Теодоры Янници на Днях Эрмитажа во Владивостоке

ΙΛΙΑΔΟΣ  -  ΡΑΨΩΔΙΑ  E΄

(στίχοι  : 767-909 [τέλος] )

[Μετάφραση : ΙΑΚΩΒΟΥ  ΠΟΛΥΛΑ]

«Εδώ μη κάθεσ’, άστατε, ωσάν παιδί να κλαίης.

Και απ’ τους θεούς του Ολύμπου σε μισώ με την καρδιά μου,

ότι την έριδ’ αγαπάς, τες μάχες, τους πολέμους.

Της μητρός σου έχεις την ορμήν ακράτητην, βαρείαν,

της Ήρας, όπου οι λόγοι μου δυσκόλως την δαμάζουν,

και τώρ’ αυτή σε πρόσταξε, θαρρώ, και αυτά παθαίνεις.

Αλλά να βασανίζεσαι δεν θέλει εγώ σ’ αφήσω.

Αίμα μου είσαι, και σ’ εμέ σ’ εγέννησε η μητέρα.

Κακός ως είσαι, αν είχε σε θεός άλλος γεννήσει

από καιρόν θα ευρίσκεσο μακράν των Ουρανίων.».

Είπε και τον Παιήονα προστάζει να τον ιάνη.

Με βότανα παυσίπονα που του’βαλε ο Παιήων,

τον ιάτρευσεν ότι θνητός δεν ήτο αυτός πλασμένος.

Και όπως γρήγορα η πυτιά το λευκό γάλα πήζει

που υγρόν γοργά συσφίγγεται, καθώς το ανακατώνουν,

έτσι εθεράπευσε γοργά τον άγριον Άρην εκείνος.

Και ο Άρης, ως τον έλουσεν η Ήβη, λαμπροφόρος

με περηφάνια κάθισε στο πλάγι του Κρονίδη.

Και προς το δώμα του Διός του μεγαλοδυνάμου

γύρισε με την Άργισσαν Ήραν η σώστρ’ Αθήνη

τον Άρη αφού εμπόδισαν απ’ τες ανδροφονίες.

Окончание V Песни Илиады Гомера

Грозно воззрев на него, провещал громовержец Кронион:

«Смолкни, о ты, переметник! не вой, близ меня

воссидящий!

890Ты ненавистнейший мне меж богов, населяющих небо!

Только тебе и приятны вражда, да раздоры, да битвы!

Матери дух у тебя, необузданный, вечно строптивый,

Геры, которую сам я с трудом укрощаю словами!

Ты и теперь, как я мню, по ее же внушениям страждешь!

Но тебя я страдающим долее видеть не в силах:

Отрасль моя ты, и матерь тебя от меня породила.

Если б от бога другого родился ты, столько злотворный,

Был бы уже ты давно  преисподнее всех Уранидов !»

Рек, — и его врачевать повелел громовержец Пеану.

900Язву Пеан врачевством, утоляющим боли, осыпав,

Быстро его исцелил, не для смертной рожденного жизни.

Словно смоковничий сок, с молоком перемешанный белым,

Жидкое вяжет, когда его быстро колеблет смешавший, —

С равной Пеан быстротой исцелил уязвленного бога.

Геба омыла его, облачила одеждою пышной,

И близ Зевса Кронида воссел он, славою гордый.

Паки тогда возвратилась в обитель великого Зевса

Гера Аргивская купно с Афиною  Алалкоменой ,

Так обуздав истребителя, мужеубийцу Арея.