Феофанис Малкидис-2023__еще одно признание Геноцида

Дорогие друзья,

Прилагается статья ведущего греческого историка Феофаниса Малкидиса, специалиста и борца за признание Геноцида греков Востока, «Еще одно государственное признание Геноцида в Австралии: справедливость и правда перед лицом молчания и отрицания» (статья на греческом и в переводе -google translation- на русском языках).

Θεοφάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου.

Μία ακόμη αναγνώριση, από πολιτεία της Αυστραλίας,  της Γενοκτονίας: Δικαιοσύνη και Αλήθεια απέναντι στη σιωπή και την άρνηση

Δε χρειάζεται, πιστεύω, να αναφερθούμε στη μεγάλη σημασία του Πόντου της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, της Θράκης, στον παγκόσμιο πολιτισμό και βεβαίως στην ελληνική ιστορία. Και αυτό γιατί , μεταξύ των πολλών άλλων, ολόκληρος ο πλανήτης γνωρίζει και έχει ως σημείο αναφοράς τον χώρο αυτό  ως παγκόσμιο κέντρο και μήτρα  πολιτισμού, αρχιτεκτονικής, ιστορίας, αθλητισμού, ζωής, δυστυχώς όμως από τις αρχές του 20^ου αιώνα και θανάτου.

Η άνοδος του τουρκικού εθνικισμού με την εδραίωση του ρατσιστικού  κινήματος των Νεότουρκων στην εξουσία και στη  συνέχεια του δασκάλου του Χίτλερ Μουσταφά Κεμάλ,  καθώς και με  συμφέροντα συνδεόμενα σε μεγάλο βαθμό με τη διείσδυση της Γερμανίας, η οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν στη Γενοκτονία του Ελληνισμού. Από τους πάνω από 3.000.000 προγόνους μας του 1914, πάνω από 1.000.000 δολοφονήθηκαν, ενώ 1.300.000 ήρθαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα. Άγνωστος αριθμός παρέμεινε ως εξισλαμισμένοι στην Τουρκία , ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι έγιναν πρόσφυγες σε άλλες χώρες (ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράν, Συρία κ.ά)

Το τελευταίο μέρος της σύγχρονης Ελληνικής τραγωδίας, του Ολοκαυτώματος του Ελληνισμού της καθ΄ ημάς Ανατολής, διαδραματίζεται τον Αύγουστο – Σεπτέμβριο του 1922, όταν αρχίζει η επίθεση και το δολοφονικό έργο του Κεμάλ, αφού έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τη Σοβιετική Ένωση,  τη Γαλλία και τη Ιταλία και έχει  εξασφαλίσει τη σιωπή και την ανοχή των Βρετανών, οι οποίοι φωτογράφιζαν τη φωτιά στην προκυμαία της Σμύρνης….

Η εκδίωξη, η Γενοκτονία  των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ, οι οποίοι  στράφηκαν  εναντίον του Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην παγκόσμια ιστορία. 

Ωστόσο αυτό το έγκλημα δεν τιμωρήθηκε  και έτσι επικράτησε η σιωπή, η παραχάραξη, η προπαγάνδα. Η αλήθεια όμως δεν μπορεί να κρυφτεί επ΄ άπειρον, η βία, ο ολοκληρωτισμός δεν (μπορεί να ) είναι η μοίρα της ανθρωπότητας. Έτσι η ανάδειξη, η διεθνοποίηση  της Γενοκτονίας των προγόνων μας που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος, λαμβάνει πλέον πανελλήνιες και διεθνείς διαστάσεις, μετά από σχετικές παρεμβάσεις των Ελλήνων στο εξωτερικό λαμβάνοντας και σχετικές αναγνωρίσεις (Σουηδία, Αυστρία, Ολλανδία, Αρμενία,  ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία κ.α). Σημαντική στιγμή για την ανάδειξη του αποσιωπημένου εγκλήματος αποτελεί το ψήφισμα του Δεκεμβρίου του  2007 από τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών  για το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων, των Ασσυρίων και των Αρμενίων στο χρονικό διάστημα 1914-1923.

Η συντριπτική υποστήριξη που δόθηκε στο ψήφισμα από την κορυφαία στον κόσμο οργάνωση μελέτης των Γενοκτονιών, ήδη έχει βοηθήσει στην ανάπτυξη της παγκόσμιας συνείδησης για το έγκλημα εναντίον των προγόνων μας και αποτελεί σημαντικό μέσο, έτσι ώστε η Τουρκία, η οποία αγνοεί και αρνείται εντελώς τις Γενοκτονίες, των Ελλήνων, των Αρμενίων να τις αναγνωρίσει. Ακολούθησε η έκθεση του Ολλανδού ευρωβουλευτή Camiel Eurlings για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου  για πρώτη φορά τέθηκε η προσχώρηση της Τουρκίας άμεσα συνδεδεμένη  με την αναγνώριση Γενοκτονία των  Αρμενίων, των  Ασσυρίων και  των Ελλήνων, ενώ η ασφαλιστική εταιρεία των ΗΠΑ  New York Life Insurance Co., πριν μία δεκαετία έδωσε αποζημιώσεις στα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων, αναγνωρίζοντας έτσι το έγκλημα ως αιτία θανάτου των ασφαλισμένων Ελλήνων, μεταξύ των οποίων και του Αγίου Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομου, ο οποίος κατακρεουργήθηκε το 1922. Σημαντικός σταθμός στον αγώνα αναγνώρισης υπήρξε  η δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων, δήλωση η οποία  σηματοδότησε νέες εξελίξεις στο ζήτημα.

Μία από αυτές ήταν η, από πριν από λίγες ώρες, απόφαση από το κοινοβούλιο της πολιτείας της Τασμανίας στην Αυστραλία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.  Είναι η τρίτη αναγνώριση της Γενοκτονίας στην Αυστραλία μετά τις πολιτείες της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Νότιας Αυστραλίας, αναγνωρίσεις οι οποίες αποτελούν απόδειξη ότι η αλήθεια και δικαιοσύνη θα νικήσουν τη σιωπή, τη λήθη, την άρνηση.

Οι εξελίξεις που σημειώθηκαν και σημειώνονται το τελευταίο διάστημα συνιστούν πραγματική πρόοδο για το ζήτημα της αναγνώρισης. Από την παντελή απουσία λόγου και πράξης,  από τη σιωπή, την άρνηση, την προπαγάνδα, το θέμα πέρασε στο προσκήνιο προκαλώντας αντιδράσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Στο μεν πρώτο θεσμοί και πρόσωπα προωθούν πλέον το ζήτημα φέρνοντας προ των ευθυνών το ελληνικό πολιτικό σύστημα, στο δε εξωτερικό με τη στάση της Τουρκίας που συνεχίζει να αρνείται το μαζικό έγκλημα και τη δραστηριότητα προσώπων και ενώσεων που προωθούν τις αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας.

Η Γενοκτονία και ιδιαίτερα η διεθνοποίησή της αποτελεί ένα σημαντικό ζήτημα το οποίο, παρά τα χαμένα χρόνια και την πολιτική και κρατική ολιγωρία, αδιαφορία και απροθυμία κυριαρχεί ως αίτημα των Ελλήνων παγκοσμίως. Η ανάδειξη και διεθνοποίηση της Γενοκτονίας, αφορά όλον τον Ελληνισμό και θα πρέπει να αποτελεί κυρίαρχο συστατικό στοιχείο της εθνικής εξωτερικής πολιτικής που σέβεται την ιστορία και την αλήθεια, δηλαδή τη μνήμη της.

Θα πρέπει να αποτελεί η αποδοχή της ευθύνης του τουρκικού κράτους, κάτι που γεννά δικαίωμα αποκατάστασης, επανόρθωσης και αποζημίωσης, προϋπόθεση για τον ελληνοτουρκικό διάλογο και απόδειξη ειλικρίνειας από την Τουρκία, εάν θέλει η γειτονική χώρα να λογίζεται μέρος του πολιτισμένου πλανήτη, χώρα και καθεστώς που σέβεται δίκαιο, κυριαρχία, ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία, μνήμη, ζωή.

Όχι άλλη σιωπή, όχι άλλη άρνηση, αναγνώριση του εγκλήματος, αναγνώριση της Γενοκτονίας τώρα!

Феофанис Малкидис. Профессор Университета политических наук «Пантион».

 

Еще одно государственное признание геноцида в Австралии: справедливость и правда перед лицом молчания и отрицания

Думаю, нет нужды говорить об огромном значении Ионического моря, Каппадокии, Фракии в мировой культуре и, конечно, в греческой истории. И это потому, что среди многих других вся планета знает и имеет точкой отсчета это пространство как мировой центр и матрицу культуры, архитектуры, истории, спорта, жизни, но к сожалению с начала 20 века и ^смерти .

Подъем турецкого национализма с приходом к власти расистского младотурецкого движения, а затем учителя Гитлера Мустафы Кемаля, а также интересы, во многом связанные с проникновением Германии, игравшей ведущую роль в Османской империи, привели к Геноциду Эллинизм. Из более чем 3 000 000 наших предков в 1914 году более 1 000 000 были убиты, а 1 300 000 прибыли беженцами в Грецию. Неизвестное число осталось обращенными в ислам в Турции, в то время как сотни тысяч других стали беженцами в других странах (США, Россия, Иран, Сирия и т. д. ) .

Последняя часть современной греческой трагедии, Катастрофа эллинизма нашего Востока , происходит в августе-сентябре 1922 года, когда начинается нападение и убийственная работа Кемаля, после того как он подписал пакт о дружбе и сотрудничестве с Советским Союзом, Франции и Италии и добилась молчания и терпимости англичан, фотографировавших пожар на набережной Смирны....

Изгнание, Геноцид греков младотурками и восставшим против эллинизма Мустафой Кемалем является одним из величайших преступлений не только в греческой, но и в мировой истории.

Однако это преступление не было наказано, поэтому возобладало замалчивание, подлог, пропаганда. Но правду нельзя скрывать до бесконечности , насилие, тоталитаризм не есть (не может быть) судьба человечества. Таким образом, выдвижение на первый план, интернационализация Геноцида наших предков, живших в Османском государстве, теперь принимает панэллинские и международные измерения после того, как соответствующие вмешательства греков за границей получили соответствующее признание (Швеция, Австрия, Голландия, Армения, США, Канада). , Австралия и др. ). Важным моментом для освещения замалчиваемого преступления является резолюция от декабря 2007 года Международной ассоциации ученых по изучению геноцидов о Холокосте греков, ассирийцев и армян в период 1914-1923 гг.

Подавляющая поддержка резолюции со стороны ведущей мировой организации по изучению геноцида уже помогла привлечь всеобщее внимание к преступлению против наших предков и является важным средством для того, чтобы Турция, которая полностью игнорирует и отрицает геноциды, греков, армян признать их. Затем последовал доклад голландского депутата Европарламента Камиэля . Eurlings за вступление Турции в Евросоюз, где впервые вступление Турции было напрямую связано с признанием Геноцида армян, ассирийцев и греков, а страховая компания США New Йорк Жизнь Страхование Co. , десятилетие назад выплатила компенсации жертвам Геноцида греков, признав, таким образом, преступление причиной смерти застрахованных греков, в том числе Святителя Митрополита Смирнского Хризостома, обезглавленного в 1922 г. Важная веха в Борьбой за признание стало заявление президента США о Геноциде армян, греков и ассирийцев , заявление, ознаменовавшее новые события в этом вопросе.

Одним из них было принятое несколько часов назад решение парламента штата Тасмания в Австралии признать Геноцид греков, греков, армян и ассирийцев . Это третье признание Геноцида в Австралии после штатов Новый Южный Уэльс и Южная Австралия, признание, которое является доказательством того, что правда и справедливость победят молчание, забвение, отрицание.

События, которые произошли и происходят в последнее время, представляют собой реальный прогресс в вопросе признания. Из-за полного отсутствия слов и действий, из-за молчания, отрицания, пропаганды проблема вышла на первый план, вызвав реакцию дома и за рубежом. С одной стороны, учреждения и лица в настоящее время продвигают этот вопрос, привлекая к ответственности греческую политическую систему, а за рубежом - с позицией Турции, которая продолжает отрицать массовые преступления и деятельность лиц и ассоциаций, способствующих признанию Геноцида.

Геноцид и особенно его интернационализация является важным вопросом, который, несмотря на потерянные годы и политическую и государственную олигархию, преобладает в качестве требования греков во всем мире безразличия и нежелания. Пропаганда и интернационализация Геноцида касаются всего эллинизма и должны быть доминирующим компонентом национальной внешней политики, уважающей историю и правду, то есть ее память.

Это должно быть признание ответственности турецкого государства, что дает право на восстановление, возмещение ущерба и компенсацию, условие для греко-турецкого диалога и доказательство искренности со стороны Турции, если соседняя страна хочет, чтобы ее считали частью цивилизованной планеты, страны и режима, уважающего закон, суверенитет, права человека, свободу, память, жизнь.

Нет больше молчания, нет больше отрицания, признание преступления, признание Геноцида сейчас!

---

Attached files: Μαλκίδης__2023__Άλλη μία Αναγνώριση Γενοκτονίας __Феофанис Малкидис-2023__еще одно признание Геноцида_.docx (243.15 KiB);