Ф. Малкидис_Расправа над инвалидами эпопеи 1940-х

Дорогие друзья,

Прилагается статья ведущего греческого историка Феофаниса Малкидиса, специалиста и борца за признание Геноцида греков Востока, «30 ноября 1943 г.: Герои-инвалиды эпоса 1940-1941 гг. и их расправа немецкими захватчиками», (статья на греческом и в переводе -google translation- на русском языках).

Θεοφάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου.

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών.

30 Νοεμβρίου 1943: Οι ήρωες ανάπηροι του έπους 1940-1941 και η σφαγή τους από τους Γερμανούς κατακτητές.

Με την κατάρρευση του μετώπου και τη συνθηκολόγηση του Ελληνικού Στρατού το 1941,  οι 15.000  ανάπηροι στρατιώτες, ήρωες του έπους  αντίστασης και νίκης του Ελληνισμού,  συγκεντρώθηκαν στα νοσοκομεία της Αθήνας, αρχίζοντας τον αγώνα  επιβίωσή τους, όπως άλλωστε και όλες  οι Ελληνίδες και οι  Έλληνες που δοκιμαζόταν από την τετραπλή Ναζιστική και φασιστική κατοχή. Οι ανάπηροι, όμως, οι στρατιωτικοί  του έπους του 1940-1941 είχαν και επιπλέον λόγους αντίστασης στους κατακτητές. Έτσι  την 28η Οκτωβρίου 1941, την πρώτη φορά που τιμήθηκε η πάνδημη αντίσταση του Ελληνισμού στους εισβολείς,   μαζί με τους φοιτητές, τους νέους, το λαό,  καταθέτουν στεφάνια στο μνημείο του  Άγνωστου Στρατιώτη. Εκεί όπου βρισκόταν το κέντρο αναφοράς του Ελληνισμού, ο χώρος μνήμης, η απαρχή της αντίστασης στους κατακτητές

Στη συνέχεια, σε όλες τις  κινητοποιήσεις στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις ενάντια στην αναγκαστική επιστράτευση , στα συλλαλητήρια  ενάντια στην πείνα και στις στερήσεις που επέβαλλαν οι κατακτητές, στις  συγκεντρώσεις για τις εθνικές επετείους της 25ης  Μαρτίου και της   28ης Οκτωβρίου  προπορεύονταν πάντοτε οι ήρωες του 1940-1941  με τα αναπηρικά τους αμαξίδια,   με τα δεκανίκια  ή με τα μπαστούνια τους, με τους επιδέσμους στα κεφάλια τους και τα μάτια τους και τις νοσηλεύτριες να υποβαστάζουν τους ακρωτηριασμένους από τα κρυοπαγήματα ή να οδηγούν τους τυφλούς.

Στις 3 Μαρτίου  1943 οι ανάπηροι ήρωές μας  πήραν μέρος στον ξεσηκωμό για ματαίωση της επιστράτευσης, μαζί με τους εργαζόμενους της Αθήνας και του Πειραιά, τους δημόσιους υπάλληλους, τους φοιτητές, τους επαγγελματίες και βιοτέχνες με τίμημα 46 νεκρούς από τις σφαίρες των κατοχικών αρχών.  ( Ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης περιγράφει με το χάρισμά του την ημέρα αυτή αντίστασης και θυσίας των Ελλήνων, αγώνας ο οποίος τελικώς  είχε αποτέλεσμα, αφού δεν υλοποιήθηκε ποτέ  η  επιστράτευση που είχαν αναγγείλει οι Γερμανοί κατακτητές…)

Οι Γερμανοί όμως δεν είχαν ξεχάσει τόσο την παραπάνω πράξη, όσο και κυρίως την αντίσταση των ηρώων μας. Λίγους μήνες αργότερα, ανήμερα του Αγίου Ανδρέα, την  30η Νοεμβρίου  1943, οι Ναζιστικές κατοχικές δυνάμεις και οι ελληνόφωνοι συνεργάτες τους, ξεχύθηκαν στα 19 νοσοκομεία της Αθήνας αναζητώντας  τους 15.000 ανάπηρους του ελληνοϊταλικού πολέμου.

Υπό την προσωπική καθοδήγηση του επικεφαλής της Γκεστάπο Φον Στρόουπ τα Ναζιστικά εκτελεστικά όργανα καθώς και αυτά των δοσίλογων,  περικύκλωσαν τα  νοσοκομεία, φόρτωσαν σε αυτοκίνητα τους ανάπηρους και τους παρέδωσαν  στις φυλακές Χαϊδαρίου και Χατζηκώστα.

Λίγες ώρες αργότερα εκτελέστηκαν 283  Έλληνες στρατιώτες    με αναπηρία ! Ήταν μία ακόμη θυσία του λαού μας για την Ελευθερία, ήταν μία άλλη ατιμώρητη πράξη των κατακτητών, για την οποία δεν έχει αποδοθεί μέχρι σήμερα δικαιοσύνη….

Феофанис Малкидис – профессор Университета Пантион (г.Афины)

Феофанис Малкидис.

Доктор Университета Пантион. Член Международной ассоциации ученых по изучению геноцида.

30 ноября 1943 г.: Герои-инвалиды эпопеи 1940-1941 гг. и их расправа немецкими захватчиками

С развалом фронта и капитуляцией греческой армии в 1941 году 15 000 солдат-инвалидов, героев эпоса сопротивления и победы эллинизма, собрались в госпиталях Афин, начав борьбу за выживание, как и все греческие мужчины и женщины, которые были испытаны четверной нацистской и фашистской оккупацией. У инвалидов, однако, солдат эпопеи 1940-1941 годов были дополнительные причины сопротивляться завоевателям. Так 28 октября 1941 года, когда впервые было отмечено столпотворение сопротивления эллинизма захватчикам, вместе со студентами, молодежью, народом они возложили венки к памятнику Неизвестному солдату. Где находился опорный центр эллинизма, место памяти, начало сопротивления завоевателям

Впоследствии во всех мобилизациях в Афинах и других городах против воинской повинности, в митингах против голода и лишений, навязанных завоевателями, в митингах по случаю национальных годовщин 25 марта и 28 октября герои 1940 года всегда были на передовой. -1941 г. со своими инвалидными колясками, костылями или тростями, с повязками на голове и глазах и медсестрами, поддерживающими покалеченных от обморожения или ведущих слепых.

3 марта 1943 года наши герои -инвалиды приняли участие в восстании за отмену воинской повинности вместе с рабочими Афин и Пирей, государственными служащими, студентами, профессионалами и ремесленниками ценой гибели 46 человек от пуль оккупационных властей. (Нобелевский лауреат Одиссей Элитис описывает с его харизмой этот день сопротивления и самопожертвования греков, борьбы, которая в конечном итоге имела результат, поскольку мобилизация, объявленная германскими завоевателями, так и не состоялась...)

Немцы, однако, не забыли ни вышеупомянутого поступка, ни прежде всего сопротивления наших героев. Несколько месяцев спустя, в день святого Андрея, 30 ноября 1943 года, нацистские оккупационные силы и их грекоязычные пособники ворвались в 19 больниц Афин в поисках 15 000 инвалидов греко-итальянской войны.

Под личным руководством главы гестапо фон Штрупа нацистские исполнительные органы, а также органы дозоров окружили госпитали, погрузили инвалидов в машины и доставили их в тюрьмы Хайдари и Хадзикоста.

Через несколько часов были казнены 283 греческих солдата-инвалида! Это была очередная жертва нашего народа за Свободу, это была очередная безнаказанная акция завоевателей, за которую до сих пор не восторжествовала справедливость...