Феофанис Малкидис__Святой Евгений - покровитель Трапезунда

Дорогие друзья,

Прилагается статья ведущего греческого историка Феофаниса Малкидиса, специалиста и борца за признание Геноцида греков Востока,      «21 января: Память мученичества святого Евгения, покровителя Трапезунда!», (статья на греческом и в переводе -google translation- на русском языках).

Θεοφάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου.

Θ. Μαλκίδης_21η Ιανουαρίου: Μνήμη του μαρτυρίου του Αγίου  Ευγενίου, πολιούχου Τραπεζούντας.

Στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., μία εποχή, υπό την αυτοκρατορία των Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, όπου ο χριστιανισμός εμφανίστηκε κι άρχισε να εξαπλώνεται στον Πόντο, ο Άγιος Ευγένιος έζησε και μαρτύρησε στην πρωτεύουσα του Πόντου, την Τραπεζούντα.

Τον Ιανουάριο του 290 μ.Χ. , σε μία περίοδο σκληρών διωγμών απέναντι στους Χριστιανούς, όταν οι έπαρχοι της Καππαδοκίας και Αρμενίας, Λυσίας και Αγρικόλαος, έκαναν πράξη το διάταγμα να θανατώνουν κάθε πιστό της νέας θρησκείας, ο Άγιος Ευγένιος  μαρτύρησε μαζί με τους  Αγίους Κάνινδο, Ουαλεριανό και Ακύλα μαχόμενος υπέρ της βαθιάς τους πίστης στον  Χριστό.

Κάτοικοι  καταγγέλλουν στο Λυσία τους τέσσερις συναθλητές με την κατηγορία ότι διδάσκουν το λόγο του Εσταυρωμένου και κρύβονται σε δασώδη περιοχή. Οι διώκτες οδηγούνται στη σύλληψη του Κανιδίου, αρχικά, κι έπειτα του Ουαλεριανού καθ ʼυπόδειξη του Ακύλα, ο οποίος είχε ήδη ομολογήσει την πίστη του στο Χριστό. Οι τρεις συναθλητές περνούν τη νύχτα στη φυλακή προσευχόμενοι. Το πρωί της επομένης ημέρας καλούνται να εμφανισθούν μπροστά στο Λυσία, ανακρίνονται και για μία ακόμη φορά, ομολογούν την πίστη τους. Η παραδοχή της πίστης τους φέρνει το μαστίγωμά τους κι αφού υποβάλλονται σε βασανιστήρια, επιστρέφουν στη φυλακή.

Εν τω μεταξύ, στον Άγιο Ευγένιο, ο οποίος ολόκληρο το διάστημα αυτό κρυβόταν σε μία σπηλιά μέσα στο δάσος, παρουσιάζεται  ο Χριστός. Τον παροτρύνει να φανερωθεί και να αναγγείλει την πίστη του. Και πράγματι, ο Άγιος ψάλλει και υμνεί το Θεό. Οι προσευχές του ακούγονται και προδίδουν την παρουσία του σε μία γυναίκα που περνά, τυχαία, από εκεί. Στο άκουσμα των προσευχών του τρέχει ταραγμένη στην πόλη και τον καταδίδει Ο Άγιος συλλαμβάνεται και κακοποιημένος οδηγείται στη φυλακή και την επόμενη μέρα μπροστά στο  Λυσία ομολογεί την πίστη του. Ωστόσο, ο Λυσίας τον προτρέπει να προσφέρει θυσία στους θεούς των ειδωλολατρών με αντάλλαγμα τη ζωή του.

Ο Άγιος Ευγένιος προσποιείται ότι δέχεται και μαζί με πλήθος κόσμου να τον ακολουθεί, εισέρχεται σε ειδωλολατρικό ναό. Ενώ ο Άγιος προσεύχεται στο Χριστό, το συγκεντρωμένο πλήθος παρακολουθεί έκπληκτο τρία ειδωλολατρικά αγάλματα να θρυμματίζονται και την ίδια στιγμή τα δαιμόνια να παρακαλούν τον Άγιο να μην τα εκδιώξει. Παρά το γεγονός, ο Λυσίας προτείνει και πάλι στον Ευγένιο να προσφέρει θυσία στους ειδωλολατρικούς θεούς. Ο Άγιος όμως  αρνείται την πρόταση. Υπομένοντας φριχτά βασανιστήρια που ακολουθούν, ο Ευγένιος δεν υποκύπτει, παραμένει προσηλωμένος στην πίστη του. Έξαλλος, τότε ο Λυσίας διατάζει να ετοιμασθεί μια κάμινος και να ριχθούν μέσα και οι τέσσερις συναθλητές.  Άγγελος Κυρίου όμως αφαιρεί τη δύναμη της φωτιάς και έτσι, οι δήμιοι που καταφθάνουν τρεις ημέρες αργότερα στον τόπο του μαρτυρίου αντικρύζουν τους τέσσερις πιστούς σώους. 

Συνειδητοποιώντας αυτό το μεγάλο θαύμα , οι δήμιοι αλλάζουν πίστη και προσέρχονται στο Χριστιανισμό. Αποφασισμένος ο Λυσίας να εκτελέσει την εντολή που του είχε δοθεί, διατάζει τον αποκεφαλισμό των τριών συναθλητών και τη σταύρωση του Ευγενίου. Τα σώματα των τριών μαρτύρων συλλέγονται  από χριστιανούς, οι οποίοι, όμως, λόγω της έντονης κακοποίησής τους, αδυνατούν να τα αναγνωρίσουν. Τα σώματα όμως των συναθλητών βρίσκονται  με θαυμαστό τρόπο στον τόπο της καταγωγές του καθενός, όπου θάβονται με ιδιαίτερες τιμές.

Εν αντιθέσει με τους συναθλητές του, ο Άγιος Ευγένιος, που βρίσκεται κρεμασμένος στο σταυρό μέσα στη φυλακή, ελευθερώνεται και με τη βοήθεια Αγγέλου θεραπεύονται οι πληγές του. Οι συγκρατούμενοί του, άφωνοι από το μεγαλείο του θαύματος, προσέρχονται και αυτοί στο Χριστιανισμό. Εξοργισμένος, πλέον, ο Λυσίας καλεί και πάλι τον Ευγένιο να παρουσιαστεί μπροστά του, αποδίδει τη θεραπεία των οπών του σε «μαγικές ιδιότητες» του Αγίου και διατάζει τον αποκεφαλισμό του. Ο τόσο φριχτός θάνατός του ήλθε την 21η Ιανουαρίου του 290μ.Χ. Το σκήνωμά του κλάπηκε και τάφηκε πλησίον του τόπου του μαρτυρίου του, όπου και χτίστηκε αργότερα ο ναός του, από τον στρατηγό Βελισάριο, ενώ ανακηρύχθηκε και πολιούχος της πρωτεύουσας του Πόντου, Τραπεζούντας.

Τα πρώτα κείμενα που βρέθηκαν να αναφέρονται στο  μαρτύριο ανήκουν στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννη Ξιφιλινό, μέλος της οικογένειας Υψηλάντη. Χρονολογούνται από το 1042, ενώ με νέα δεδομένα τα θαύματα του Αγίου καταγράφηκαν (και πάλι από τον Ιωάννη Ξιφιλινό) στον κώδικα της μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους (έκδοση 154). Εκτενής αναφορά στο μαρτύριο το δικό του και των συναθλητών του γίνεται και στο "Αρχείο  του Πόντου" (1953/τόμος 18/σελ.163), ενώ, το αρχαιότερο συναξαρικόν κείμενο της Κωνσταντινουπόλεως χρονολογείται τον 11ο αιώνα μ.Χ. Η μνήμη του προστάτη αγίου τιμάται στη Μονή του Αγίου Διονυσίου στο Άγιο Όρος, αδιάλειπτα, από το 1375 μ.Χ. , έως και σήμερα, τόσο στις 21 Ιανουαρίου, ημέρα του μαρτυρίου του, όσο και στις 24 Ιουνίου, ημέρα των γενεθλίων του, όπου στην Τραπεζούντα γινόταν μεγάλες εορτές και εμπορική έκθεση.  

Ο ναός του Αγίου Ευγενίου, έχει μετατραπεί από το 1461 μ.Χ. σε τζαμί (γενί τζαμί τζουμασί), όταν έγινε η άλωση της Τραπεζούντας, ενώ παραμένει η χηρεία της θέσης του μητροπολίτη Τραπεζούντας από το 1922 μέχρι σήμερα.

Αντίγραφο του ναού του Αγίου Ευγενίου της Τραπεζούντας υπάρχει σήμερα στη Ρωμανία στη Θράκη, στην πόλη, την οποία ενώ η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε για να δημιουργηθεί ως στήριξη της ακριτικής περιοχής και για δημογραφική ενδυνάμωση, εντούτοις δεν μερίμνησε να πράξει τα δέοντα.....

Феофанис Малкидис – профессор Университета Пантион (г.Афины)

Феофанис Малкидис.

Доктор Университета Пантион. Член Международной ассоциации ученых по изучению геноцида.

21 января: Память мученичества святого Евгения, покровителя Трапезунда.

 

В конце III века н.э., во время правления Диоклетиана и Максимиана , когда появилось и начало распространяться христианство в Понте, святой Евгений жил и принял мученическую смерть в столице Понта Трапезунде.

В январе 290 г. н.э. , в период жестоких гонений на христиан, когда префекты Каппадокии и Армении, Лисий и Агрикол , провели в жизнь указ об умерщвлении всех верующих новой религии, святой Евгений принял мученическую смерть вместе со святыми Каниндо , Валерианом и Акилой, сражавшимися за нее . их глубокой веры во Христа.

Жители обвиняют четырех товарищей-спортсменов в Лисии в том, что они учили слову Распятого и скрывались в лесистой местности. Преследователи ведут арестовать сначала Канидия , а затем Валериано . профессор Намек на Акиласа, уже исповедовавшего свою веру во Христа. Трое товарищей-спортсменов проводят ночь в тюрьме, молясь. На следующее утро их вызывают к Лисию, допрашивают и еще раз исповедуют свою веру. Признание своей веры приносит им порку, и после пыток они возвращаются в тюрьму.

Тем временем Христос является святому Евгению, который все это время прятался в пещере в лесу. Он призывает его выйти вперед и провозгласить свою веру. И действительно, святой поет и славит Бога. Его молитвы услышаны и выдают его присутствие женщине, которая проходит мимо. Услышав его молитвы, она в панике бежит в город и предает его, святого арестовывают, оскорбляют и сажают в темницу, а на следующий день он исповедует свою веру перед Лисием. Однако Лисий убеждает его принести жертву языческим богам в обмен на свою жизнь.

Святой Евгений делает вид, что принимает, и в сопровождении толпы народа входит в языческий капище. Пока святой молится Христу, собравшаяся толпа с изумлением наблюдает, как разбиваются три языческие статуи, и в то же время демоны умоляют святого не изгонять их. Несмотря на это, Лисий снова предлагает Евгению принести жертву языческим богам. Но Агиос отказывается от предложения. Выдерживая последовавшие за этим ужасные пытки, Евгений не сдается, он остается непоколебимым в своей вере. В ярости Лисий приказывает приготовить печь и бросить в нее всех четырех участников. Но Ангел Господень убирает силу огня и таким образом, палачи, прибывшие через три дня на место мученичества, сталкиваются с четырьмя верными уцелевшими.

Осознав это великое чудо, палачи меняют веру и обращаются в христианство. Решив выполнить данный ему приказ, Лисий приказывает обезглавить трех товарищей-спортсменов и распять Евгения. Тела трех мучеников собирают христиане, которые, однако, из-за жестокого обращения с ними не могут их опознать. Но тела товарищей-спортсменов чудесным образом обнаруживаются на месте происхождения каждого, где их хоронят с особыми почестями.

В отличие от своих товарищей-спортсменов святой Евгений, висящий на кресте в темнице, освобождается и с помощью Ангелуса исцеляются его раны. Его сокамерники, потерявшие дар речи от величия чуда, также обращаются в христианство. В ярости Лисий снова призывает предстать перед ним Евгения, приписывает исцеление его дыр «магическим свойствам» святого и приказывает обезглавить его. Его столь ужасная смерть наступила 21 января 290 года нашей эры. Его тело было украдено и погребено рядом с местом его мученичества, где позже был построен его храм, полководцем Велизарием, при этом он был также объявлен покровителем столицы Понта, Трапезунда.

Первые найденные тексты, относящиеся к мученической смерти, принадлежат Константинопольскому патриарху Иоаннису Ксифилинусу , члену семьи Ипсилантис. Они датируются 1042 годом, тогда как с новыми данными чудеса святого были записаны (опять же Иоаннисом Ксифилиносом ) в кодексе монастыря Дионисия Афонского (версия 154). Обширные ссылки на его мученичество и мученичество его товарищей-спортсменов также сделаны в «Понтийском архиве» (1953 г. / том 18 / стр. 163), а самый старый санаксарский текст Константинополя датируется 11 веком нашей эры. Память святого покровителя почитается в монастыре Святого Дионисия на Афоне непрерывно, с 1375 года н.э. , до сегодняшнего дня, как 21 января, в день его мученичества, так и 24 июня, в день его дня рождения, когда в Трапезунде состоялись большие торжества и торговая ярмарка.

Церковь Агиос Евгениос была преобразована с 1461 года нашей эры. в мечети ( geni jami jumasi ) , когда произошло падение Трапезунда, при этом она остается вдовой на посту митрополита Трапезунда с 1922 года по сегодняшний день.

Копия Храма св. Евгения Трапезундского существует сегодня в районе Руманиа, во Фракии, в городе, который, хотя греческий парламент проголосовал за ее создание в качестве опоры для акритского/gjuhfybxyjuj региона и расширения демографических возможностей, тем не менее не позаботился о последовательных действиях.... .