Οι ΕΛΛΗΝΕΣ στην ΙΣΤΟΡΙΑ της ΡΩΣΙΑΣ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΕΝΑΡΔΑΚΗΣ- Μέγας Ευεργέτης του Έθνους, [Ταϊγάνιο 1799 – Γερμανία (Βισμπάντεν) 1870].
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΕΝΑΡΔΑΚΗΣ- Μέγας Ευεργέτης του Έθνους, γεννήθηκε στο Ταϊγάνιο το 1799, απέθανε το 1870 στη Γερμανία (Βισμπάντεν). Εκ πατρός Κρητός, ενηλικιωθείς κατατάχθηκε στο ρωσικό στρατό. Στη συνέχεια παραιτήθηκε και ανέπτυξε μεγάλη επιχειρηματική και φιλανθρωπική-κοινωνική δραστηριότητα. Μεταξύ άλλων, ενίσχυσε το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Αρχαιολογικό Μουσείου στην Αθήνα, έστελνε πολεμοφόδια και τρόφιμα στην Κρήτη κατά τη διάρκεια της εξέγερσης-επανάστασης 1866-1869. Στην Αγία Πετρούπολη, όπου διέμενε, οικοδόμησε την Ελληνική Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Συχνά ενίσχυε οικονομικά και τον Ρώσο συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ, ο οποίος στο έργο του «Νεκρές ψυχές» τον καθρεφτίζει στη μορφή του φιλανθρώπου επιχειρηματία Κωσταντζόγλου. Το 1860, εξαγόρασε τις μετοχές του εργοστασίου μηχανουργίας/μηχανημάτων Nizhny Novgorod (Krasnoye Sormovo). Επί ιδιοκτησίας Μπερναρδάκη στο εργοστάσιο πρωτοεμφανίζονται και λειτουργούν ατμομηχανές, τόρνοι, γερανός, ενώ το 1870 στο εργοστάσιο κατασκευάστηκε ο πρώτος φούρνος ανοιχτής εστίας στη Ρωσία για τη χαλυβουργία. Επίσης, εδώ κατασκευάστηκαν τα πρώτα σιδερένια πλοία, ενώ την περίοδο του Κριμαϊκού Πολέμου (1853-1856) το εργοστάσιο κατασκεύαζε στρατιωτικά σκάφη για τον στολίσκο της Κασπίας. Στα ναυπηγεία του Μπεναρδάκη την περίοδο 10ετίας, από το 1860 έως το 1869, παρήχθησαν 40 ατμόπλοια, μεταξύ άλλων το μεγάλο ποταμόπλoιο "Lev", σχεδιασμένο για ναυτιλία στο Βόλγα.
Το 1858, από κοινού με τον Ρώσο επιχειρηματία Vasily Rukavishnikov, ο Δημήτριος Μπεναρδάκης δημιούργησε την εταιρεία Amur. Ήταν ο πρώτος που εξόρυξε χρυσό στην περιοχή Amur. Υπήρξε διοργανωτής και ιδιοκτήτης της μεγάλης εταιρείας εξόρυξης χρυσού του Άνω Αμούρ/Verkhnyi Amur, η οποία λειτούργησε μέχρι και την εγκατάσταση της σοβιετικής εξουσίας. Κατασκεύασε και λειτούργησε δύο πλοία στη λίμνη Βαϊκάλη, τα «Κόμης Μουροβιόβ-Αμούρσκι» και «Ντμίτρι Μπεναρδάκι».
Tο 1824 νυμφεύθηκε την Άννα Εγκόροβνα Καπούρη, 17χρονη κόρη ενός Έλληνα από την πόλη Νίζνα. Η σύζυγος Άννα απεβίωσε τον Οκτώβριο του 1846. Ο Μπεναρδάκης και η σύζυγός του Άννα απέκτησαν 8 παιδιά - τρεις γιους (Λεωνίδα, Νικόλαο και Κωνσταντίνο) και πέντε κόρες.
Ο Μπεναρδάκης πέθανε από «παράλυση στους πνεύμονες» στις 28 Μαΐου 1870, στα ιαματικά λουτρά του Βισμπάντεν. Κηδεύτηκε στην Ελληνική Εκκλησία της Αγίας Πετρούπολης, η οποία κατεδαφίστηκε το 1962. Τα λείψανά του ενταφιάστηκαν ξανά στις 2 Σεπτεμβρίου 2011 στη Νεκρόπολη των Masters of Arts της Λαύρας Alexander Nevsky.
Τάφος Δ. Ε. Μπεναρδάκη
Στις 19 Ιουλίου 2019 ανηγέρθη μνημείο του Ντμίτρι Μπερναδάκι στην πλατεία στη διασταύρωση των οδών Kultury και Kominterna στην περιοχή Sormovsky του Nizhny Novgorod.
Στις 22 Φεβρουαρίου 2023, στο ναυπηγείο Krasnoye Sormovo (Νίζνι Νόβγκοροντ), καθελκύστηκε το πλοίο ξηρού φορτίου γενικής χρήσης Dmitry Benardaki. Ο διευθυντής του εργοστασίου Mikhail Pershin σχολίασε αυτό το γεγονός: «Το όνομα Benardaki στο πλοίο ξηρού φορτίου είναι συμβολικό: είναι ένας φόρος τιμής όχι μόνο στη συμβολή του ίδιου του Dmitry Yegorovich στην ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας, αλλά και σε όλους τους ναυπηγούς, που επί δεκαετίες κατασκεύαζαν τον σύγχρονο ρωσικό στόλο στο ναυπηγείο Krasnoye Sormovo».