Ελληνικές Αλήθειες του Christopher Topuzov

Ο συμπατριώτης μας από τη Μόσχα, φωτισμένος πατριώτης του λαού μας, επιχειρηματίας και δημόσιο πρόσωπο Khristofor Topuzov είναι 70 ετών. Ανήκει σε εκείνη τη σπάνια κατηγορία ανθρώπων που κάνουν καλό στους ανθρώπους γύρω τους, φέρνουν πόντους στους ανθρώπους μας, αλλά, ταυτόχρονα, δεν τους αρέσει η απόλυτη δημοσιότητα, διακρίνονται από μοναδική σεμνότητα και αρχοντιά.

Συγχαρητήρια στον συμπατριώτη μας, τον γιο της Ελληνικής Θάλασσας του Αζόφ Khristofor Vasilyevich Topuzov για την επέτειό του! Του ευχόμαστε υγεία, να ζήσει έως και 100 χρόνια, να συνεχίσει την υψηλή αποστολή του να κάνει καλές πράξεις, επιτυχίες, αισιοδοξία, ευτυχία!

"Το φαινόμενο του Christopher Topuzov " είναι απλό - άνθρωποι σαν αυτόν δεν μπορούν να ζήσουν διαφορετικά. Το ελληνικό κοινωνικό νεύρο, το ελληνικό δόγμα είναι απόλυτα οργανικό μέσα του, γιατί δεν αντιπροσωπεύει την προσωπική του επιτυχία έξω από την επιτυχία των όμορφων ανθρώπων μας. Το σύμβολο της πίστης τους, ο κώδικας τιμής είναι να ζουν για τους ανθρώπους, να αφήνουν πίσω τους μια καλή ανάμνηση.

Δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος αν οι άνθρωποι σου, οι συμπατριώτες σου δεν είναι ευτυχισμένοι, ζεις «για χάρη του Χριστού», παλεύεις με τη ζωή κάθε μέρα για επιβίωση.

Khristofor Vasilyevich Topuzov . Επικεφαλής του ITC «CONVEN».

Αυτός είναι ένας άνθρωπος της μοίρας. Ελληνικά. Φωτισμένος Έλληνας πατριώτης.
Πίσω του είναι μια πραγματική βιογραφία - ZIL, αυτός είναι ένας πραγματικός μηχανικός της υψηλότερης τάξης. Δημιούργησε την εξουσία του με επιτεύγματα στο επάγγελμα , με καλές πράξεις.

Η ETC CONVEN είναι μια από τις κορυφαίες εταιρείες που ασχολούνται με το σχεδιασμό και την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης σειράς συστημάτων για καθαρούς χώρους. Το ITC CONVEN είναι το σύνολο των εργασιών που σχετίζονται με το σχεδιασμό, την προμήθεια εξοπλισμού και υλικών, καθώς και την άμεση εγκατάσταση μηχανολογικού εξοπλισμού και την κατασκευή συγκροτημάτων καθαρών αιθουσών με το κλειδί στο χέρι.

Η ETC CONVEN είναι στην πραγματικότητα μονοπώλιο σε αυτό το τμήμα της μηχανικής. 25 χρόνια άψογης φήμης στη ρωσική και διεθνή αγορά. Η ITC CONVEN είναι μια μοναδική ομάδα από τους υψηλότερους επαγγελματίες στον τομέα τους. Μια επαγγελματική δομή ικανή να λύνει τα πιο σύνθετα προβλήματα, ασχολείται με πολύ διαφορετικά και πολύ περίπλοκα μηχανολογικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών ειδικού σκοπού και των σχετικών ελεγχόμενων περιβαλλόντων τους. Η ζήτηση για τον όμιλο εταιρειών μηχανικών " Conven ", ο υψηλότερος επαγγελματισμός του είναι το έργο που επιτελεί η εταιρεία, οι εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν για την τρέχουσα πανδημία.

Khristofor Topuzov , μαζί με τον μεγαλύτερο γιο του Vasily Topuzov, είναι μέλη της ελληνικής επιχειρηματικής λέσχης «Synergy», είναι μέλος του Συμβουλίου MTF .

Khristofor Topuzov , όπως και οι Έλληνες συνεργάτες του, παρά την πλήρη εμβάπτιση στον κύριο ( επιχειρηματικό-παραγωγικό ) πεδίο δραστηριότητάς τους, έχει χρόνο για ανήσυχες σκέψεις για την κατάσταση στην ελληνική μας κοινότητα, για παροχή πραγματικής άμεσης βοήθειας στις ελληνικές δημόσιες δομές της Μόσχας.

Και το κλειδί σε αυτό το « Φαινόμενο Τοπούζοφ » είναι απλό - δεν μπορούν να ζήσουν διαφορετικά. Αυτό το ελληνικό δημόσιο νεύρο, το σύμβολο της πίστης σε αυτούς είναι απολύτως οργανικό, γιατί δεν αντιπροσωπεύουν την προσωπική τους επιτυχία έξω από τον λαό μας, τους Έλληνες της Μόσχας και της Ρωσίας, τους συμπατριώτες τους. Μετά τις συνομιλίες μας με τον Khristofor Vasilievich Topuzov , μου έρχονται πάντα τέτοιες σκέψεις: «... Μακάρι να είχαμε περισσότερους τέτοιους Έλληνες: έξυπνους, καλλιεργημένους, φωτισμένους, ευσυνείδητους, υπεύθυνους για κάθε λέξη που έλεγαν, που πονούν για τον λαό μας, που δεν αντέχει. κατά μέρος, γενναιόδωροι, δημιουργικοί, φορείς της ελληνικής μνήμης, με τη συχνά αστική τους θέση, που με τα λόγια και τις πράξεις τους αλληλοϋποστηρίζονται, συμβάλλουν στην ενότητα των ελληνικών μας τάξεων. Η οικογένεια Topuzov είναι φορείς της υψηλής κατηγορίας «Being a Greek».

Είμαι προσωπικά ευγνώμων στον Khristofor Topuzov για την ηθική του αλληλεγγύη.

«Να ξέρεις ότι είμαι στο πλευρό σου. Κατανοώ όλους τους αγώνες σας, τις μάχες σας για την αλήθεια».

Καθένας από εμάς έχει τη δική του συνομιλία με τον Κύριο. Είναι γεμάτο, όπως πρέπει, με αγάπη και ευγνωμοσύνη για όλα όσα μας έχουν σταλεί. Σε αυτή τη συνομιλία με τον Παντοδύναμο, Τον παρακαλούμε για το πιο σημαντικό πράγμα για εμάς - για υγεία και ειρήνη για τους γείτονές μας, για καθημερινό ψωμί. ... Το σημαντικότερο επίτευγμα στη ζωή μας είναι να είμαστε χρήσιμοι στους ανθρώπους μας, η εκπλήρωση του καθήκοντος της μνήμης μας στις πεθαμένες ελληνικές γενιές μας. Ο ήρωας της ιστορίας μου είναι ο συμπατριώτης μας από τη Μόσχα, με καταγωγή από την Ελληνική Θάλασσα του Αζόφ, το ελληνικό παραθαλάσσιο χωριό Urzuf Ο Khristofor Vasilyevich Topuzov είναι χρήσιμος στην ελληνική κοινότητα της πρωτεύουσας της Ρωσίας σε όλες τις πιο καλές της πράξεις. Ο ίδιος, όπως πολλοί εκπρόσωποι της ελληνικής κοινότητας της πρωτεύουσας της Ρωσίας, σε αυτή τη δύσκολη και δραματική περίοδο του NWO για τους ανθρώπους που βρίσκονται στο επίκεντρο των γεγονότων , στέλνει ανθρωπιστική βοήθεια στους κατοίκους του Donbass, συμπατριώτες μας κοντά στους αδελφούς Azov. Είναι κοντά στην ατυχία, τον πόνο των ανθρώπων, κατανοώντας πόσο σημαντική είναι για αυτούς η αλληλεγγύη μας.

... Ο Κρίστοφερ και η Όλγα Τοπούζοφ έχουν μια υπέροχη, φιλική οικογένεια: παιδιά, εγγόνια, νύφες.

Το να δημιουργήσεις μια υπέροχη οικογένεια, βλέπεις, αυτό είναι ένα επίτευγμα ζωής μεγάλης σημασίας.

Η οικογένειά τους είναι θέαμα για όλους. Είναι πάντα μαζί, η ομάδα του ελληνικού brand Topuzova .

Το σημαντικότερο επίτευγμά του, από τα πολλά, από τα 70 μίλια ζωής του, πέρα από τα προφανή επιτεύγματα στο επάγγελμα, το ίδιο το γεγονός ότι έχει μια μεγάλη και φιλική ελληνική οικογένεια, στην οποία θυμούνται τη συγγένειά τους. έβδομο γόνατο (ελληνικές) ρίζες - αυτό είναι μια εκπλήρωση που χρωστάει στη μνήμη εκατοντάδων αθώων θυμάτων του σταλινισμού στο γενέθλιο ελληνικό χωριό του Urzuf κοντά στην Αζοφική Θάλασσα, ένα έργο της ιστορικής μας μνήμης που πραγματοποίησε και υλοποιήθηκε με τη βοήθεια καλών ανθρώπων και του Κυρίου - ένα μνημείο αφιερωμένο σε συγχωριανούς και συμπατριώτες που έγιναν αθώα θύματα καταστολής σε εκείνα τα τρομερά χρόνια των δύσκολων καιρών. Σε μαρμάρινους οβελίσκους απαθανατίζονται τα ονόματα 117 δικαίων και μαρτύρων του λαού μας. Μεταξύ αυτών των 117 συμπατριωτών μας είναι ο παππούς του Khristofor Topuzov , Ivan Kharlampievich Avramov και τα αδέρφια του.

«... Είθε η πικρή μνήμη των απογόνων να σώσει από την επιστροφή του τρομερού παρελθόντος», «Αθώα θύματα πολιτικής καταστολής - από απογόνους». …Να θυμηθω.

Πανηγυρική τελετή έναρξης του μνημείου για τα θύματα των πολιτικών καταστολών το 1937-1938. στο Αζόφ Το Urzuf πραγματοποιήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2018.

Εμπνευστής και ευεργέτης-δημιουργός αυτής της δράσης, της κατασκευής του Μνημείου της Μνήμης, ήταν ο Christopher Topuzov με τη συμμετοχή του μικρότερου αδελφού του Ivan Topuzov , με την υποστήριξη του επικεφαλής του συμβουλίου του χωριού Urzuf Ivan Popov . Καθένας από τους ομιλητές στα εγκαίνια του μνημείου για τα θύματα των καταστολών είπε πόσο σημαντικό είναι να διατηρηθεί η ιστορική μνήμη, ότι αυτό το μνημείο, αφιερωμένο στους κατοίκους του Urzuf στα θύματα των πολιτικών καταστολών της δεκαετίας του 1930, είναι σαν μια σωτήρια μνήμη από την επιστροφή του τρομερού παρελθόντος.

Τα εγκαίνια του μνημείου στο Urzuf έγιναν τον Σεπτέμβριο του 2018, ήταν αφιερωμένα στην ημερομηνία της 80ης επετείου της «ελληνικής επιχείρησης του NKVD». Ο δημιουργός αυτής της ιερής δράσης, ο συμπατριώτης μας από τη Μόσχα Khristofor Vasilyevich Topuzov , δεν μπόρεσε να παραστεί στην τελετή έναρξης του μνημείου για αντικειμενικούς λόγους, έφτασε στη γενέτειρά του Urzuf στο Priazovsky 2 μήνες αργότερα τον Νοέμβριο. Αγκαλιές των αδελφών Khristofor και Ivan Topuzov : «Το κάναμε. Έχουμε εκπληρώσει το καθήκον μας απέναντι στους παππούδες μας».

- Κρίστοφερ Βασίλιεβιτς! Μιλήστε μας για το μνημείο για τα θύματα της πολιτικής καταστολής στο χωριό σας στο Urzuf κοντά στην Αζοφική Θάλασσα . Η γέννηση αυτής της ιδέας...

– Αυτή η ιδέα είναι παρούσα μέσα μου σιωπηρά εδώ και πολλά χρόνια. Διάφοροι λόγοι απώθησαν την εφαρμογή του. Ερχόμενοι στο γενέθλιο χωριό μας τα περασμένα χρόνια, τα αδέρφια και οι φίλοι μου, συνομήλικοι από την παιδική, την εφηβεία και τη νεολαία, συγκρατούμενοι από το πνεύμα της ελληνικής αδελφότητας μας, τις στάχτες μας, θυμήθηκαν σίγουρα τους παππούδες μας, τους πατέρες των μητέρων και των πατεράδων μας, τους οποίους εμείς δεν είδα ποτέ. Δεν περάσαμε από τα σχολεία τους. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να καταγράψουμε και να διαιωνίσουμε αυτή τη μνήμη των παππούδων μας. Πολλοί από εμάς είναι πολύ πάνω από τα 60 και είναι καθήκον της γενιάς των «παππούδων» μας, των γονιών μας από τη γενιά των παππούδων, να υποκλιθούμε στη μνήμη των παππούδων μας - μαρτύρων και δικαίων ανθρώπων.

– Είστε ο συγγραφέας της ιδέας της δημιουργίας ενός μνημείου, ο συγγραφέας της γλυπτικής του ενσάρκωσης.

- Η ιδέα είναι απλή. Για να στερεώσω σε γρανίτη, σε ένα ανάγλυφο, τα ονόματα των θυμάτων της καταστολής, για να στερεώσω στην εικόνα μιας γυναίκας Η μητέρα, η σύζυγος, η γιαγιά μου η Agrafena Yuryevna Avramova υπηρέτησε ως πρωτότυπο , το πρόσωπο της θλίψης και της ασίγαστης ελπίδας για την επιστροφή στο σπίτι του γιου και του συζύγου, του αδελφού της. Ανάμεσα στα 117 αθώα θύματα πολιτικών καταστολών των κατοίκων του Αζοφικού Ουρζούφ , ο παππούς μου Ιβάν Χαρλαμπίεβιτς Αβράμοφ και τα αδέρφια του, οι συγγενείς τους, συγχωριανοί τους, που ήταν απλοί αγρότες που δεν ασχολούνταν με την πολιτική. Εμείς, τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους, δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε και να το δικαιολογήσουμε!

- Χρεώθηκαν άρθρα στους παππούδες μας για συμμετοχή σε διάφορες ομάδες δολιοφθοράς, δουλειά για κάθε νοητή και αδιανόητη εχθρική νοημοσύνη και, φυσικά, ελληνική.

– Εμείς, βλέπετε, μέχρι σήμερα δεν αφήνουμε τη σκέψη ποιοι χρειάζονταν τη ζωή τους, που έχουν γίνει διαπραγματευτικό χαρτί στη θεωρία της όξυνσης της ταξικής πάλης. Η κομματική ελίτ μετέφερε την πολιτική της αποσυναρμολόγηση σε απλούς ανθρώπους, πολίτες της χώρας. Στην περίπτωση του χωριού μας, οι καταστολές έγιναν, μεταξύ άλλων, συνέχιση της κολεκτιβοποίησης, επηρέασαν τόσο αυτούς που βρίσκονταν στο συλλογικό αγρόκτημα όσο και αυτούς, όπως ο παππούς μου Ιβάν Χαρλαμπίεβιτς και κάποιοι άλλοι, που δεν ήταν στο συλλογικό αγρόκτημα. . Στην απόλυτη συνιστώσα, επρόκειτο για αγρότες ηλικίας 35-45 ετών. Σιτηρά, αγελάδες. Ο παππούς μου Ivan Kharlampievich εργάστηκε σε σιτηρά συγκομιδής - αυτοί είναι αχυρώνες, σιταποθήκες, φορτηγίδες. Σε αυτούς, στους οποίους υπήρχε ακόμη μια αγροτική φλέβα, οι σοβιετικές αρχές έβλεπαν μόνες τους ειδικούς «εχθρούς του λαού». Μόνο που αυτή τη φορά, για τους Έλληνες, όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την «ελληνική επιχείρηση του NKVD» - καταστολές κατά των Ελλήνων.

– Κάνατε μια μεγάλη ανιδιοτελή πράξη –αφήσατε ζωντανή ανάμνηση αυτής της τραγωδίας του λαού μας τη δεκαετία του 1930– μια προειδοποίηση ότι αν το ξεχάσουμε, μια παρόμοια τραγωδία μπορεί να συμβεί ξανά. Η μνήμη είναι προσευχή.

- Παρακολούθησα τηλεοπτικό ρεπορτάζ για τα εγκαίνια του μνημείου στο Ουρζούφ , είδα την επισημότητα αυτής της εκδήλωσης, στην οποία συμμετείχαν επίσημοι και όλες οι γενιές των συγχωριανών μου, την ομιλία του μικρότερου αδελφού μου Ιβάν Τοπούζοφ , στον οποίο είμαι ευγνώμων , όλες τις στιγμές με την υλοποίηση, τον συντονισμό αυτής της υπόθεσης συντόνιζε ο αδερφός μου, ήμασταν συνεχώς σε ζωντανή επαφή. Είμαι ευγνώμων στην ηγεσία του χωριού που διέθεσε γη για το μνημείο στο κέντρο του χωριού. Από εδώ και στο εξής , το μνημείο βρίσκεται δίπλα στον ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ - ένας ολόκληρος ιερός χώρος. Στην τελετή έναρξης ήταν ο συγγενής μου συγγραφέας Ιβάν Αβράμοφ, ο οποίος ήρθε από το Κίεβο επίτηδες. Μαθητές, παιδιά, η γενιά μας. Αλίμονο, δεν μπορούσα να είμαι. Ήρθε στο χωριό του μετά από 2 μήνες. Υποκλίθηκαν στους παππούδες μας. Δάκρυα κύλησαν...

- Για μένα, τον Έλληνα δημοσιογράφο, είστε από τους άξιους συμπατριώτες μας που αφήνουν πίσω τους καλή ανθρώπινη μνήμη, που χτίζουν ναούς, ελληνικά πολιτιστικά κέντρα, μνημεία, που υπηρετούν τον λαό μας. ... Μνημείο στο Urzuf , Ελληνική Πλατεία στην Αζοφική Γιάλτα - δημιουργία Nikolai Agurbash , ναοί, μνημεία, ελληνικά κέντρα στη νότια Ρωσία - δημιουργία συμπατριωτών μας, γνήσιων Ελλήνων ευεργετών, που συνεχίζουν το έργο των Δημήτρη Μπεναρδάκη , Γρηγόρη Μαραζλής , Παναγιώτα Marandov και άλλοι.

– Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό για έναν γνήσιο Έλληνα, που ριζώνει για τον λαό του, που συνεισφέρει τη δική του στην επάξια κουκουλίτσα του λαού μας. Είμαστε 100 χιλιάδες στη Ρωσία (είμαστε πάνω από 250 χιλιάδες στον μετασοβιετικό χώρο) και έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε, να επιστρέψουμε τα χρέη μας στους προγόνους μας, να μεγαλώσουμε τα εγγόνια και τα δισέγγονά μας ως Έλληνες με κεφαλαίο γράμμα, που είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, που είναι γηγενής ομιλητής της μητρικής μας γλώσσας, των ελληνικών μας παραδόσεων. Είμαι περήφανος για την οικογένειά μου, τους γιους μου Βασίλι και Ευγένι , τις γυναίκες τους, τα εγγόνια μου. Αυτό που είμαστε είναι η απόλυτη αξία των γονιών μας. Το τι είδους άνθρωπος και Έλληνας είμαι είναι η αξία των γονιών μου, των κανόνων τους - της μητέρας Elvina Ivanovna , του πατέρα Vasily Khristoforovich.

– Εκ μέρους των συμπατριωτών μας, σας συγχαίρω για την επέτειό σας! Ευτυχία, υγεία, ευημερία, αισιοδοξία, επιτυχία σε όλες τις καλές πράξεις και όλοι εμείς της ελληνικής αδελφοσύνης και ενότητας, αγαπάμε τον λαό μας μέχρι λιποθυμίας, τον κουβαλάμε ψηλά!

– Όλοι προερχόμαστε από την πρώην Σοβιετική Ένωση – μια μεγάλη ελληνική οικογένεια. Η μοίρα μας σκόρπισε σε όλη εκείνη την αχανή χώρα. Η καρδιά μας είναι εκεί που ζούμε, η ψυχή μας είναι στις μικρές μας πατρίδες. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να διατηρήσουμε αυτή την αδελφότητα. Στην κλίμακα της Μόσχας, της Ρωσίας, του πρώην χώρου της Ένωσης. Είμαστε όλοι ένας λαός! Όλα θα μας πάνε καλά, αν υπάρχει άνοιγμα, αδελφοσύνη και φιλία στις σχέσεις μας.

Νίκος Σιδηρόπουλος

Греческие истины Христофора Топузова

Нашему московскому соотечественнику, просвещенному патриоту нашего народа, предпринимателю и общественному деятелю Христофору Топузову исполняется 70 лет. Он принадлежит к той раритетной категории людей, которые творят добро окружающим их людям, приносят баллы нашему народу, но, при этом, не любят абсолютно публичности, отличаются уникальной скромностью и благородством.

Поздравляем нашего соотечественника, сына греческого Приазовья Христофора Васильевича Топузова с юбилеем! Крепкого здоровья пожелаем ему, жить до 100 лет, продолжать его высокую миссию творения благих дел, успехов, оптимизма, счастья!

“Феномен Христофора Топузова” прост – такие люди, как он,  иначе жить не могут. Греческий общественный нерв, греческий символ веры в нем абсолютно органичны, ибо он не представляет его личный успех вне успеха нашего прекрасного народа. Их символ веры, кодекс чести – жить для людей, оставить после себя добрую память.

Ты не можешь быть счастливым, если твой народ, твои соотечественники не счастливы, живут «за Христа ради», борются с жизнью ежедневно за выживание.

Христофор Васильевич Топузов. Руководитель ИТЦ «КОНВЕН».

Это человек состоявшейся судьбы. Грек. Просвещенный греческий патриот.
За его плечами настоящая биография – ЗИЛ, это настоящий инженер высшего разряда. Свой авторитет он создал достижениями в профессии, добрыми делами.

ИТЦ КОНВЕН – одна из ведущих компаний, занимающихся проектированием и разработкой полного комплекса систем для чистых производственных помещений. ИТЦ КОНВЕН – это весь комплекс работ, связанных с проектированием, поставкой оборудования и материалов, а также непосредственно монтажом инженерного оборудования и строительством комплексов чистых помещений “под ключ”.

ИТЦ КОНВЕН – это фактически монополист в данном сегменте инженерии. 25 лет безупречной репутации на российском и международном рынке. ИТЦ КОНВЕН – это уникальный коллектив высочайших профессионалов своего дела. Профессиональная структура, способная решать самые сложные задачи, она занимается очень разными и очень сложными инженерными системами, включающими в себя инфраструктуры специального назначения и связанные с ними контролируемые среды. Востребованность группы инженерных компаний «Конвен», ее высочайший профессионализм – это выполненные компанией работы, построенные объекты по нынешней пандемии.

Христофор Топузов вместе со своим старшим сыном Василием Топузовым являются членами Греческого делового клуба “Синергия”, он является членом Совета МОГ.

У Христофора Топузова, как и у его греческих соратников, несмотря на тотальное погружение в их основную (бизнес-производственную) сферу деятельности, находится время и на беспокойные мысли о положении вещей в нашем греческом сообществе, на оказание реальной прямой помощи московским греческим общественным структурам.

И разгадка этого “Феномена Топузова” проста – они иначе жить не могут. Этот греческий общественный нерв, символ веры в них абсолютно органичен, ибо они не представляют свой личный успех вне нашего народа, греков Москвы и России, своих соотечественников. После наших разговоров с Христофором Васильевичем Топузовым меня всегда посещают такие мысли: “…Побольше бы нам таких греков: умных, культурных, просвещенных, совестливых, ответственных за каждое произнесенное ими слово, болеющих душой за наш народ, кто не может стоять в стороне, великодушных, креативных, носителей греческой памяти, со своей зачастую гражданской позицией, кто своими словами и делами, они подпирают друг друга, вносит их лепту в единство наших греческих рядов. Семья Топузовых – носители высокой категории «Быть Греком”.

Я лично благодарен Христофору Топузову за его моральную солидарную поддержку.

«Знай, я на твоей стороне. Я понимаю все твои борения, твои сражения за правду ».

У каждого из нас свой разговор с Господом. Он наполнен, так должно быть, любовью и благодарностью за все, что нам ниспослано. В этом нашем разговоре с Всевышним мы просим его о самом главном для нас – о здоровье и мире для наших ближних, о хлебе насущном. …Самое главное достижение в нашей жизни – это быть полезным нашему народу,  исполнение нами долга памяти перед ушедшими нашими греческими поколениями. Герой моего повествования наш московский соотечественник, уроженец греческого Приазовья, греческого приморского села Урзуф Христофор Васильевич Топузов полезен греческому сообществу столицы России во всех его самых благих делах. Он, как и многие представители греческого сообщества столицы России, в этот сложный и драматичный период СВО для людей, кто находится в эпицентре событий, отправляют гуманитарную помощь людям Донбасса, нашим приазовским братьям соотечественникам. Он близок к людской беде, боли, понимая, насколько важна для них наша солидарность.

…У Христофора и Ольги Топузовых прекрасная, дружная семья: дети, внуки, снохи.

Создать прекрасную семью, согласитесь, это огромной важности жизненное достижение.

Их семья на загляденье всем. Они всегда вместе, команда греческого бренда Топузовы.

Самое же главное его достижение, из числа многих, его прожитых 70 жизненных верст, помимо  очевидных достижений в профессии, самого факта наличия у него большой и дружной греческой семьи, в которой помнят свое родство, свои до седьмого колена (греческие) корни – это исполненный им долг памяти о сотнях невинных жертвах сталинщины в его родном приазовском греческом селе Урзуфе, выношенный им и реализованный с помощью добрых людей и Господа проект нашей исторической памяти – мемориал, посвященный односельчанам и соотечественникам, ставшими в те страшные годы лихолетья невинными жертвами репрессий. На мраморных обелисках увековечены имена 117 праведников и мучеников нашего народа. В числе этих 117 наших соотечественников – дед Христофора Топузова Иван Харлампиевич Аврамов и его братья.

«…Да спасет горькая память потомков от возвращения страшного прошлого», «Безвинным жертвам политических репрессий – от потомков». …Чтобы помнили.

Торжественная церемония открытия мемориального комплекса жертвам политических репрессий в 1937-1938 гг. в приазовском Урзуфе состоялась 7 сентября 2018 года.

Инициатором и благотворителем-творцом сего действа, строительства мемориала Памяти выступил Христофор Топузов при  участии его младшего брата Ивана Топузова, при поддержке главы Урзуфского сельского совета Ивана Попова. Каждый из выступающих на открытии мемориала жертв репрессий сказал о том, как важно хранить историческую память, что данный мемориал, посвященный жителям Урзуфа жертвам политических репрессий 1930-х гг., он как спасительная память от возвращения страшного прошлого.

Открытие мемориала в Урзуфе состоялось в сентябре 2018 года, оно было приурочено к дате 80-летия «Греческой операции НКВД». Творец этого сакрального действа наш московский соотечественник Христофор Васильевич Топузов не смог по объективным причинам присутствовать на церемонии открытия мемориала, он приехал в родной приазовский Урзуф через 2 месяца в ноябре. Объятия братьев Христофора и Ивана Топузовых: «Мы сделали это. Мы выполнили наш долг перед нашими дедами».

– Христофор Васильевич! Расскажите о мемориале памяти жертвам политических репрессий в родном вашем селе в приазовском Урзуфе. Рождение у вас  этой идеи…

– Данная идея она во мне присутствовала подспудно уже многие годы. Разные причины отодвигали ее воплощение. Приезжая в родное село в прошлые годы мы с братьями и  друзьями, ровесниками из детства, отрочества и юности, скрепленных духом нашего греческого братства, нашим родным пепелищем, безусловно, вспоминали о наших дедах, отцах наших матерей и отцов, которых мы так и не увидели. Мы не прошли их школы. Крайне важно, чтобы мы эту память о наших дедах зафиксировали, увековечили. Нам многим далеко за 60 и долг нашего «без дедов» поколения, наши родители из поколения безотцовщины, поклониться памяти наших дедов – мучеников и праведников народа.

– Вы – автор идеи создания мемориала, автор его скульптурного воплощения.

– Идея простая. Зафиксировать на граните, на барельефе имена жертв репрессий, зафиксировать в образе женщины Матери, жены, ее прообразом послужила моя бабушка Аграфена Юрьевна Аврамова, лик  скорби и незатухающей надежды о возвращении домой сына и мужа, брата. Среди 117 невинных жертв политических репрессий жителей приазовского Урзуфа мой дед Аврамов Иван Харлампиевич и его братья, их родственники, односельчане, которые были простыми крестьянами, которые не занимались политикой. Мы, их внуки и правнуки, не можем этого забыть и оправдать!

– Нашим дедам вменялись статьи за участие в различных диверсионных группах, работу на все мыслимые и немыслимые вражеские разведки и, понятно, греческую.

– Нас, согласитесь, и по сей день не покидают мысли, кому понадобились их жизни, которые стали разменной монетой теории обострения классовой борьбы. Партийная верхушка свои политические разборки перенесла на простых людей, граждан страны. В случае нашего села репрессии стали, в том числе, продолжением коллективизации, они коснулись как тех, кто состоял в колхозе, так и тех, как мой дед Иван Харлампиевич и некоторые другие, кто не был в колхозе. В абсолютной составляющей, это были мужики-крестьяне возраста 35-45 лет.  Зерно, коровы.  Мой дед Иван Харлампиевич работал в заготзерне – это амбары, зернохранилища, баржи. В них, в ком еще была крестьянская жилка, советская власть увидела для себя особых «врагов народа». Только в этот раз для греков все это вылилось в «Греческую операцию НКВД» – репрессии против греков.

– Вы сделали великое подвижническое дело – оставили об этой трагедии нашего народа в 1930-х годах наглядную память – предупреждение о том, что, если мы забудем об этом, то может повториться подобная трагедия. Память – это молитва.

–   Я посмотрел телевизионный  репортаж об открытии мемориала в Урзуфе, увидел торжественность этого мероприятия, на котором присутствовали официальные лица и все поколения моих земляков-односельчан, выступление моего младшего брата Ивана Топузова, которому я благодарен, все моменты с реализацией, согласования данного дела координировал мой брат, мы были постоянно в живом контакте. Благодарен руководству села, которое выделило для мемориала землю в центре села. Отныне мемориал соседствует с храмом архистратига Михаила – одно цельное сакральное пространство. На церемонии открытия был мой родственник писатель Иван Аврамов, который специально приехал из Киева. Школьники, дети, наше поколение. Увы, я не смог быть. Приехал в родное село через 2 месяца. Поклонился нашим дедам. Нахлынули слезы...

– Вы для меня греческого журналиста один из тех наших достойных соотечественников, которые после себя оставляют добрую людскую память, кто строит храмы, греческие культурные центры, мемориалы, кто служит нашему народу. …Мемориал в Урзуфе,  Греческая площадь в приазовской Ялте – творение Николая Агурбаша, храмы, памятники, греческие центры на юге России – творение наших соотечественников, подлинных греческих благотворителей, кто продолжает дело Димитрия Бенардаки, Григориса Маразлиса, Панайота Марандова и других.

– Это совершенно нормально для настоящего грека, кто болеет душой за свой народ, кто вносит свою посильную лепту в достойное несение нашего народа. Нас в России 100 тысяч (в постсоветском пространстве нас более 250 тысяч) и нам еще много предстоит сделать, вернуть наши долги перед нашими предками, воспитать наших внуков и правнуков Греками с большой буквы, кто есть православный христианин, кто является носителем родного языка, наших греческих традиций. Я горжусь своей семьей, своими сыновьями Василием и Евгением, их женами, моими внуками. То, какие мы, в это абсолютная заслуга наших родителей. В том, какой я человек и грек, это заслуга моих родителей, их канонов – мамы Эльвины Ивановны, папы Василия Христофоровича.

– От имени наших соотечественников поздравляю вас с юбилеем! Счастья, здоровья, благополучия, оптимизма, успехов во всех благих делах и нам всем греческого братства и единства, любить до беспамятства наш народ, высоко его нести!

– Мы все родом из бывшего Советского Союза – одна большая греческая семья. Судьба нас разбросала по всем концам той огромной страны. Наше сердце, где мы живем, наша душа в наших малых родинах. Мы должны сделать все для сохранения этого братства. В масштабах Москвы, России, бывшего пространства Союза. Мы ведь все – один народ! У нас все будет получаться, если в наших отношениях будет открытость, братство, дружба.

Никос Сидиропулос