Статья об Освобождении о. Самофракия 19 октября 1912г. ведущего греческого историка Теофаниса Малкидиса

Прилагается статья об Освобождении о. Самофракия 19 октября 1912г. ведущего греческого историка Теофаниса Малкидиса, специалиста и борца за признание Геноцида греков Востока. [Статья на греческом языке и в переводе google-translation на русском языке.]

 

Θεοφάνης Μαλκίδης – Теофанис Малкидис

 

19 Οκτωβρίου 1912. Η απελευθέρωση της Σαμοθράκης του Ελληνικού Αιγαίου Πελάγους. / 19 октября 1912 года. Освобождение Самофракии в греческом Эгейском море.

 

Παράλληλα με το στρατό ο οποίος απελευθέρωνε μία με την άλλη τις πόλεις της Μακεδονίας, οι   δυνάμεις του Πολεμικού μας Ναυτικού  υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη είχαν απελευθερώσει  την  8η  Οκτωβρίου τη Λήμνο και το μεγάλης σημασίας λιμάνι της στο Μούδρο  όπου έγινε ορμητήριο του στόλου 

 

Στις 18 Οκτωβρίου 1912, στις έξι το πρωί ο ελληνικός στόλος αποπλέει από τον Μούδρο  σε σχηματισμό τριών μοιρών:

1η Μοίρα «ΑΒΕΡΩΦ», «ΨΑΡΑ», «ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ» και «ΛΕΩΝ» για την κατάληψη της Ίμβρου και της Σαμοθράκης,

 

2η Μοίρα «ΣΠΕΤΣΑΙ» «ΥΔΡΑ» «ΘΥΕΛΛΑ» και «ΛΟΓΧΗ» για την κατάληψη της Θάσου και 

3η Μοίρα «ΚΑΝΑΡΗΣ» με «Τ/Π 14» για την κατάληψη του Άγιου Ευστράτιου.

Вместе с армией, которая освобождала один за другим города Македонии, силы нашего флота под командованием адмирала Павлоса Контуриотиса 8 октября освободили Лемнос и его важный порт в Мудросе, где он стал базой флота.

 

18 октября 1912 года в шесть часов утра греческий флот вышел из Мудроса строем в три градуса:

1-я эскадрилья «AVEROFF», «PSARA», «NAFKRATOUSA» и «LEON» для занятия Имвроса и Самофракии,

2-я эскадрилья «SPETSAI», «HYDRA», «THYELLA» и «LOGHI» для оккупации Тасоса и

3-я эскадрилья «КАНАРИС» с «Т / Р 14» для занятия Агиос Эфстратиос.

 

Ο Ελληνικός στόλος έχοντας κατατροπώσει τον Οθωμανικό,  απελευθέρωσε τα  ελληνικά νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου ως εξής: 

 

17/10/1912 Ίμβρος, Θάσος και Άγιος Ευστράτιος. 18/10/1912 Σαμοθράκη. 

21/10/1912: Ψαρά. 

24/10/1912: Τένεδος. 

2/11/1912: χερσόνησος Αγίου Όρους. 11/11/1912: Λέσβος. 1

3/11/1912: Χίος. 14/11/1912: Οινούσσες. 

27/11/1912: Ικαρία. 

02/3/1913: Σάμος.

 

Στη Σαμοθράκη με το που αντίκρισαν οι Έλληνες τον Ελληνικό στόλο, ο ενθουσιασμός ήταν απερίγραπτος, αφού η λευτεριά ερχόταν μετά από 550 χρόνια, έχοντας πληρώσει, βαρύ φόρο αίματος στo Ολοκαύτωμα της 1ης Σεπτεμβρίου του 1821, ενθουσιασμός που  έφθασε στο αποκορύφωμα, όταν μετά από λίγο κυμάτιζε στο νησί η Ελληνική σημαία. 

Греческий флот, разгромив османский флот, освободил греческие острова северо-восточного Эгейского моря следующим образом:

 

17.10.1912 Имврос, Тасос и Агиос Эфстратиос. 18.10.1912 Самофракия.

21.10.1912: Рыбак.

24.10.1912: Тенедос.

11.02.1912: полуостров Афон. 11.11.1912: Лесбос. 1

11.03.1912: Хиос. 14.11.1912: Ойнусс.

27.11.1912: Икария.

03.02.1913: Самос.

На Самофракии, когда греки увидели греческий флот, энтузиазм был неописуем, поскольку свобода пришла через 550 лет после уплаты тяжелого налога на кровь в связи с Холокостом 1 сентября 1821 года, волнение, которое достигло апогея, когда развевался греческий флаг на острове.

Πρώτο μέλημα των ναυτών, ήταν η σύλληψη των οθωμανικών αρχών, δηλαδή των λίγων  Τούρκων χωροφυλάκων, οι οποίοι πριν παραδοθούν, παρακάλεσαν τον Αρχιερατικό Επίτροπο Α. Παπανδρέου να μεσολαβήσει για την ασφάλεια της ζωής τους. Ο ιερέας τους οδήγησε και τους παρέδωσε στον επικεφαλή του αγήματος σημαιοφόρο Κωνσταντίνο Παναγιώτου.

 

Στην σχετική με την απελευθέρωση της Σαμοθράκης έκθεσή του ο Κ. Παναγιώτου αναφέρει μεταξύ των άλλων και τα εξής: 

 

«Εις εκτέλεσιν της υπ’ αριθμ. 34 και από 17 τρέχοντος εγγράφου διαταγής υμών, λαμβάνω την τιμήν να σας αναφέρω ότι άμα τη αποβιβάσει μου εν τη Νήσω Σαμοθράκη προέβην αμέσως εις την κατάσχεσιν του εν τη παραλία Λιμεναρχείου, υψώσας επ’ αυτού με τας κεκανονισμένας τιμάς την ελληνικήν Σημαίαν. Αφού δε εγκατέστησα φρουράν εξ ενός διόπου και 8 ναυτών, προέβην εις την κατάσχεσιν παρακείμενης αποθήκης εν η υπήρχε ποσότης κριθής, σίτου και άλλων καρπών…..

Είτα δε παραλαβών το υπόλοιπον του αγήματος, μετέβην και κατέλαβον την κυρίως πόλιν της Σαμοθράκης, κατοικουμένην εκ τεσσάρων χιλιάδων περίπου κατοίκων, απάντων Ελλήνων, πλην δύο οικογενειών οθωμανών. ..... Μετέβην είτα εις την εκκλησίαν όπου ετελέσθη δοξολογία παρά των κατοίκων.... 

 

Εν Σαμοθράκη τη 19^η-10-1912 Κων/νος Παναγιώτου-Σημαιοφόρος»

Η  έκδοση της 20ης Οκτωβρίου της εφημερίδος «Εμπρός», γράφει μεταξύ των άλλων τα εξής:

«Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ ΘΑΣΣΟΥ ΙΜΒΡΟΥ – ΣΤΡΑΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Παρά του υποναυάρχου αρχηγού ελήφθησαν αι ακόλουθοι λεπτομέρειαι της καταλήψεως των νήσων Θάσου, Στράτη Αγίου Ευστρατίου), Ίμβρου και Σαμοθράκης.... 

Σήμερον την πρωΐαν άπας ο στόλος κατέπλευσεν εις Σαμοθράκην και αποβιβάσας άγημα υπό του σημαιοφόρου Παναγιώτου κατέλαβον ταύτην. Ο στόλος περιπολεί διαρκώς περί τα Δαρδανέλλια αναμένων ματαίως την έξοδον του εχθρού.Ο αρχηγός του στόλου υποναύαρχος Π. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ»

 

Первой задачей моряков был арест османских властей, то есть нескольких турецких жандармов, которые перед сдачей попросили иерархического комиссара А. Папандреу выступить посредником для обеспечения безопасности их жизни. Священник повел их и передал руководителю процессии знаменосцу Константиносу Панайоту.

 

В своем отчете об освобождении Самофракии К. Панайоту упоминает, среди прочего:

 

«Во исполнение приказа № 34 и 17-го документа текущего приказа имею честь сообщить вам, что если я высадил его на острове Самофраки, он был немедленно конфискован на пляже Управления порта, вы поднял его с аранжировками, которые вы чтите греческий флаг. После того, как я не установил охрану с одной из лодок и 8 моряков, они приступили к захвату соседнего склада, где не было количества ячменя, пшеницы и других фруктов ...

Или, если вы возьмете остаток экспедиции, отправляйтесь и займите главный город Самофракию, где проживает около четырех тысяч жителей, все греки, за исключением двух османских семей. ..... Сходите в церковь, где, несмотря на жителей, произвели панегирик ....

 

На Самофракии 19 октября 1912 г. Константинос Панайоту - знаменосец ».

 

Выпуск газеты «Эмпрос» [= «Вперед»] от 20 октября, среди прочего, пишет:

"ЗАКЛЮЧЕНИЕ ОСТРОВОВ ТАССОС ИМБРОС - СТРАТИС САМОТРАКИС ОФИЦИАЛЬНОЕ ОБЪЯВЛЕНИЕ

Этим утром флот отплыл в Самофракию и высадил процессию под знаменосцем Панайоту, чтобы захватить его. Флот постоянно патрулирует Дарданеллы, тщетно ожидая ухода противника. Командующий флотом адмирал П. КУНДУРИОТИС.

 

Στην έκδοση της 20ης Οκτωβρίου της εφημερίδος «Σκρίπ», δημοσιεύεται η σχετική είδηση: «Ο ΣΤΟΛΟΣ ΜΑΣ ΚΑΤΕΛΑΒΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑΣ ΝΗΣΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΤΛ/ΜΑ Παρά του υποναυάρχου αρχηγού ελήφθησαν αι ακόλουθοι λεπτομέρειαι της καταλήψεως των νήσων Θάσου, Ίμβρου, Αγίου Ευστρατίου ή Αλονήσου, και Σαμοθράκης..... »

Με την Συνθήκη της Λωζάννης (1923- Άρθρο 12) η οποία αποτέλεσε την τελευταία πράξη της προσπάθειας των Ελλήνων για απελευθέρωση των υπόδουλων συμπατριωτών τους, κατοχυρώνεται η νέα κατάσταση στο βορειοανατολικό Αιγαίο:

В номере газеты «Скрип» от 20 октября опубликована соответствующая новость: «НАШ ФЛОТ ЗАКУПИЛ ОФИЦИАЛЬНУЮ ТЛ / МА ДРУГИЕ ОСТРОВА и Самофракию .....»

Лозаннский договор (1923 г. - статья 12), который был последним актом греческих усилий по освобождению своих порабощенных соотечественников, закрепляет новую ситуацию на северо-востоке Эгейского моря:

 

« Η ληφθείσα απόφασις τη 13η Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/30 Μαίου 1913, και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου 1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών Νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας, επικυρούται, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης των συναφών προς τας υπό την κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρον 15».

<< Решение, принятое 13 февраля 1914 года Лондонской конференцией во исполнение статей 5 Лондонского договора от 17/30 мая 1913 года и 15 Афинского договора от 1/14 ноября 1913 года, о котором правительству Греции было сообщено 13 Февраль 1914 г. и касался суверенитета Греции над островами Восточного Средиземноморья, за исключением островов Имврос, Тенедос и Лагус (Маврион), а также островов Лемнос, Самофракия, Митилини, Хиос, Самос и Икария. острова, находящиеся под суверенитетом Италии, указанные в статье 15 ".

H Σαμοθράκη, μετά την απελευθέρωσή της   αποτελούσε Yποδιοίκηση του Nομού Λέσβου, εκτός από το χρονικό διάστημα από την 28^η Οκτωβρίου 1916 μέχρι την 18^η Απριλίου 1917 που ανήκε στην Υποδιοίκηση Λήμνου. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ενσωματώθηκε στη σύμμαχο της Ναζιστικής Γερμανίας  Βουλγαρία και ο Ελληνισμός του νησιού πέρασε μία σκληρή περίοδο στερήσεων και δοκιμασιών. 

 

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Σαμοθράκη αποτέλεσε τμήμα του Νομού (σήμερα Περιφερειακή Ενότητα) Έβρου και το μοναδικό ελληνικό νησί των Θρακικών Σποράδων (μαζί με την Ίμβρο και Τένεδο), που παρέμεινε υπό ελληνική κυριαρχία. Στα όρια της βρίσκεται η βραχονησίδα Ζουράφα( Λαδόξερα) η οποία αποτελεί το ανατολικό άκρο της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας και της μελλοντικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Самофракия после своего освобождения была администрацией префектуры Лесбос, за исключением периода с 28 октября 1916 г. по 18 апреля 1917 г., которая принадлежала администрации Лемноса. Во время оккупации Болгария стала союзником нацистской Германии, и эллинизм острова пережил тяжелый период лишений и испытаний.

 

После Второй мировой войны Самофракия стала частью префектуры (ныне периферийной единицы) Эвроса и единственного греческого острова Фракийских Спорадов (наряду с Имбросом и Тенедосом), которые остались под властью Греции. На его границах находится скалистый островок Зурафа (Ладоксера), который является восточной оконечностью греческой морской территории и будущей исключительной экономической зоной.

 

Y. Γ.1  Στην  φωτογραφία της επικεφαλίδας (που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα που δημιουργήσαμε στην Αλεξανδρούπολη (www. oldalexandroupoli.gr )  παραχωρήθηκε από τον εγγονό του ιερέα Ανδρέα Παπανδρέου, Χρήστο Μποτονάκη και εικονίζεται άγημα από ελληνικό πολεμικό πλοίο το οποίο κατέπλευσε στην Σαμοθράκη τη 19η Οκτωβρίου του 1913 για να τιμήσει την συμπλήρωση ενός έτους από την απελευθέρωση του νησιού. Σύσσωμη η κοινωνία της Σαμοθράκης φωτογραφίζεται με το άγημα μετά την πανηγυρική δοξολογία, μπροστά στην εκκλησία της Χώρας. Κάτω στη φωτογραφία η ιδιόχειρη σημείωση είναι του π. Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος απεικονίζεται μεταξύ του πλήθους.

Y. C.1 Фотография титула (опубликованная на веб-сайте, который мы создали в Александруполисе (www. Oldalexandroupoli.gr) была предоставлена ​​внуком священника Андреаса Папандреу, Христосом Ботонакисом, и на ней изображена процессия с греческого военного корабля, отплывшего к Самофракии 19 октября. 1913 г. в ознаменование годовщины освобождения острова изображен среди толпы.

 

Υ.Γ.2 Φέτος η απελευθέρωση της Σαμοθράκης συμπίπτει με τα διακόσια χρόνια από το Ολοκαύτωμα του νησιού την 1^η Σεπτεμβρίου 1821 , λόγω της ένοπλης εξέγερσης των κατοίκων . Μία  απόδοση τιμής στο κορυφαίο αυτό επαναστατικό αποτελεί η ταινία του Βασίλη Τσικάρα «Πέντε», της οποίας τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν πριν από μερικές ημέρες. Είναι μία ευκαιρία οι ημερομηνίες-σταθμοί και γενικότερα η  σύγχρονη ιστορία της Σαμοθράκης να αποτυπωθούν μέσω της έβδομης τέχνης και να γίνουν ευρύτερα γνωστές. Το οφείλουμε στη μνήμη των απελευθερωτών μας, το οφείλουμε στις επόμενες γενεές.

PS2 В этом году освобождение Самофракии совпадает с двухсотлетием холокоста на острове 1 сентября 1821 года из-за вооруженного восстания жителей. Дань этому главному революционеру - фильм Василиса Цикараса «Пятерка», съемки которого завершились несколько дней назад. Это возможность для финиковых станций и в целом современной истории Самофракии запечатлеться с помощью седьмого искусства и получить более широкую известность. Мы обязаны этим памяти наших освободителей, мы обязаны этим следующим поколениям.