Δωρεά Βιβλιοθήκης Γρηγορίου Αρς στη βιβλιοθήκη του Κ.Ε.Π.

Άλλη μία στιγμή στην ιστορία. Δευτέρα 9 Αυγούστου 2021. Δωρεά στη βιβλιοθήκη του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. της ελληνικής βιβλιοθήκης του ακαδημαϊκού, πατριάρχη των νεοελληνικών σπουδών στη Ρωσία, αείμνηστου καθηγητή Γκριγκόριι Αρς, με τον οποίο μάς συνέδεε βαθιά, ουσιαστική φιλία, σύμπραξη, συνεργασία, αμοιβαία εμπιστοσύνη, φιλία ! Ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη στη χήρα του Γκαλίνα Πετρόβνα Σκβορτσόβα, καθώς και στον εθελοντή, φοιτητή του Κρατικού Πανεπιστημίου Διεθνών Σχέσεων – MGIMO Τιμούρ Σμίρντοβ για την ανεκτίμητη βοήθεια.

Μάς περιμένει πολλή, σημαντική και ουσιαστική δουλειά κατανομής των βιβλίων.

Ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη σε όλους, όσοι συνέβαλαν σε αυτό το εγχείρημα !!!

Γκριγκόρι Λβόβιτς ΑΡΣ

Γεννήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1925 στην πόλη Αρχάνγκελσκ (Αρχάγγελος) στη Βόρεια Ρωσία. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο λαμβάνει μέρος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου και τραυματίζεται. Για την προσφορά του στο μέτωπο του απονέμεται το παράσημο του Κόκκινου Αστέρα, καθώς και άλλες τιμητικές διακρίσεις.

Το 1951 αποφοιτά από το Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ, ενώ το 1959 υποστηρίζει στο Ινστιτούτο Ιστορίας της Ακαδημίας Επιστημών της Ε.Σ.Σ.Δ. διδακτορική διατριβή με τίτλο: «Ορισμένα ζητήματα της ιστορίας της Νότιας Αλβανίας στα τέλη του 18^ου  - αρχές του 19^ουαι.», αποβαίνοντας, ουσιαστικά, σε μοναδικό στην επικράτεια της Σοβιετικής Ένωσης ερευνητή, ειδικευμένο στη νεότερη ιστορία της Αλβανίας και της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων. Το 1963 δημοσιεύει καινούρια μελέτη με τίτλο: «Η Αλβανία και η Ήπειρος στα τέλη του 18^ου  - αρχές 19^ου αι.».

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 του περασμένου αιώνα το επίκεντρο των επιστημονικών και ερευνητικών ενδιαφερόντων του ιστορικού μετατοπίζεται στη νεότερη ιστορία της Ελλάδος, ειδικότερα δε σε πτυχές που σχετίζονται με την Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821, τη διαμόρφωση του νεοελληνικού κράτους τον 19^ο αι., τη θέση του ελληνικού ζητήματος στην εξωτερική πολιτική της Ρωσίας, το ρόλο του ρώσο-τουρκικού πολέμου της περιόδου 1828-1829 στην υπόθεση της ανεξαρτησίας της Ελλάδος, τον εν γένει ρόλο της Ελλάδος στις διεθνείς σχέσεις και ισορροπίες στην εύθραυστη περιοχή των Βαλκανίων καθ΄ όλη τη διάρκεια του 19^ουαι. Μελέτησε με συνέπεια τη δράση του Αλέξανδρου Υψηλάντη και του Ιωάννη Καποδίστρια, ιδίως σε συσχετισμό με την υπηρεσία τους στη τσαρική Αυλή, την αντιμετώπιση της Ελληνικής Επανάστασης από τους Δεκεμβριστές, την κρίση του φεουδαρχικού συστήματος στη Βαλκανική στις συνθήκες του οθωμανικού ζυγού, τα εθνικά κινήματα στην περιοχή στις αρχές του 19^ου αι.

  Το 1965 το φως της δημοσιότητας βλέπει η μελέτη του «Η μυστική οργάνωση «Φιλική Εταιρεία». Η ιστορία του αγώνα της Ελλάδος για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού». Το 1969 υποστηρίζει, στο Ινστιτούτο Σλαβικών και Βαλκανικών Σπουδών της Ακαδημίας Επιστημών της Ε.Σ.Σ.Δ., υφηγεσία, η οποία μετέπειτα εκδίδεται σε βιβλίο με τίτλο: «Το εταιρικό κίνημα στη Ρωσία. Ο απελευθερωτικός αγώνας του ελληνικού λαού στα αρχές του 19^ου αι. και οι ρώσο-ελληνικές σχέσεις» (Μόσχα, 1970). Σημαντικά, επίσης, και αξιομνημόνευτα έργα του αποτελούν οι μονογραφίες «Ο Ιωάννης Καποδίστριας και το ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. 1809-1822» (Μόσχα, 1976) και «Ο Καποδίστριας  και η Ρωσία (1809-1822)», (Αγία Πετρούπολη, 2003).  

 Μέχρι το τέλος της ζωής του ο καθηγητής Γκριγκόρι Αρς εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Σλαβικών Σπουδών της Ακαδημίας Επιστημών Ρωσικής Ομοσπονδίας.Το 2005 το Πανεπιστήμιο Αθηνών τον ανακήρυξε σε επίτιμο καθηγητή

Επρόκειτο για έναν άνθρωπο, που το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το αφιέρωσε στις ελληνορωσικές ιστορικές σχέσεις κατά τη νεότερη περίοδο. Επρόκειτο για τον θεμελιωτή των νεοελληνικών σπουδών στην ιστορική επιστήμη, τον άνθρωπο που περί τις 7 δεκαετίες ασχολήθηκε με την νεότερη ελληνική ιστορία, τις ρωσο-ελληνικές σχέσεις της εποχής του Αγώνα, τη Φιλική Εταιρεία, βετεράνο του Β΄ παγκοσμίου Πολέμου, Ακαδημαϊκό, καθηγητή, επίτιμο προφέσσορα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος, όπως χαρακτηρίζει τους πραγματικά ταλαντούχους και ενάρετους ανθρώπους, ήταν εξαιρετικά σεμνός. Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού-ΚΕΠ, στο πρόσωπό του αισθανθήκαμε έναν ειλικρινή φίλο με αμέριστη και συνεπή στήριξη. Πάντα στήριζε τις προτάσεις μας για συνεργασία, ανταποκρίνονταν στα κελεύσματά μας, γεγονός, για το οποίο του θα είμαστε απείρως ευγνώμονες.