Выступление Т. Малкидиса о фашисткой резне в г. Калаврита

Дорогие друзья,

Прилагается статья ведущего греческого историка Теофаниса Малкидиса, специалиста и борца за признание Геноцида греков Востока, об истреблении мирного населения немцами оккупантами 13 декабря 1943 года в героическом греческом городе Калаврита (статья на греческом и в переводе -google translation- на русском языках).

Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Καλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου 1943 : Το ατιμώρητο  έγκλημα και η σύγχρονη Ύβρη.

<<Από το πρωί δεν είχαμε βάλει τίποτα στο στόμα μας. Παιδιά είμαστε. Τότε η Κελαηδήτενα  που της σκότωσαν τρία παιδιά και τον άντρα της, προσφέρθηκε να μας δώσει. Πήρα στα χέρια το ψωμί. Στη μια γωνιά ήταν βρεμένο. Άρχισα να το τρώω με βουλιμία. Τότε κατάλαβα. Ανατρίχιασα.  Κοκκάλωσα.

Ήταν βρεμένο και ποτισμένο από το αίμα των σκοτωμένων.

Κοινώνησα από τη θυσία τους. Αυτή τη μεταλαβιά δε θα την ξεχάσω>>.

Αρχιμανδρίτη Θεοκλήτου Φεφέ. Καλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου 1943.

 

Ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υλοποιήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1943  όταν η  Βέρμαχτ σκότωσε σχεδόν όλους τους άνδρες κατοίκους των Καλαβρύτων.

 Η  «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalavryta»), έγινε πράξη από τις μονάδες της 117ης Μεραρχίας, που έδρευε στην Πελοπόννησο με επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ (1898-1954).

Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις  4 Δεκεμβρίου, όταν οι δυνάμεις των Ναζί άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη, καίγοντας χωριά και μοναστήρια (Μέγα Σπήλαιο και Αγία Λαύρα), δολοφονώντας  πολίτες και μοναχούς.

 

Στις 9 Δεκεμβρίου  έφθασαν στα Καλάβρυτα, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη και παρότι  διαβεβαίωσαν τους κατοίκους ότι δεν πάθει κανείς τίποτα, τέσσερις μέρες αργότερα συγκέντρωσαν όλο τον  πληθυσμό στην κεντρική πλατεία και στη συνέχεια τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο, ενώ οδήγησαν τον άρρενα πληθυσμό άνω των 13 ετών στην  τοποθεσία  «Ράχη του Καπή». Εκεί οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους  800 ανθρώπους, ενώ μόνο 13  διασώθηκαν και αυτοί επειδή είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπατριωτών τους.

Συνολικά, κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», οι Γερμανοί σκότωσαν πάνω από 1.500 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν πάνω από 1.000 σπίτια, κατάσχεσαν 2.000 αιγοπρόβατα και απέσπασαν 260.000.000 δραχμές, ενώ το έγκλημα ολοκληρώθηκε με την πυρπόληση όλων σχεδόν των σπιτιών των Καλαβρύτων.

Είναι προφανές ότι η παραπάνω τραγωδία είχε υλοποιηθεί λίγο καιρό πριν στη Σμύρνη και όπου αλλού υπήρχε Ελληνισμός στη Μικρά Ασία, στη Θράκη, στον Πόντο. Και επαναλήφθηκε βεβαίως εκτός από τα Καλάβρυτα, στη Βιάννου, στο Χορτιάτη, στους Πύργους, στο Μεσόβουνο, στα Κερδύλλια, στο Δίστομο και σε εκατοντάδες άλλους μαρτυρικούς τόπους της Ελλάδας.

Ο ιστορικός Νίκος Ψυρρούκης, στο έργο του «Μικρασιατική Καταστροφή» έγραφε ότι «η προσεκτικότερη μελέτη του Κεμαλισμού μας πείθει ότι πρόκειται για βαθιά αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική θεωρία. Ο φιλοναζισμός και άλλες αντιδραστικές δοξασίες είναι νομοτελειακή εξέλιξη του κεμαλισμού….» .

Επίσης ο Γερμανός Στέφαν Ίχριγκ, στο βιβλίο του «Ο Ατατούρκ, στη φαντασία των Ναζί», υποστηρίζει πως «ο Κεμάλ υπήρξε πηγή έμπνευσης για τον Χίτλερ, τονίζοντας ότι ο Χίτλερ είχε μελετήσει τη δράση του Κεμάλ και είχε επηρεαστεί από τον τρόπο με τον οποίο είχε εξολοθρεύσει τους Έλληνες, Αρμένιους και Ασσύριους».

Τον Σεπτέμβριο του 1922 ο «Λαϊκός Παρατηρητής», επίσημη εφημερίδα των Ναζί,  έγραφε ότι  «σε αυτές τις μέρες της ατίμωσης και της ατιμίας ένα όνομα αποδεικνύει τι μπορεί να πετύχει ένας αληθινός άνδρας. [...] Η νίκη του Μουσταφά Κεμάλ Πασά θα μας δώσει νέα δύναμη και θα δυναμώσει την πίστη μας στο ανίκητο του πνεύματος του ηρωισμού» .

Η Τουρκία του Κεμάλ  προσφερόταν ως υπόδειγμα κράτους που είχε εκκαθαρίσει τον πληθυσμό της από τα "επικίνδυνα"  στοιχεία. Οι Έλληνες και οι  Αρμένιοι παραλληλίζονταν με τους Εβραίους, ενώ λίγο αργότερα ο Χίτλερ σχεδιάζοντας τη δική του «Τελική Λύση», έλεγε το «ποιος θυμάται σήμερα τους Αρμένιους»!

 Δάσκαλος και ο Μαθητής, ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Αδόλφος Χίτλερ, συνιστούν την έκφραση του ολοκληρωτισμού, ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός, αποτελούν την ίδια έκφανση του Φασισμού, που από τις Γενοκτονίες πέρασε στα Ολοκαυτώματα. Δυστυχώς όμως ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός συνεχίζουν να υπάρχουν σε μία γη, σε έναν τόπο, που γνώρισε και τις δύο αυτές φασιστικές ιδεολογίες και τις διαστροφές τους, υπερασπίζοντας την άρνηση, υπονομεύοντας την αναγνώριση της Γενοκτονίας και των Ολοκαυτωμάτων, διαστρεβλώνοντας την ιστορία, σχετικοποιώντας  τα γεγονότα, δικαιολογώντας τους θύτες-εγκληματίες-δολοφόνους, εν τέλει  διαπράττοντας Ύβρη. Πόντος, Ιωνία, Θράκη, Δίστομο, Καλάβρυτα, Χορτιάτης, Βιάννου, Κάνδανος, Πύργοι, Μεσόβουνο και εκατοντάδες άλλοι μαρτυρικοί τόποι.  

Η ανάδειξη του ομοιοτήτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό, ερευνητικό και κυρίως ηθικό καθήκον και χρέος, για την καταδίκη, την αποκαθήλωση και την εξαφάνιση των πιο ολοκληρωτικών καθεστώτων και ιδεολογιών που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, η Γη της Γενοκτονίας και των Μαρτυρικών πόλεων και χωριών.

 

Πράξη καταδίκης του Φασισμού και Νίκης της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Δικαίου και της Ιστορίας,  Νίκης των λαών που δολοφονήθηκαν, Νίκης της Ζωής έναντι των ιδεολογιών του Θανάτου.

 

 

Теофанис Малкидис

 

Калаврита 13 декабря 1943 г .: Безнаказанное преступление и современный Гибрис = чрезмерное высокомерие. 

 

<< С утра мы ничего не клали в рот. Мы дети. Затем Келайдитена, которую убили трое детей и ее муж, предложила передать его нам. Я взяла хлеб в руки. В одном углу было мокро. Я начал есть его при булимии. Тогда я понял. Я вздрогнул. Я был костлявым.   

Он был влажным и политым кровью убитых.

Я общался с их жертвой. Я не забуду этого покаяния >>.

Архимандрит Феоклит Фефе. Калаврита 13 декабря 1943 г.

 

Одно из величайших преступлений нацистской Германии во время Второй мировой войны было совершено 13 декабря 1943 года, когда вермахт убил почти всех жителей Калавриты мужского пола.   

 «Операция Калаврит» ( «Unternehmen Калаврит»), был проведен в единицах 117 - е дивизии, базирующихся в Пелопоннесе под командой генерал - лейтенант Карл фон Ле Zuier (1898-1954). 

«Операция Калаврита» началась 4 декабря, когда нацистские силы начали стекаться в большую часть Калавриты из Патр, Эгио, Пиргоса и Триполи, сжигая деревни и монастыри (Мега Спилайо и Агиа Лавра), убивая мирных жителей и монахов.   

 

9 декабря они прибыли в Калавриту, создав удушающую блокаду вокруг города, и хотя они заверили жителей, что ничего не происходит, через четыре дня они собрали все население на главной площади, а затем женщины и дети заперли их в школе. , во время движения мужского населения старше 13 лет в локацию «Рачи тоу Капи». Там немцы казнили собравшихся 800 человек, а спасли только 13, так как они были прикрыты трупами своих соотечественников.            

Всего в ходе операции Калаврита немцы убили более 1500 мужчин, женщин и детей, разрушили и разграбили более 1000 домов, конфисковали 2000 овец и коз и захватили 260 000 000 драхм, а преступление закончилось сожжением почти всех из них. домов Калавриты.

Очевидно, что указанная трагедия произошла не так давно в Смирне, а в Малой Азии, во Фракии, в Понте существовал эллинизм. И это повторялось, конечно, помимо Калавриты, в Вианну, в Хортиатисе, в Пиргосе, в Месовуно, в Кердиллии, в Дистомо и в сотнях других мест мученической смерти в Греции.

Историк Никос Псиррукис в своей работе «Катастрофа в Малой Азии» писал, что «самое тщательное изучение кемализма убеждает нас, что это глубоко антипопулярная и антидемократическая теория. «Пронацизм и другие реакционные убеждения - это законодательное развитие кемализма». .

Кроме того, немец Штефан Эйхринг в своей книге «Ататюрк в нацистском воображении» утверждает, что «Кемаль был источником вдохновения для Гитлера, подчеркивая, что Гитлер изучал действия Кемаля и находился под влиянием того, как истребляли греков. , Армяне и ассирийцы ".

В сентябре 1922 года официальная газета нацистов «Народный наблюдатель» писала, что в эти дни позора и бесчестия имя доказывает, на что способен настоящий мужчина. [...] Победа Мустафы Кемаля-паши придаст нам новые силы и укрепит нашу веру в непобедимость духа героизма ».   

Кемальская Турция выступила в качестве образцового государства, очистившего свое население от «опасных» элементов. Греки и армяне сравнивали с евреями, а чуть позже Гитлер, вырабатывая свое «Окончательное решение», сказал, «кто сегодня помнит армян»!     

 Учитель и ученик, Мустафа Кемаль и Адольф Гитлер, являются выражением тоталитаризма, кемализм и нацизм - это те же проявления фашизма, которые прошли от Геноцида до Холокоста. К сожалению, кемализм и нацизм продолжают существовать в стране, в месте, которое видело обе эти фашистские идеологии и их извращения, защищая отрицание, подрывая признание Геноцида и Холокоста, искажая историю, квалифицируя факты, оправдывая виновных. -преступники-убийцы, в конечном итоге совершившие оскорбление. Понтос, Иония, Фракия, Дистомо, Калаврита, Хортиатис, Вианну, Канданос, Пирги, Месовуно и сотни других мест мученической смерти.      

Выявление сходства между кемализмом и нацизмом - это человеческий, политический, исследовательский и, прежде всего, моральный долг и долг осудить, деконструировать и искоренить самые тоталитарные режимы и идеологии, которые когда-либо знало человечество, Страна геноцида и геноцида. Мученик города и села.

 

Акт осуждения фашизма и Победы Демократии, Свободы, Закона и Истории, Победы убитых народов, Победы Жизни над идеологиями Смерти.