Φόρμουλα επιτυχίας από τον Φέοντορ Καραφουλίδη. 65 χρονών. Συνεχίζεται!

Στις 15 Απριλίου 2024, ο άξιος συμπατριώτης μας από τη Μόσχα, άνθρωπος με απέραντη ψυχή, επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος, Έλληνας πατριώτης, μέλος του Συμβουλίου της Εταιρείας Ελλήνων Μόσχας, μέλος της ελληνικής επιχειρηματικής λέσχης «Synergy» Fyodor Aleksandrovich Karafulidis, κλείνει τα 65 του χρόνια. χρονών.

 

 Ένας τεράστιος αριθμός συμπατριωτών μας, οι καταπληκτικοί φίλοι, συνεργάτες, συνάδελφοι, αγαπημένα πρόσωπα και συγγενείς του, θα συγχαρούν τον Fedor μας για την επέτειό του αυτήν την ημέρα. Και όλα αυτά θα είναι ειλικρινή, από τα βάθη της καρδιάς μου, αφού ο ίδιος ο Fedor είναι ένα γνήσιο, φωτεινό, πραγματικό πρόσωπο. Ο χρόνος κυλά και είμαστε αδύναμοι να αλλάξουμε οτιδήποτε σε αυτό το θέμα. Πριν από 5 χρόνια, ήταν πολύ πρόσφατα, ήταν μια οικουμενική ελληνική συγκέντρωση, φτάσαμε στην γενέτειρά του στα ανοικτά των ακτών του Πόντου Euxine Gelendzhik από όλη τη Ρωσία και την Ελλάδα για να συγχαρούμε τον Θεόδωρο για τα 60α γενέθλιά του. Αξέχαστες μέρες. Δεν υπήρχαν τυχαίοι άνθρωποι σε αυτή τη συγκέντρωση. Δεν ήταν «υπηρεσιακό καθήκον» από την πλευρά του, αλλά μια επιθυμία να συγκεντρώσει όλους τους αγαπημένους του ανθρώπους, με τους οποίους η μοίρα τον έφερε κοντά από την παιδική ηλικία και την εφηβεία, τη νεολαία, την επαγγελματική δραστηριότητα και το κοινωνικό κίνημα των Ελλήνων. Οικογένεια. Αδελφός. Αδελφή.

Έλαμπε από ευτυχία. Και κανείς δεν μπορούσε τότε να συνειδητοποιήσει ποιες προκλήσεις μας περίμεναν πολύ σύντομα. ...Αυτή τη φορά δυστυχώς δεν θα γίνει τέτοια συγκέντρωση για λόγους που είναι ξεκάθαροι σε όλους μας. Αλλά θα υπάρξουν κλήσεις, θα υπάρξουν μνήμες, εξομολογήσεις ψυχής, αγκαλιές, συγχαρητήρια εκ μέρους των Ελλήνων της Μόσχας και της Ρωσίας - ευγνωμοσύνη για τη φιλία, τη συντροφικότητα, για τον τεράστιο αριθμό καλών πράξεών του στους συμπατριώτες του, στην ανθρώπινη κοινότητα . Ότι επί πολλά χρόνια αυτός και οι συνεργάτες του για την Εταιρεία Ελλήνων Μόσχας και το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο της Μόσχας είναι οι Ατλάντες πάνω στους οποίους στηρίζεται αυτό το «σύμπαν». Το γεγονός ότι τα γενέθλιά του σχεδόν συμπίπτουν με την ημέρα του προστάτη και ευεργέτη έχει τη δική του σίγουρη φιλοσοφική αλήθεια.

Θυμούμενοι τους συμπατριώτες μας, τους μεγάλους ευεργέτες Δημήτρη Μπεναρδάκη, Γρηγόρη Μαραζλή, Ιωάννη Βαρβάκη, Παναγιώτη Μαραντίδη, Αχιλλέα Αλφεράκη και πολλούς πολλούς άλλους, τους αποτίουμε φόρο τιμής και θαυμασμό γι' αυτούς, βλέπουμε ότι οι πράξεις τους για το καλό της Ρωσίας. άνθρωποι, «όχι για τον εαυτό τους, αλλά για την Πατρίδα», βρήκαν τους οπαδούς τους στη νεοελληνική γενιά, που τακτικά, όχι σε «διακοπές», κοντά στην πατρίδα τους, το κάνουν αυτό στο κάλεσμα της ψυχής τους. Επενδύσεις στην ελληνική πνευματικότητα, εκπαίδευση, στήριξη νέων ταλέντων, εισφορές στο Ταμείο Αλληλεγγύης, και πολλά άλλα.

 Ο Φέοντορ Καραφουλίδης έπαιξε με πολλές μορφές στη ζωή του. Αλλά το πιο σημαντικό από αυτά και η πιο φωτεινή πτυχή της προσωπικότητάς του είναι η ανησυχία και η αυθεντικότητά του , η επιθυμία του να είναι χρήσιμος στην ελληνική κοινότητα της Μόσχας και της Ρωσίας. Άνθρωποι σαν τον Φέντορ περιτριγυρίζονται από αληθινούς ανθρώπους, είναι τυχερός που τους έχει, γιατί δίπλα του είναι αδύνατο να είναι ψεύτικος, υποκριτής και φαρισαίος. Αγαπά τους ανθρώπους, ανταποκρίνεται στις χαρές και τις λύπες τους. Και αυτό το γεγονός έχει τη δική του εξήγηση. Μεγάλωσε στο εξόριστο Καζακστάν, στην ψυχή του υπάρχει μια ανάμνηση του παππού του Kharlampy, ο οποίος στις 2 Ιανουαρίου 1938, στο χωριό Kuban Ilskaya, περπάτησε στην ίδια στήλη του θανάτου στον γολγοθά του Στάλιν με τον παππού μου τον Απόστολο. Οι πατέρες μας ο Χρήστος και ο Αλέξανδρος γνωρίζονταν και όλα αυτά, παππούδες και πατεράδες, είναι ένα ιερό φυλαχτό, μια προσευχή για τη σχέση μας, τη φιλία μας. Άλλωστε, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να τους συναντήσουμε, από τα σχολεία της σοφίας των οποίων δεν έχουμε περάσει, στον παράδεισο και να δώσουμε στους παππούδες μας έναν απολογισμό για το πώς έζησαν και τι πίστευαν.

Φεόδωρος Καραφουλίδης . Από νωρίς έμεινε χωρίς γονείς και έγινε ενήλικας που ανέλαβε την ευθύνη του εαυτού του. Και σε αυτή την επιχειρηματική οδύσσεια, διασώθηκε, φέρθηκε στη φόρμουλα της επιτυχίας, εκτός από τις επαγγελματικές ικανότητες, την εμπειρία ζωής και την ευπρέπεια, την ειλικρίνεια και την προτεραιότητα στην ειλικρίνεια, κάτι που είναι εκπληκτικό για έναν επιχειρηματία.

του και του Κωνσταντίνου Κιβρίδη «Πρώτος» θα γίνει σύντομα 30 ετών. Και η φόρμουλα για την επιτυχία του «Protos» τους είναι μια ομάδα ομοϊδεατών, το φανταστικό τους tandem.

...Πάλι για τις ανθρώπινες ιδιότητες του. Ο Fedor ζει με χαρά, είναι ένας κλασικός επικούρειος, η παρουσία του και μόνο ανεβάζει το πνεύμα της ζωής όχι μόνο για τον συγγραφέα αυτών των γραμμών, αλλά και για πολλούς συμπατριώτες μας, τους φίλους του, τους συναδέλφους του, τους συγγενείς και τους φίλους του. Με αυτό το άτομο είναι αδύνατο να επιδοθούμε σε απόγνωση, να τα παρατήσουμε ή να σκεφτούμε κάτι που δεν μας δίνει πίστη σε ένα λαμπρό αύριο. Είναι ένας άνθρωπος, με όλη του την εκπληκτική αποτελεσματικότητα, που είναι γιορτή για εμάς, που αναβλύζει από αστεία, εξυπνάδες και χιούμορ. Στα 20 χρόνια της γνωριμίας και της φιλίας μας, έχει μεγαλώσει εκπληκτικά ως άνθρωπος. Πνευματικά, σε πολλούς ανθρώπινους κλάδους. Δεν αποδίδει καμία σημασία στην προσωπικότητά του, «φουσκώνοντας τα μάγουλά του» και δεν θέλει να φαίνεται σαν κάποιος που πραγματικά δεν είναι.

Το κύριο πράγμα είναι να παραμείνετε ο εαυτός σας. Μην περιμένετε λόγια ευγνωμοσύνης από κανέναν, γιατί ήδη σε αυτόν τον «στοχασμό» οι καλές σας πράξεις δεν θα είναι κανονικές, σύμφωνα με την πίστη μας από τους παππούδες και τους προγόνους μας.

Μαζί του νιώθεις εκπληκτικά ανάλαφρος, ανάλαφρος και άνετος. Στα 65 του παραμένει ένας απλός τύπος, νέος! Και αυτή η απλότητα είναι ευγενική, έξυπνη, αξιόπιστη, ηλιόλουστη, ελληνική!

Με ανθρώπους όπως ο Θεόδωρος Καραφουλίδης , μπορείτε με ασφάλεια να προχωρήσετε σε αναγνωρίσεις. Δεν υποκαθιστούν, δεν προδίδουν, δεν παραπονιούνται για την αχαριστία των άλλων, δανείζουν πάντα την αδελφική τους αλληλεγγύη. Αυτοί οι άνθρωποι είναι Ατλάντες. Αυτοί οι άνθρωποι είναι το πρόσωπο του έθνους μας.

Τρέφω μεγάλο σεβασμό για εκείνους από τους ανθρώπους μας που έφτιαξαν τον εαυτό τους, χάρη στο ταλέντο τους και την καταπληκτική δουλειά της ψυχής τους, που δούλεψαν μέρα νύχτα στην τιτάνια δουλειά τους για επιτυχία, που διαμορφώθηκαν σιγά σιγά, δημιούργησαν τη δική τους επιχείρηση. ειλικρινείς και διατήρησαν τη φήμη τους ως επιχειρηματική και ανθρώπινη. Που κουβαλά τιμητικά το λαό μας με βαθιά επίγνωση, όπως μας δίδαξαν οι γονείς μας, ευλογημένη μνήμη σε αυτούς, τους κανόνες της αξιοπρέπειας και του μη ντροπιασμού του έθνους. Ποιοι είναι Έλληνες 365 μέρες το χρόνο. Που κουβαλά τη μνήμη της ιστορίας μας, γεμάτη θριάμβους και τραγωδίες. Που δεν χωρίζει ποτέ τον εαυτό του από τους δικούς μας ανθρώπους, γιατί η ευτυχία σε μια μεμονωμένη οικογένεια είναι ελλιπής αν κάποιος από τους αδελφούς του είναι σε δύσκολη θέση και ανάγκη.

Είμαστε Έλληνες! Πιστεύουμε στον Θεό! Αγαπάμε τους ανθρώπους μας, την ιστορία μας, τον μητρικό μας λόγο!

...Στα παιδικά του χρόνια στο Καζακστάν (Dzhambul), όπως και πολλοί συνομήλικοί μας στην εποχή των ιδανικών της φωτεινής δεκαετίας του 1960, όπως τα αγόρια των παιδικών μας χρόνων, ονειρευόταν να γίνει πιλότος.

Το αγόρι από το Μπατούμι, Feodoros Yurchikhin, εκπλήρωσε το παιδικό του όνειρο να γίνει αστροναύτης!

Το όνειρο της παιδικής ηλικίας και της εφηβείας δεν ήταν προορισμένο να πραγματοποιηθεί, αλλά αυτός, αυτό είναι από το όνειρο και την πλατιά ελληνική ψυχή, δυστυχώς δεν τριγυρνάει στη ζωή με τα πόδια του, αλλά πετάει στον κόσμο της ελληνικής αδελφότητας.

Και δεν είναι απολύτως τυχαίο που συγκεντρώνονται γύρω του αξιοπρεπείς και ευγενικοί, κοσμικοί άνθρωποι. Φεόδωρος Καραφουλίδης . Η πτήση συνεχίζεται! Χρόνια πολλά για τα 65α γενέθλια!!! Σας εύχομαι επιτυχία και ευτυχία, εκπλήρωση όλων των πιο αγαπημένων σας επιθυμιών, να είστε πάντα δίπλα στους ανθρώπους μας, να τους υπηρετείτε με ζήλο όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα ανώτερο στη ζωή μας! Πολλά χρόνια ακόμα, Fedor!

Φόρμουλα επιτυχίας στη ζωή από τον Θεόδωρο Καραφουλίδη . Ο λόγος τιμής του και να είσαι ο εαυτός σου. Κάνει καλό. Ζήστε με τους κανόνες των προγόνων μας. Ζήστε στην αγάπη, όχι στα ψέματα. Αξίζει να φάτε! Χρόνια πολλά, Θεόδωρος Καραφουλίδης! Αγαπητέ μας Συμπατριώτη! Άξιος! Πολύχρονος!

Νίκος Σιδηρόπουλος

 

15 апреля 2024 года исполняется 65 лет нашему достойному московскому соотечественнику, человеку необъятной души, предпринимателю, благотворителю, греческому патриоту, члену Совета Московского общества греков, участнику греческого делового клуба «Синергия» Федору Александровичу Карафулидису.

 Огромное количество наших соотечественников, его потрясающих друзей, соратников, коллег, близких и родных,   поздравит в этот день  нашего Федора с его юбилеем. И все это будет искренне, от всей души, так как сам Федор человек подлинный, яркий, настоящий. Время летит, и мы бессильны что-либо изменить в этом вопросе. 5 лет назад, это было совсем недавно, это был вселенский греческий сбор, мы прибыли в его родной город у берегов Понта Эвксинского Геленджик со всех концов России, Греции, чтобы поздравить Феодороса с его 60-летием. Незабываемые дни. В этом сборе не было случайных людей. Это было не «отбывание повинности» с его стороны, а желание собрать всех дорогих его сердцу людей, с кем свела его судьба с поры детства и отрочества, юности, профессиональной деятельности, общественного движения греков. Семья. Брат. Сестра.

Он светился счастьем. И никто не мог тогда осознать, какие вызовы нас ждут совсем скоро. …В этот раз такого сбора, увы, не будет по понятным нам всем причинам. Но будут звонки, будут воспоминания, исповеди души, объятия, поздравления от имени греков Москвы и России – благодарность за дружбу, товарищество, за его огромное количество добрых дел своим соотечественникам, людскому сообществу. Что уже многие годы он и его соратники для Московского общества греков и Греческого культурного центра в Москве являются теми атлантами, на которых держится это «мироздание». В том, что его день рождения почти совпадает с днем мецената и благотворителя есть своя некая философская истина.

Памятуя о наших соотечественниках великих благотворителей Димитрии Бенардаки, Григорисе Маразлисе, Иоаннисе Варвакисе, Панайоте Марантидисе, Ахиллесе Алфераки и многих, многих других, мы воздаем им дань и наше преклонение перед ними, мы видим, что их деяния во благо России, людей, «не себе, а Родине», нашли своих последователей и в среде современной греческой генерации, кто регулярно, не по «праздникам», близок к родной общине, делает это по зову души. Инвестиции в греческую духовность, образование, поддержка юных талантов, взносы в фонд «Солидарность», во многое другое.

 Федор Карафулидис состоялся в его жизни во многих ипостасях. Но самая главная из них и самая яркая грань его личности – его неравнодушие и подлинность, стремление быть полезным греческому сообществу Москвы и России. Таких людей, как Федор, окружают настоящие люди, ему везет на них, потому как рядом с ним невозможно быть фальшивым, лицемером и фарисеем. Он любит людей, отзывается на их радости и печали. И в этом факте есть свое объяснение. Он вырос в ссыльном Казахстане, в его душе память о его деде Харлампии, который 2 января 1938 года в кубанской станице Ильская шел в одной колонне смерти к сталинской голгофе с моим дедом Апостолом. Наши отцы Христо и Александр знали друг друга и все это, деды и отцы, является сакральным оберегом, молитвой наших отношений, нашей дружбы. Ведь рано или поздно нам предстоит встретиться с ними, чьей школы мудрости не прошли, на небесах и дать нашим дедм отчет, как жили, во что верили.

Федор Карафулидис. Он рано остался без родителей, стал взрослым, берущим ответственность на себя. И в этой его предпринимательской одиссее его выручали, выводили на формулу успеха, помимо профессиональных компетенций, жизненного опыта, и поразительная для предпринимателя порядочность, честность, приоритет честному слову.

Их с Константином Кивриди детищу «Протосу» совсем скоро исполнится 30 лет. И формула успеха их «Протоса» - коллектив единомышленников, фантастический их тандем.

…Вновь о его человеческих качествах. Федор живет в радость, он классический эпикуреец, одним своим присутствием поднимает жизненный настрой не только автору этих строк, но и многим нашим соотечественникам, его друзьям, коллегам по бизнесу, близким и родным. С этим человеком невозможно предаваться унынию, опускать руки, думать о чем-то, что не придает нам веры в светлое завтра. Он человек, при всей его поразительной работоспособности, который является для нас праздником, фонтанирующий шутками, остротами, юмором. Он за те 20 лет нашего знакомства, дружбы поразительно вырос как личность. Духовно, по многим человеческим дисциплинам. Он не придает своей персоне черты важности, «надувание щек», не хочет казаться тем, кем он на самом деле не является.

Главное – оставаться самим собой. Не ждать ни от кого слов благодарности, ибо уже в этой «рефлексии» твои благие дела не будут каноническими, по нашей вере от дедов и предков.

С ним себя чувствуешь удивительно легко, светло, комфортно.  В свои 65 он остается простым парнем, юношей! И эта простота добрая, умная, надежная, солнечная, греческая!

С такими людьми, как Феодорос Карафулидис, можно смело идти в разведку. Они не подставляют, не предают, не сетуют на неблагодарность окружающих, они всегда ставят свое братское солидарное плечо. Эти люди есть атланты. Эти люди есть лицо нашей нации.

Я с огромным уважением отношусь к тем нашим людям, которые сделали себя сами, благодаря своему таланту и поразительной работе души, кто денно и нощно в их титанической работе на успех, кто по крохоткам слепил, создал свое дело, кто был честен и сохранил свою репутацию деловую и человеческую. Кто достойно несет наш народ с глубоким осознанием, как нас учили наши родители, светлая им память, канонам жить достойно и нацию не позорить.  Кто греки 365 дней в году. Кто несет в себе память о нашей истории, полной триумфов и трагедий. Кто никогда не отделяет себя от нашего народа, ибо счастье в отдельно взятой семье оно неполноценно, если в беде и нужде кто-то из собратьев.

Мы – греки! В Бога мы веруем! Мы любим наш народ, нашу историю, нашу родную речь!

…В детстве казахстанском (джамбульском) он, как и многие наши ровесники эпохи идеалов светлых 1960-х годов, как и мальчишки нашего детства,  мечтал стать летчиком.

Мечту с детства стать космонавтом осуществил батумский мальчуган Феодорос Юрчихин!

Мечте детства и отрочества не суждено было сбыться, но ведь он, это от мечты и широкой греческой души, не семенит уныло по жизни ногами, а парит в космосе греческого братства.

И совершенно не случайно вокруг него собираются люди приличные и добрые, космические. Федор Карафулидис. Полет продолжается! С 65-летием!!! Успехов и счастья, исполнения всех самых заветных желаний, быть всегда с нашим народом, как все эти годы истово ему служить. Ибо ничего выше в нашей жизни нет! Многая лета, Федор!

Формула жизненного успеха Феодороса Карафулидиса. Его честное слово и быть собой. Творить добро. Жить канонами наших предков. Жить в любви, не во лжи. Достойно есть! Χρόνια πολλά, Θεόδωρος Καραφουλίδης! Αγαπητέ μας Συμπατριώτη! Άξιος! Πολύχρονος!

Никос Сидиропулос