετικό επίπεδο.

- Από πού πηγάζει αυτή η σύνδεση;

- Αυτό είναι ένα πνευματικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό πρότυπο. Είμαστε μια ενιαία κοινότητα που βασίζεται στις αρχές του ανατολικού χριστιανικού πολιτισμού. Αυτή είναι μια κοινή κοσμοθεωρία και αξίες: αγάπη, ανεκτικότητα, ανθρωπισμός, αρετή.

Οι Έλληνες είναι διαφορετικοί από τον δυτικό κόσμο. Παρόλο που είμαι πολίτης της ΕΕ, πάντα το ένιωθα αυτό. Ο πατέρας μου είναι από τη Συμφερούπολη, η γιαγιά μου από τη Σεβαστούπολη, μεγάλωσα με τις αναμνήσεις τους από τη μεγάλη δεύτερη πατρίδα μας - τη Ρωσία. Οι Έλληνες είναι πνευματικά πολύ πιο κοντά στους Ρώσους. Αυτό χρονολογείται από την αρχαιότητα, όταν οι Έλληνες ναυτικοί ίδρυσαν τις πόλεις-κράτη τους στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, και στη συνέχεια εδώ, το 988, στη Χερσόνησο, ο πρίγκιπας Βλαδίμηρος ασπάσθηκε-αποδέχτηκε τον Χριστιανισμό.

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΣ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ !!!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΜΑΖΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΙ, ΣΘΕΝΑΡΟΤΕΡΟΙ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟΙ και ειλικρινά ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ !!!

За свободу и любовь к России: директор Греческого культурного центра рассказала о роли России в обретении независимости своей страны

Директор Греческого культурного центра Янници: русские и греки – это единая духовная общность.

- Российская империя была союзницей Греции в борьбе за независимость, оказывая дипломатическую и военную поддержку. В чем заключался интерес России помогать грекам?

- Еще со времен Екатерины Великой Российская империя была заинтересована в выходе через проливы в Средиземное море – это и политическая, и экономическая, и военная мощь. Императрица вынашивала проект создания греческой губернии. Изначально она рассматривала Грецию как часть российского государства и даже мечтала о том, чтобы поставить во главе греческого народа своего внука Константина.

 

Это время так называемых Архипелажских экспедиций под командованием сначала графа Орлова, а затем адмирала Сенявина против Османской империи. По всему Эгейскому и Ионическому морю путешествовала русская эскадра, уничтожая османский флот. Тогда и начали складываться дружеские отношения между двумя народами. Куда бы ни прибывали русские корабли, греки встречали их с благодарностью, приносили в кувшинах воду и угощали едой. А моряки еще и восстанавливали разрушенные османами церкви.

 

- Многие герои войны за независимость были подданными Российской империи. Как такое произошло?

- Важно отметить, что на протяжении всего этого времени политические интересы Российской империи совпадали с интересами греческого народа, порабощенного османами.

 

После присоединения Крыма – исторической греческой Тавриды – к России в 1783 году Российская империя была заинтересована в заселении своих южных рубежей православными народами. Грекам предоставляли землю, освобождали от воинской повинности и налогов. Это привлекло большое количество греческого населения, которое с конца XVIII века прибывало на юг России. Многие греки переезжали в Одессу, в том числе и мой прадед Ангелос Сидератос.

 

После экспедиции Сенявина в 1805-1807 году часть греков начала воспринимать Россию как свою вторую родину, они становились ее подданными и отправлялись на остров Корфу, где находилась российская эскадра. Процитирую пример клятвы греческого офицера: «Все греки, в которых еще тлеется искра чести, готовы умереть за свободу и любовь к России». С 1807 года они, уже в составе российского флота, ждали удобного случая для переезда в Россию.

НЕЗАВИСИМОСТЬ ПРИШЛА С СЕВЕРА

- Как развивались события в дальнейшем?

 

- В 1814 году в Одессе греками была создана известная организация «Филики Этерия» – «Общество друзей», взявшая на себя роль подготовки к восстанию греческого народа. Она действовала по тайному принципу, но за несколько лет приобрела широкий размах и большое количество членов.

 

Основали ее три греческих купца, родившиеся в Греции, но переехавшие в Россию. Однако, понимая значимость событий и вызов истории, они в 1820 году уступили лидерство русскому офицеру и герою войны 1812 года, греку Александру Ипсиланти.

 

К 1826 году большая часть греческой территории уже находилась под контролем повстанцев. В это время греки были бунтарями и революционерами! В том же году был подписан Петербургский протокол между Россией и Великобританией, согласно которому державы обязывались принудить Османскую империю предоставить Греции автономию и прекратить военные действия.

- Затем произошло триумфальное для России Наваринское сражение. Расскажите о нем.

 

- К протоколу присоединилась Франция, и три державы направили летом 1827 года свои флоты к греческим берегам, к живописной Наваринской бухте на западном побережье Пелопоннеса, чтобы положить конец кровопролитию. Дело в том, что к этому времени объединенные турецко-египетские силы высадились в бухте и начали истреблять мирное население.

 

20 октября 1827 года состоялось Наваринское сражение. Все началось со случайной перестрелки около часа дня, а завершилось к шести вечера полным разгромом османского флота. Это сражение предзнаменовало полное освобождение Греции. Вскоре военные действия фактически прекратились.

 

- Несмотря на участие Великобритании и Франции в тех событиях, по сей день считается, что именно Российская империя сыграла ключевую роль в победе греков. В чем заключается эта особая роль?

 

- Первым правителем независимой Греции стал греческий граф Иоанн Антонович Каподистрия. До этого он на протяжении многих лет состоял на дипломатической службе у российского императора. И вот прибывает граф Каподистрия в Грецию в январе 1828 года и начинает управлять страной, но великими державами и международным сообществом она еще не признана независимой. Но в сентябре того же года, обратите внимание, в живописной бухте острова Порос первый российский посол в Греции Марк Булгари передал Каподистрии верительные грамоты. Таким образом, Россия уже признала Грецию, а османы – еще нет.

 

Затем началась русско-турецкая война 1828–1829 годов. После ее победоносного для России завершения в сентябре 1829 года был подписан Адрианопольский мирный договор, согласно которому Османская империя обязалась предоставить Греции автономию.

 

Конечно, Британия была в бешенстве от того, насколько рос авторитет России в регионе. И тогда англичане заявили: «Почему только автономия? Давайте уже независимость!» И вот они пришли на все готовое. В 1830 году три великие державы – Российская империя, Великобритания и Франция – подписали Лондонский протокол о независимости греческого народа.

Но независимость Греции – это результат борьбы греков и победы России в русско-турецкой войне.

«НАС СВЯЗЫВАЕТ ПРОЧНАЯ ДУХОВНАЯ ОБЩНОСТЬ»

- Дружба между российским и греческим народами подтверждается множеством исторических фактов. Но каково отношение к России в современной Греции?

 

- Мы прекрасно понимаем, в каком русле работают европейская политическая элита и системные СМИ. Но, несмотря ни на что, большая часть греческого населения по-прежнему настроена пророссийски. Помимо большого числа музеев и памятников, подчеркивающих роль России, это проявляется на уровне межличностных отношений вне зависимости от меняющейся политической конъюнктуры.

 

Приведу один пример. В 1857 году русский путешественник Александр Милюков прогуливался у Акрополя со своим греческим приятелем. Они встретили пожилого греческого пастуха. Сначала пастух принял Милюкова за немца и не обратил на него внимания. Но когда понял, что перед ним «росос» (русский на греческом), лицо старика преобразилось, он приложил руку к сердцу и сказал: «Росос, проходи в мой дом, садись, русские – это наши братья».

 

И ровно такой же случай недавно произошел с моим знакомым российским журналистом, снимающим сюжеты о путешествиях. Он был на острове Крит, и владелец греческой таверны спустя более 160 лет повторил ему те же слова: «Росос, садись, русские – наши братья». Эта связь между нашими народами передается на генетическом уровне.

 

- Откуда берет свое начало эта связь?

- Это духовная, культурная и цивилизационная закономерность. Мы – единая общность, которая зиждется на принципах восточно-христианской цивилизации. Это общее мировоззрение и ценности: любовь, толерантность, гуманизм, добродетель.

Греки отличаются от западного мира. Несмотря на то, что я – гражданка ЕС, я всегда это чувствовала. У меня отец из Симферополя, бабушка из Севастополя, я выросла на их воспоминаниях о нашей великой второй родине – России. Греки духовно гораздо ближе к русским. Это восходит еще к античности, когда греческие мореплаватели основывали свои города-государства на берегах Черного моря, а потом здесь же, в 988 году, в Херсонесе князь Владимир принял христианство.

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΣ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ !!!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΜΑΖΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΙ, ΣΘΕΝΑΡΟΤΕΡΟΙ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟΙ και ειλικρινά ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ !!!