Η Ελληνική φιλοσοφία του Παρμενίδη.

To Kέντρο Ελληνικού Πολιτισμού - Κ.Ε.Π. (www.hecucenter.ru ) είναι στην ιδιαίτερα ευχάριστη θέση να προωθήσει ενημέρωση σχετικά με επίκαιρα γεγονότα στην ιστορία και το βίο της Ελλάδας:

Τι γίνεται αν όλα όσα βλέπετε είναι ψέματα; Η εκπληκτική ελληνική φιλοσοφία του Παρμενίδη !!!

Φανταστείτε να περπατάτε στην πολυσύχναστη πλατεία της αγοράς μιας αρχαίας ελληνικής πόλης στη νότια Ιταλία , ίσως γύρω στο 500 π.Χ., την εποχή του φιλοσόφου Παρμενίδη .

Πρέπει να είναι μια πολύβουη κοινότητα, σωστά; Ο ήλιος λάμπει, γαϊδούρια κουβαλούν κάθε είδους αγαθά και οι άνθρωποι παζαρεύουν ελιές ή άλλα προϊόντα προς πώληση. Όλα κινούνται, μετατοπίζονται, αλλάζουν. Τότε αυτός ο αξιοσέβαστος στοχαστής Παρμενίδης έρχεται απλώς για να σας πει ότι τίποτα από αυτά - καμία κίνηση, καμία φλυαρία, καμία από τις αλλαγές που βλέπετε, ακούτε και αισθάνεστε - δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα.

 

Η πραγματικότητα, επιμένει, είναι απλώς ένα συμπαγές μπλοκ αμετάβλητων, αιώνιων πραγμάτων. Ακούγεται εντελώς τρελό, έτσι δεν είναι; Αλλά δεν ήταν απλώς μια ανόητη ιδέα. Ο Παρμενίδης έριξε μια φιλοσοφική βόμβα που προκάλεσε αναταραχή στη δυτική σκέψη και συνεχίζει να αντηχεί μέχρι σήμερα, αν ξέρετε πού να κοιτάξετε.

 

• Ποιος ήταν ο Παρμενίδης ;

 

Ο Παρμενίδης έζησε στην Ελέα ( σύγχρονη Βελία ), μια ελληνική αποικία στη νότια Ιταλία. Από όσα έχουμε μάθει, πρέπει να ήταν μια αρκετά εξέχουσα προσωπικότητα στην πόλη του, και υπάρχουν ενδείξεις ότι συνέταξε ακόμη και μερικούς από τους νόμους τους. Δυστυχώς, όλες οι πληροφορίες που έχουμε γι' αυτόν προέρχονται από μικρά αποσπάσματα που διασώθηκαν από μεταγενέστερους συγγραφείς.

 

Ωστόσο, έχουμε επίσης σημαντικά αποσπάσματα από ένα ποίημα με τίτλο « Περί Φύσης» , το οποίο είναι το μεγαλύτερο σωζόμενο έργο του Παρμενίδη . Γράφτηκε στο ύφος ενός επικού ταξιδιού στο οποίο ένας χαρακτήρας παρασύρεται για να συναντήσει μια θεά που αποκαλύπτει την απόλυτη Αλήθεια (με κεφαλαίο Τ).

 

ελληνικά Η Delight στηρίζει την Ελλάδα

Χαράζει μια έντονη διαχωριστική γραμμή μεταξύ του πραγματικού κόσμου (η «Οδός της Αλήθειας») και του ακατάστατου, συγκεχυμένου κόσμου των αισθήσεών μας (η «Οδός της Γνώμης») . Ο Παρμενίδης ίδρυσε ακόμη και ένα ολόκληρο φιλοσοφικό κίνημα βασισμένο σε αυτό, τους Ελεατικούς, προσελκύοντας μαθητές όπως ο Ζήνωνας. Πιθανότατα έχετε ακούσει για τον Ζήνωνα, τον άνθρωπο πίσω από αυτά τα απολύτως συναρπαστικά παράδοξα για τον Αχιλλέα που δεν έπιασε ποτέ τη χελώνα και τα βέλη που πάγωσαν εν πτήσει. Ο Ζήνωνας έκανε πραγματικά ό,τι μπορούσε για να υποστηρίξει τις εκπληκτικές ιδέες του δασκάλου του.

 

• Ο Παρμενίδης και το ερώτημα τι είναι;

Εντάξει, ξέρουμε, ακούγεται περίεργο. Αλλά ποιο ήταν αυτό το εκπληκτικό μυστικό που μοιραζόταν αυτή η θεά; Αν το συνοψίσουμε σε κάτι απλό, καταλήγει σε κάτι απλό: την αληθινή πραγματικότητα, αυτό που ο Παρμενίδης που ονομάζεται «Αυτό που είναι», υπάρχει. Απλώς υπάρχει και δεν υπάρχει πιθανότητα να μην υπάρχει.

 

Από την άλλη πλευρά, «Αυτό που δεν είναι» - η καθαρή ανυπαρξία, το απόλυτο κενό - δεν υπάρχει. Δεν μπορείς να το αγγίξεις, να το σκεφτείς ή ακόμα και να μιλήσεις γι' αυτό σωστά. Αυτό ακούγεται σχεδόν σαν κοινή λογική, έτσι δεν είναι; Α, αλλά ο Παρμενίδης πήρε αυτή τη φαινομενικά απλή ιδέα και, χρησιμοποιώντας καθαρή, ψυχρή λογική, την ακολούθησε. Αν «Αυτό που είναι» όντως υπάρχει, αποφάσισε ότι δεν θα μπορούσε απλώς να προέλθει από το τίποτα (επειδή δεν υπάρχει τίποτα από το οποίο να προέλθει η ύπαρξη) και δεν μπορεί απλώς να διαλυθεί στο τίποτα .

 

 

Εξ ου και το πρώτο συμπέρασμα: η πραγματικότητα είναι αιώνια. Ούτε μπορεί να αλλάξει, επειδή η αλλαγή σημαίνει να γίνεις κάτι άλλο - αυτό θα έπρεπε να συνεπάγεται το να γίνεις «αυτό που δεν είναι» αυτή τη στιγμή ή την απόκτηση κάποιας «μη-ιδιότητας » , και έχουμε ήδη διαπιστώσει ότι η «μη -ιδιότητα » δεν υπάρχει. Με άλλα λόγια, η πραγματικότητα πρέπει να είναι αμετάβλητη.

 

Ελέα, η πόλη του Παρμενίδη .

 

Αν εξακολουθείτε να παρακολουθείτε, θα γνωρίζετε ότι ο Παρμενίδης υποστήριζε επίσης ότι η πραγματικότητα πρέπει απλώς να είναι ένα ενιαίο πράγμα. Αν η πραγματικότητα ήταν κατακερματισμένη, τι θα χώριζε τα μέρη; Τίποτα; Αυτό θα ήταν αδύνατο, επομένως μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η πραγματικότητα είναι αδιαίρετη, ένα ενιαίο σύνολο. Αλλά τι γίνεται με την κίνηση; Για να κινηθείς, χρειάζεσαι κενό χώρο (τίποτα!) για να κινηθείς. Μια άλλη αδυναμία. Επομένως, η αληθινή πραγματικότητα πρέπει να είναι εντελώς ακίνητη.

 

Αφήστε απλώς αυτόν τον παραλογισμό να βυθιστεί. Ο πραγματικός κόσμος, σύμφωνα με τη λογική του Παρμενίδη , είναι ένας ενιαίος, αμετάβλητος, αιώνιος, ακίνητος θρόμβος. Μια πλήρης αντίφαση είναι τα λόγια του Ηράκλειτου ότι «τα πάντα ρέουν». Ο Παρμενίδης ουσιαστικά απάντησε: «Όχι, τίποτα δεν ρέει, φίλε μου. Εμπιστεύσου τη λογική, τα συναισθήματά σου λένε ψέματα».

 

Αυτή τη στιγμή πιθανότατα σκέφτεστε: «Εντάξει, ενδιαφέρουσα θεωρία, αλλά το τοστ μου μόλις κάηκε, αυτό αλλάζει τα πάντα!» Και ο Παρμενίδης απλώς θα απέδιδε ήρεμα το καμένο τοστ σας στον «Τρόπο της Γνώμης» ή στις αναξιόπιστες πληροφορίες που μας δίνουν οι αισθήσεις μας. Είναι απίστευτα εύκολο να πούμε απλώς ότι ο Παρμενίδης λέει ανοησίες. Αλλά αυτή η έντονη γραμμή που χάραξε ανάμεσα στην αλήθεια που καταλαβαίνεις με τον εγκέφαλό σου και την «αλήθεια» που βλέπεις με τα μάτια σου; Αυτό έμεινε. Αυτό ήταν σημαντικό.

 

Ο Πλάτωνας ήταν σχεδόν εμμονικός με αυτό το αίνιγμα. Η περίφημη Θεωρία των Ιδεών του - η ιδέα των τέλειων, αιώνιων σχεδίων για τα πάντα - μοιάζει πολύ με την προσπάθειά του να κατανοήσει με κάποιο τρόπο τη στατική πραγματικότητα του Παρμενίδη παράλληλα με τον μεταβαλλόμενο κόσμο στον οποίο ζούμε. Και τα παράδοξα του Ζήνωνα; Εξακολουθούν να εμφανίζονται παντού, κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε αν η κίνηση και η διαίρεση είναι τόσο απλές όσο φαίνονται.

 

Ο Παρμενίδης στον περίφημο πίνακα «Η Σχολή των Αθηνών» (αν και κάποιοι πιστεύουν ότι θα μπορούσε να ήταν ο Επίκουρος ή ο Ζήνωνας).
 

Αλλά ισχύει κάτι από αυτά τα αρχαία ελληνικά ξύνοντας το κεφάλι και για εμάς στον 21ο αιώνα ; Λοιπόν, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι κατά μία έννοια ισχύει. Μερικοί φυσικοί, πειραματιζόμενοι με ιδέες από τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, μιλούν για ένα «σύμπαν-μπλοκ» στο οποίο το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν, καθιστώντας την αίσθηση του περάσματος του χρόνου ένα απλό κόλπο αντίληψης.

Δεν ακούγεται αυτό αόριστα Παρμενίδειο ; Ή σκεφτείτε βασικούς νόμους όπως η διατήρηση της ενέργειας — δεν μπορεί να δημιουργηθεί ή να καταστραφεί· μπορεί μόνο να αλλάξει μορφή.

 

Όλα αυτά θυμίζουν την παλιά ιδέα ότι το Είναι δεν μπορεί να προέλθει από το Μηδέν. Αυτές είναι πλέον λεπτομέρειες, όχι ευθείες γραμμές, αλλά παραπέμπουν στο ίδιο βαθύ ερώτημα που απασχολούσε τον Παρμενίδη : είναι ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε πραγματικός ή μήπως κρύβεται κάτι πολύ πιο παράξενο, πιο ομοιόμορφο, ίσως ακόμη πιο στατικό, πίσω από αυτόν; Η επιστήμη μας δείχνει συνεχώς πράγματα που αμφισβητούν τις καθημερινές μας διαισθήσεις, οπότε ποιος μπορεί να πει ότι ο Παρμενίδης έκανε λάθος τελικά;

 

Συγγραφέας του υλικού - Νικ Καμπούρης .

Πηγή:

https://greekreporter.com/2025/05/21/parmenides-ancient-greek-philosopher/

 

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΣ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ !!!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΜΑΖΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΙ, ΣΘΕΝΑΡΟΤΕΡΟΙ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟΙ και ειλικρινά ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ !!!

ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - ΚΕΠ !!!

 ΔΡΑΣТΗΡΙΟТHΤΑ - ΣΥΝΕΠΕΙΑ – ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ -ΠΙΣΤΗ- ΑΦΟΣΙΩΣΗ στο ΩΡΑΙΟ, το ΑΛΗΘΙΝΟ, το ΑΓΑΘΟ, το ΕΝΑΡΕΤΟ !!!

ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΜΟΡΦΗΣ & ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ !!!

 

ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ !!!

ΧΡΗΣΙΜΗ- ΕΠΙΚАΙΡН ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ !!!