Теофанис Малкидис__Сто лет безнаказанному убийству. Исторического значения голосование и вердикт Международной Ассоциации Академиков, изучающих Геноцид, на основании которого признан Геноцид греков.

Дорогие друзья,

Прилагается статья ведущего греческого историка Феофаниса Малкидиса, специалиста и борца за признание Геноцида греков Востока, «Сто лет безнаказанному убийству. Исторического значения голосование и вердикт Международной Ассоциации Академиков, изучающих Геноцид, на основании которого признан Геноцид греков.», (статья на греческом и в переводе -google translation- на русском языках).

Θεοφάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου.

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

Εκατό χρόνια μετά το ατιμώρητο έγκλημα: To ιστορικής σημασίας ψήφισμα της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών με το οποίο αναγνωρίστηκε η Γενοκτονία των Ελλήνων.

Ήταν  πραγματικά  ξεχωριστή στιγμή για την παγκόσμια ακαδημαϊκή, επιστημονική και ερευνητική κοινότητα, για όλους εμάς  που συμμετείχαμε και συμμετέχουμε στο διεθνή αγώνα αναγνώρισης, το ψήφισμα  από τη  Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars ) με το οποίο έγινε αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ασσυρίων και των Ελλήνων στο διάστημα  1914-1923. Το  ψήφισμα έγινε δεκτό  μετά από ψηφοφορία μεταξύ των μελών της Ένωσης και συνέπεσε με τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης και Αξιοπρέπειας για τα Θύματα του Εγκλήματος της Γενοκτονίας και της Πρόληψης αυτού του Εγκλήματος.

Το ψήφισμα  το οποίο έλαβε το 83% των ψήφων, αναφέρεται στις πρακτικές του οθωμανικού κράτους ενάντια στους λαούς των  Αρμενίων, Ασσυρίων (Χαλδαίων, Νεστοριανών, Σύριοι, Αραμαίοι, Ιακωβίτες, Ορθόδοξοι Σύριοι), Ελλήνων (Ποντίων, Θρακών, Ιώνων), που οδήγησαν στη Γενοκτονία εναντίον τους. 

 

Το 1997 η  Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών είχε αναγνωρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων και η μέχρι τώρα δραστηριότητα των μελών της Ένωσης, έδειξε ότι υπήρξαν και άλλες γενοκτονίες από το ίδιο καθεστώς. Οι Ασσύριοι και  οι Έλληνες αντιμετώπισαν τις ίδιες μεθόδους εξόντωσής τους, όπως μαζικές εκτελέσεις, πορείες θανάτου, και λιμός.  Και επειδή το έγκλημα δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε ως σφαγές και ολοκαυτώματα στην κατεχόμενη Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη. "Το ποιος θυμάται τους Αρμένιους" είναι χαρακτηριστικό ! 

Το μέλος  της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών καθηγητής του πανεπιστημίου του Γεηλ Adam Jones σύνταξε το ψήφισμα και με πρωταγωνίστρια την  Thea Halo, συγγραφέα του βιβλίου «Ούτε το όνομά μου», και σε συνεργασία με επιστήμονες από όλον τον κόσμο, το ψήφισμα έγινε δεκτό, καλώντας ταυτόχρονα την Τουρκία να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες που διέπραξε. 

Το ψήφισμα δηλώνει ότι «η άρνηση της γενοκτονίας αναγνωρίζεται ευρέως ως τελικό στάδιο της γενοκτονίας, που φυλάσσει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και  προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες».

Η συντριπτική υποστήριξη που δόθηκε στο ψήφισμα  από την κορυφαία στον κόσμο οργάνωση μελέτης των Γενοκτονιών το 2007, έχει ήδη βοηθήσει στην ανάπτυξη της παγκόσμιας συνείδησης για τις γενοκτονίες των Ασσυρίων και των Ελλήνων και θα αποτελέσει   σημαντικό εργαλείο, έτσι ώστε η  σημερινή Τουρκία, η  οποία αγνοεί  ακόμη  ή αρνείται  εντελώς τις γενοκτονίες των χριστιανικών μειονοτήτων, να τις αναγνωρίσει. 

Άλλωστε οι αναγνωρίσεις από τη Σουηδία, την Αρμενία, ομοσπονδιακά κοινοβούλια, πολιτείες και πόλεις, στις ΗΠΑ, στον Καναδά, Αυστραλία, στηρίχθηκαν πάνω στο ψήφισμα αυτό. Είναι μία νίκη της αλήθειας και της μνήμης, έναντι των δυνάμεων της άρνησης, της υπονόμευσης, της ολιγωρίας, των στεφάνων στο δάσκαλο του Χίτλερ Κεμάλ.

Εκατό χρόνια μετά το ατιμώρητο έγκλημα , το αίτημα του Ελληνισμού είναι ένα : αναγνώριση της Γενοκτονίας τώρα !

Ο Θεοφάνης   Μαλκίδης είναι του διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου και τακτικό μέλος της  Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών.

Το πλήρες κείμενο του ψηφίσματος είναι το ακόλουθο

"Ενώ η άρνηση της γενοκτονίας αναγνωρίζεται γενικά ως η τελευταία φάση μιας γενοκτονίας, επειδή εξασφαλίζει ατιμωρησία στους υπαίτιους της γενοκτονίας και προετοιμάζει τον δρόμο για μελλοντικές γενοκτονίες.

Ενώ η γενοκτονία κατά των μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά την διάρκεια του Α´Παγκόσμιο Πόλεμο και αμέσως μετά συνήθως προσδιορίζεται ως γενοκτονία μόνο σε βάρος των Αρμενίων, με πλημμελή αναγνώριση της παρόμοιας σε έκταση γενοκτονίας κατά άλλων χριστιανικών μειονοτήτων.

Ας είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι τελική απόφανση της Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη  των  Γενοκτονιών  είναι ότι η οθωμανική στρατιωτική επιχείρηση κατά των χριστιανικών μειονοτήτων της Αυτοκρατορίας ανάμεσα στο 1914 και το 1923 αποτέλεσε γενοκτονία κατά των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολίας.

Και ας γίνει περισσότερο σαφές ότι η Ένωση καλεί την τουρκική κυβέρνηση να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες σε βάρος αυτών των πληθυσμών, να εκδώσει μία επίσημη απολογία σχετικά με αυτές και να κάνει όλα τα πρέποντα και ουσιαστικά βήματα προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης (των θυμάτων)".

Феофанис Малкидис – профессор Университета Пантион (г.Афины)

Феофанис Малкидис.

Доктор Университета Пантион. Член Международной ассоциации ученых по изучению геноцида.

 

«Сто лет безнаказанному убийству. Исторического значения голосование и вердикт Международной Ассоциации Академиков, изучающих Геноцид, на основании которого признан Геноцид греков.»

 

Это был действительно особенный момент для мирового академического, научного и исследовательского сообщества, для всех нас. что мы участвовали и участвуем в международной борьбе за признание резолюции Международной ассоциации ученых по изучению геноцида ( International Association of Genocide Scholars ), которая признала Геноцид ассирийцев и греков в период 1914-1923 гг. Резолюция была принята после голосования членов Союза и приурочена к Международному дню памяти и достоинства жертв преступления геноцида и предупреждения этого преступления.

В резолюции, получившей 83% голосов, говорится о действиях Османского государства в отношении народов Армении, Ассирии ( халдеев , несториан, сирийцев, арамеев , якобитов , православных сирийцев), греков (понтийцев, фракийцев, ионийцев ) в Геноцид против них.

В 1997 году Международная ассоциация ученых по изучению Геноцида признала Геноцид армян, и деятельность членов Союза до сих пор показала, что были и другие геноциды, совершенные тем же режимом. Ассирийцы и греки столкнулись с одними и теми же методами истребления, такими как массовые казни, марши смерти и голод. И поскольку преступление не было наказано, оно повторилось в виде резни и холокоста в оккупированной Греции и остальной Европе. Типично "Кто армян помнит"!

Член Международной ассоциации ученых по изучению геноцида, профессор Йельского университета. Адам Джонс также разработал резолюцию с Теей Хало, автором книги «Ни мое имя», и в сотрудничестве с учеными со всего мира резолюция была принята, призвав Турцию признать совершенный ею геноцид.

В резолюции говорится, что «отрицание геноцида широко признается как завершающая стадия геноцида, которая сохраняет безнаказанность виновных в геноциде и подготавливает почву для будущих геноцидов».

Подавляющая поддержка резолюции ведущей мировой организацией по изучению геноцида в 2007 году уже помогла привлечь всеобщее внимание к ассирийскому и греческому геноцидам и станет важным инструментом, так что сегодня Турция, которая все еще игнорирует или полностью отрицает геноциды христианских меньшинств, признать их.

Ведь на этой резолюции основывались признания Швеции, Армении, федеральных парламентов, штатов и городов, США, Канады, Австралии. Это победа правды и памяти над силами отрицания, саботажа, олигархии, коронами учителя Гитлера Кемаля.

Через сто лет после безнаказанного преступления требование эллинизма одно: признать Геноцид немедленно!

Теофанис Малкидис имеет докторскую степень Университета Пантейон и является полноправным членом Международной ассоциации ученых по изучению геноцида.

Полный текст резолюции выглядит следующим образом.

«В то время как отрицание геноцида принято считать последней фазой геноцида, потому что оно обеспечивает безнаказанность виновных в геноциде и прокладывает путь к будущим геноцидам.

В то время как геноцид в отношении меньшинств Османской империи во время и сразу после Первой мировой войны обычно определяется как геноцид только в отношении армян с ошибочной идентификацией аналогичного геноцида в отношении других христианских меньшинств.

Да будет ясно, что окончательное решение Международной ассоциации ученых по изучению геноцида заключается в том, что османская военная операция против христианских меньшинств Империи между 1914 и 1923 годами была геноцидом против армян, ассирийцев и греков Персии . . . .

«Пусть станет яснее, что Союз призывает правительство Турции признать геноцид, совершенный против этих народов, принести официальные извинения за них и предпринять все необходимые и существенные шаги для реабилитации (жертв)».