Феофанис Малкидис__Святой Евгений Романии

Дорогие друзья,

Прилагается информация от ведущего греческого историка Феофаниса Малкидиса, специалиста и борца за признание Геноцида греков Востока, относительно недавно выпущенного издания «Святой Евгений Романии и Романия Святого Евгения.» (статья на греческом и в переводе -google translation- на русском языках).

Θεοφάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου.

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

Ο Άγιος Ευγένιος της Ρωμανίας και η Ρωμανία του Αγίου  Ευγενίου.

Ο Άγιος Ευγένιος στην Τραπεζούντα ως πολιούχος της αλλά και σε ολόκληρο τον Πόντο, τιμούνταν δύο φορές κάθε έτος. Η πρώτη ήταν η 21η Ιανουαρίου, η ημέρα δηλαδή που μαρτύρησε, μαζί με τους συναθλητές του Ουαλλεριανό, Κάνδιδο και Ακύλα. Η δεύτερη ήταν στις 24 Ιουνίου, όταν τιμούνταν η ημέρα γέννησής του, όταν συγκεντρωνόταν στην πρωτεύουσα του Πόντου, Έλληνες και Ελληνίδες αλλά και πολλοί άλλοι λαοί από όλην την περιοχή. Ο ελληνικός πολιτισμός, η Ορθοδοξία, ο Πόντος, η Ρωμανία της φιλοκαλίας, πανηγύριζε τον Άγιο Ευγένιο.

Η Ελληνικότητα όμως, ο  πολιτισμός και η Ορθοδοξία συνάντησαν τη βαρβαρότητα και η φιλοκαλία την καταστροφή, η ζωή την ιδεολογία του θανάτου και ο Άγιος Ευγένιος, έμεινε μόνος του στην Τραπεζούντα της Ρωμανίας…..

Αυτά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ο Άγιος Ευγένιος ξαναέγινε σύμβολο στον τόπο που κατέφυγαν πολλοί διασωθέντες της βαρβαρότητας και ειδικότερα στη Θράκη και την νέα πόλη, τη Ρωμανία.

Στην εορτή του Αγίου Ευγενίου, το καλοκαίρι του 1995 βρεθήκαμε σε μία ιστορική στιγμή όταν εδώ δίπλα στην αρχαία Μαρώνεια, θεμελιώθηκε η εκκλησία του Αγίου Ευγενίου και ξεκίνησε η υλοποίηση της ιδέας του Μιχάλη Χαραλαμπίδη για την οικοδόμηση της Ρωμανίας. Μετά ήρθε η σημαντική πρωτοβουλία, ιστορική μπορεί να χαρακτηριστεί, των 204 τότε μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου που υπέγραψαν την πρόταση νόμου για τη δημιουργία του οργανισμού για την υλοποίηση του εγχειρήματος, εγχείρημα όμως το οποίο υπονομεύτηκε από τους γνωστούς μηχανισμούς που οδήγησαν τον Ελληνισμό στην εθνική,  πνευματική και οικονομική χρεοκοπία.

Σήμερα με τη βοήθεια του Αγίου Ευγενίου βρισκόμαστε μπροστά σε μία σχεδόν ολοκληρωμένη εκκλησία, όχι όμως και σε μία πόλη -πρότυπο για την πατρίδα μας, η οποία έχει καταστραφεί από το μπετόν και τώρα ξανακαστρέφεται από την αναξιοκρατία, τον νεποτισμό, την οικονομική και εθνική κρίση, τον πνευματικό μαρασμό και την πτώχευση, τη φυγή των καλύτερων χεριών και των καλύτερων μυαλών. Η ολοκλήρωση του ναού και η έναρξη εργασιών της Ρωμανίας, θα πρέπει να είναι η υπόσχεσή μας στον άγιο Ευγένιο, στις ψυχές των ανθρώπων μας που χάθηκαν στη Γενοκτονία, που χαίρονται όμως γιατί τους θυμόμαστε, στους Έλληνες και στις Ελληνίδες, που θέλουν να ξανανιώσουν την Ελληνικότητα, ως ευγενική έκφραση βίου και όχι ως ζούγκλα και βαρβαρότητα.

Οι άνθρωποι που βρίσκονται στη Ρωμανία και τον Άγιο Ευγένιο και πολλοί άλλοι που έχουμε τη σκέψη τους μαζί μας, είναι αυτοί που συνεχίζουν τη ιστορική και διαρκή σχέση εκκλησίας και λαού, λαού και εκκλησίας. Αυτοί που αγωνίζονται για τη Ρωμανία και τον πολιούχο της Άγιο Ευγένιο, για να ξανακάνουν την Ελλάδα, Ελλάδα. Να παρακαλέσουμε τον Άγιο Ευγένιο, παραφράζοντας τα λόγια του ιερέα από το Σοχούμι, την αρχαία Διοσκούρια, όταν πρόσφυγας αντίκρυσε το 1919 τις ελληνικές ακτές: «Άγιε Ευγένιε βοήθησέ μας να κάνουμε τις πέτρες και τα ξύλα, εκκλησιές και σχολειά».

Феофанис Малкидис – профессор Университета Пантион (г.Афины)

 

Феофанис Малкидис.

Доктор Университета Пантион. Член Международной ассоциации ученых по изучению геноцида.

 

«Святой Евгений Романии и Романия Святого Евгения.»

Святой Евгений в Трабзоне как его покровитель и на всем Понте чествовался дважды в год. Первый был 21 января, в день, когда он принял мученическую смерть вместе со своими товарищами по команде Валериано, Кандидо и Акилой. Второй был 24 июня, когда праздновался его день рождения, когда он собрал в столице Понта греков и гречанок и многих других народов со всей области. Греческая культура, православие, Понт, Романия благодетели, прославленный святой Евгений.

Однако эллинизм, культура и православие встретили варварство, а человеколюбие – разрушение, жизнь – идеологию смерти, и святой Евгений остался один в Трабзоне, Румыния… ..

Так было до начала 1990-х годов, когда святой Евгений снова стал символом места, где нашли убежище многие пережившие варварство, особенно во Фракии и новом городе, Румынии.

Летом 1995 года, в праздник Святого Евгения, мы оказались в историческом моменте, когда здесь, рядом с древней Маронией, была заложена церковь Святого Евгения и началось осуществление идеи Михалиса Хараламбидиса по строительству Румынии. Затем последовала важная инициатива, которую можно охарактеризовать как историческую, со стороны тогдашних 204 членов греческого парламента, подписавших законопроект о создании организации для реализации проекта, но проекта, который был подорван известными механизмами, приведшими эллинизм к краху. национальное, духовное и финансовое банкротство.

Сегодня, с помощью святого Евгения, мы стоим перед почти законченным храмом, но не в городе - образце для нашей родины, которая была разрушена бетоном и теперь снова разрушается недостоинством, кумовством, экономической и национальный кризис., духовное увядание и банкротство, бегство лучших рук и лучших умов. Завершение церкви и начало работы в Румынии должно быть нашим обещанием Святому Евгению, душам нашего народа, погибшим в Геноциде, но счастливым, потому что мы их помним, грекам, которые хочется пережить эллинизм, как выражение жизни, а не как джунгли и варварство.

Люди, которые находятся в Румынии, Св. Евгении и многие другие, которых мы имеем в виду вместе с нами, являются теми, кто продолжает исторические и прочные отношения церкви и народа, народа и церкви. Те, кто сражается за Румынию и ее покровителя святого Евгения, чтобы восстановить Грецию, Грецию. В угоду святому Евгению, перефразируя слова священника из Сохуми, древней Диоскурии, когда беженец увидел греческий берег в 1919 году: «Святой Евгений, помоги нам сделать из камней и дерева церкви и школы»