Теофанис Малкидис__Международный женский день и Геноцид

Дорогие друзья,

Прилагается статья ведущего греческого историка Теофаниса (Феофинаса) Малкидиса, специалиста и борца за признание Геноцида греков Востока, «Международный женский день и память об убитой гречанке: Залогго-Наусса-Пафра-Смирна-Дистомо-Калаврита-Кипр» (статья на греческом и в переводе -google translation- на русском языках).

Θεοφάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου.
 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας και  η μνήμη της δολοφονημένης Ελληνίδας: Ζάλογγο-Νάουσα-Πάφρα-Σμύρνη-Δίστομο- Καλάβρυτα- Κύπρος

Σαν σήμερα το  1921 στην Πάφρα  του Πόντου γράφεται μία ακόμη σελίδα δολοφονίας των Ελληνίδων  (και των παιδιών τους) που έχει  επαναληφθεί κατά καιρούς κατά τη διάρκεια της ελληνικής ιστορικής πορείας αντίστασης και επιβίωσης. 

Το ολοκαύτωμα των γυναικών της Πάφρας στο κάστρο της γυναίκας (Κιζ Καλεσί) θυμίζει Ζάλογγο, Νάουσα, Σμύρνη, Καλάβρυτα, Δίστομο, Κύπρος. Είναι η επανάληψη της ίδιας σφαγής που έζησε η Πάφρα το 1680 και το 1917.  
Ενώ ο χορός «Θανατί Λάγγεμαν» (Κιζλάρ Χοπλαμασί),  το «Πήδημα Κοριτσιών» («Κιζλάρ Καϊτεσί») που χορεύεται από τις Ελληνίδες,  είναι προς τιμήν των γυναικών   που προτίμησαν να πέσουν σε γκρεμό ύψους 150 μέτρων και  αναπαριστά την κίνηση της κοπέλας καθώς πηδούσε στο κενό. 

Μέσα στη  Γενοκτονία των Ελλήνων  που δολοφονήθηκαν από το σχέδιο  των δασκάλων του Χίτλερ, Ενβέρ, Ταλαάτ, Τζεμάλ, Κεμάλ πασά, Τοπάλ Οσμάν, υπήρξε και μία παράλληλη  δολοφονία, αυτή των γυναικών και των παιδιών που στοιχειοθετεί στην ουσία και στο πνεύμα της Σύμβασης του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία, το μαζικό έγκλημα ενάντια στον ελληνικό λαό. 

Και αυτή η παράλληλη δολοφονία ήταν η Γυναικοκτονία και η Παιδοκτονία, η δολοφονία των Ελληνίδων και των παιδιών τους.
Τόσο από τους Νεότουρκους, όσο και από του Κεμαλικούς, από την Πάφρα μέχρι τη Σάντα και από την Κερασούντα μέχρι τη Σμύρνη, οργανώθηκε, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε η μαζική δολοφονία γυναικών και παιδιών, η μεταφορά τους στην τουρκική ομάδα, οι μαζικοί βιασμοί ακόμη και εγκύων γυναικών και κοριτσιών και η δολοφονία τους, κλείσιμο σε εκκλησίες και εμπρησμό τους και εκατοντάδες παρόμοια εγκλήματα. 

Είναι η συνέχεια των σφαγών στη Χίο και στη Σαμοθράκη, η πράξη σωτηρίας στο Ζάλογγο και στην Νάουσα, είναι ο ενδιάμεσος σταθμός πριν οι μαθητές Ναζί ακολουθήσουν το παράδειγμα των δασκάλων Κεμαλικών στα Καλάβρυτα και το Δίστομο και τους άλλους μαρτυρικούς τόπους, είναι η εξέλιξη στην Κύπρο το 1974.

Η προσπάθειά μας  έχει ως στόχο την ανάδειξη της δολοφονίας των γυναικών και των παιδιών, της Γυναικοκτονίας και της Παιδοκτονίας, στόχος που αποτελεί ένα προφανές αίτημα για αναρίθμητους λόγους.

Όσα είναι τα θύματα των ολοκαυτωμάτων κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, της Γενοκτονίας των Ελλήνων από τη Θράκη και την Ιωνία και από τον Πόντο μέχρι την Καππαδοκία, των σφαγών κατά τη διάρκεια της κατοχής 1941-1944, της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, όσα είναι τα ορφανά, οι αγνοούμενοι, οι βιασμένες γυναίκες και τα κορίτσια, οι γυναίκες που προτίμησαν να πέσουν μαζί με τα παιδιά τους σε  γκρεμούς και ποτάμια, προτιμώντας το θάνατο από την ατίμωση. 

Η σημερινή παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας οφείλει να αφιερωθεί στα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα του σχεδίου εξόντωσης από το Ζάλογγο μέχρι την Πάφρα, τη Σμύρνη, τα Καλάβρυτα,  το Δίστομο, την Κύπρο, σχέδιο το οποίο  επειδή δεν τιμωρήθηκε, επαναλήφθηκε και επαναλαμβάνεται. Μόνο η ανάδειξη και η τιμωρία της Γυναικοκτονίας μπορεί να αποτρέψει παρόμοια εγκλήματα, αποτελώντας ουσιαστική πράξη έναντι των θυμάτων του Ελληνικού Ολοκαυτώματος και ειδικότερα των γυναικών και των παιδιών.

  Η παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας και η Γυναικοκτονία αφορά και τη δολοφονημένη Ελληνίδα. Τη μνήμη της και την διεκδίκηση της δικαιοσύνης. Για  την τιμωρία των ενόχων, για την μη επανάληψη των εγκλημάτων, για την επιβίωση του Ελληνισμού .

Феофанис Малкидис, профессор Университета «Пантион» (Афины).

Международный женский день и память об убитой гречанке: Залогго-Наусса-Пафра-Смирна-Дистомо-Калаврита-Кипр

Как и сегодня, в 1921 году, в Пафре Понтийском, еще одна страница написана об убийстве греческих женщин (и их детей), которое время от времени повторялось в ходе греческого исторического курса сопротивления и выживания.

Холокост женщин Пафры в замке женщины (Киз Калеси) напоминает Залонго, Науссу, Смирну, Калавриту, Дистомо, Кипр. Это повторение той же бойни, которую Пафра пережил в 1680 и 1917 годах.

В то время как танец «Танати Лагеман» (Кизлар Хопламаси), «Прыжок девушки» («Кизлар Кайтеси»), исполняемый греческими женщинами, посвящен женщинам, которые предпочли упасть со скалы высотой 150 метров, и представляет собой движение девушка как прыгнула в космос.

В Геноциде греков, убитых по плану гитлеровских учителей Энвера, Талаата, Джемаля, Кемаля-паши, Топала Османа, было параллельное убийство женщин и детей, что свидетельствует о сущности и духе ООН. за Геноцид, массовое преступление против греческого народа.

И этим параллельным убийством было Убийство Женщин и Убийство Детей, убийство греческих женщин и их детей.

От неотурков и кемалистов, от Пафры до Санта и от Керасунты до Измира организовывались, планировались и осуществлялись массовые убийства женщин и детей, передача их турецкой команде, массовые изнасилования даже беременных женщин и девочек и их убийство, закрытие церквей и поджоги и сотни подобных преступлений.

Это продолжение резни на Хиосе и Самофракии, акт спасения в Залонго и Науссе, это промежуточный этап перед тем, как нацистские студенты последуют примеру кемалистских учителей в Калаврите и Дистомо и других местах мученичества, это эволюция на Кипре в 1974 году.

Наши усилия направлены на то, чтобы привлечь внимание к убийству женщин и детей, убийству женщин и убийству детей, цель, которая является очевидной просьбой по бесчисленным причинам.

Каковы жертвы холокоста во время Революции 1821 года, Геноцида греков Фракии и Ионии и от Понта до Каппадокии, резни во время оккупации 1941-1944 годов, турецкого вторжения на Кипр в 1974 году, каковы сироты, пропавших без вести, изнасилованных женщин и девочек, женщин, которые предпочитали падать со своими детьми на скалы и реки, предпочитая смерть позору.

Сегодняшний Международный женский день должен быть посвящен сотням тысяч жертв плана уничтожения от Залонго до Пафры, Смирны, Калавриты, Дистомо, Кипра, плана, который, поскольку он не был наказан, повторялся и повторяется. Только поощрение и наказание гинекологии может предотвратить такие преступления, являясь важным актом против жертв греческого Холокоста, особенно женщин и детей.

  Международный женский день и гинекология также касаются убитой гречанки. Ее память и претензии на справедливость. За наказание виновных, за неповторение преступлений, за сохранение эллинизма.