Побег от повседневной жизни - 3

Было четыре часа дня, когда мы прибыли в наш отель в Игуменице.

Расстояние от Каравадоса на Кефалонии до столицы Теспротии мы проехали менее чем за шесть часов, сделав две остановки и не мчась как сумасшедшие, как привыкло большинство греческих водителей, которые гордятся своими древними предками, но не послушали мудрых говоря «поторопитесь медленно»!

Помню, раньше, до того, как был построен Ионический путь, на это уходило около девяти часов. Но надо признать, что тогда дорога проходила через красивые города и живописные деревни и вообще сильно ощущалось, что ты ближе к природе!

Конечно, в этом мире не может быть всего. Однако сегодня у вас есть выбор: автомагистраль и скорость или проселочные дороги и восхитительная природа...

■ ■ ■

Напротив нашего пляжного отеля находится порт Игуменица, который соединяет Грецию, другие балканские страны и Турцию с Европой. Поток автобусов и грузовиков большой. Люди приходят и уходят все время.

С террасы нашего номера мы наслаждались движением транспорта.

Следы кораблей прерывали бесконечную синеву Ионического моря бесконечными белыми мазками . Огромная синяя доска в бесконечных трансформациях!

А на заднем плане слабый образ Корфу.

К сожалению, стрелки часов не... останавливаются. Они продолжают свое круговое путешествие в том же темпе, но у вас нет правильного чувства времени. Чем приятнее моменты, тем быстрее они проворачиваются!

Солнце начало наклоняться, готовое уступить место луне.

Отдохнув, мы решили прогуляться по городу перед вчерашней встречей с нашими австралийскими друзьями…

Прибрежная дорога Игуменицы полна прекрасных ресторанов, кафе и баров – обычное дело в приморских городах Греции и любой туристической страны.

Торговые улицы города полны магазинов с любыми товарами, которые душе угодно и, конечно же, в кармане. Дело в том, что сердце всегда желает большего, чем может вынести карман. Это непреодолимая пропасть, вызванная перееданием!

Улицы полны людей на вечеринке. Дети повсюду занимаются тем, что они очень хорошо знают, играют. В этой толпе я только что услышал свой мобильный телефон. «Через десять минут мы будем за углом…» — сказал мне знакомый голос.

Итак, через десять минут мы встретились с Михалисом и Вулой Каллис . Каждый раз, когда мы находимся в Игуменице, встреча с ними обязательна. Это навязано многолетней дружбой, которая начинается много десятилетий назад в далекой Австралии!

Михалис был фотокорреспондентом газеты «О космос», главным редактором которой я был. С помощью своей камеры он увековечил большую часть истории эллинизма Сиднея .

Это было время, когда съемка производилась на пленку, а не в цифровом формате. История греческой деревни хранится в шкафах, полных фильмов. Пока однажды Михалис не сбросил «бомбу» на редакцию газеты. «Мы решили вернуться домой…» — рассказал он нам. Итак, Михалис, Вула и их дети вернулись в Грецию. Однако его вклад в журналистику не был забыт, и дружба, связывавшая нас, не угасла. Искреннюю дружбу трудно угаснуть.

Итак, мы сели в рыбный ресторан, где наслаждались великолепными морепродуктами, но прежде всего вспоминали жизнь в Австралии. И чего мы не сказали! Это была замечательная прогулка по переулку воспоминаний…

■ ■ ■

Часы пролетели быстро, и нам пришлось попрощаться, потому что на следующий день нам предстояло рано отправиться в путешествие в Метсово. Однако мы дали обещание: следующая встреча состоится на Кефалонии...

 

Йоргос Мессарис

 

• Четвертая часть рассказа о путешествиях на следующей неделе.

 

ФОТО: С предыдущей встречи в Игуменице. Слева — бывший директор сиднейской газеты «О космос» Гиоргос Хацивасилис , в центре — Михалис Каллис , а справа — подписавший...

 

 

• Любые комментарии вы можете отправлять в средства массовой информации, где размещена статья, или на мой адрес электронной почты , и я передам их: georgemessaris @ gmail . ком
• Последние ДОКУМЕНТАЛЬНЫЕ постановки Гиоргоса Мессариса : 1: «Тени вчерашнего дня» — путешествие по заброшенным деревням Кефалонии и Итаки. На греческом языке с английскими субтитрами. Доступно в памяти палка . 2: КЕФАЛОНИЯ И ИТАКА – ЦВЕТЫ МОРЯ. Доступен на DVD на четырех языках. Чтобы получить их, свяжитесь с ним по адресу georgemessaris @ gmail . ком

Απόδραση από την καθημερινότητα - 3

Ήταν τέσσερις το απόγευμα όταν φθάσαμε στο ξενοδοχείο μας, στην Ηγουμενίτσα.

Διανύσαμε την απόσταση από τον Καραβάδο της Κεφαλονιάς μέχρι την πρωτεύουσα της Θεσπρωτίας, σε λιγότερο από έξη ώρες, κάνοντας δύο στάσεις και χωρίς να τρέχουμε σαν τρελοί, όπως συνηθίζουν οι περισσότεροι Έλληνες οδηγοί που υπερηφανεύονται μεν για τους αρχαίους ημών προγόνους αλλά δεν έχουν ακούσει τη σοφή τους ρήση «σπεύδε βραδέως»!

Θυμάμαι, παλαιότερα, πριν κατασκευαστεί η Ιόνια Οδός, χρειαζόσουνα εννιά περίπου ώρες. Θα πρέπει, όμως, να ομολογήσω ότι τότε ο δρόμος περνούσε μέσα από πανέμορφες κωμοπόλεις και γραφικά χωριά και γενικά ένοιωθες έντονα ότι ήσουνα πιο κοντά στη φύση!

Βέβαια, σε αυτό τον κόσμο, δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Σήμερα, όμως, έχεις την επιλογή: Αυτοκινητόδρομο και ταχύτητα ή επαρχιακούς δρόμους και απολαυστική φύση…

■ ■ ■

Μπροστά από το παραλιακό ξενοδοχείο μας το λιμάνι της Ηγουμενίτσας με το οποίο συνδέονται Ελλάδα, άλλες βαλκανικές χώρες και η Τουρκία με την Ευρώπη. Η κίνηση λεωφορείων και φορτηγών μεγάλη. Κόσμος πάει και έρχεται ασταμάτητα.

Από τη βεράντα του δωματίου μας απολαμβάναμε την κίνηση.

Τα απόνερα των πλοίων διέκοπταν με απέραντες άσπρες πινελιές το ατελείωτο μπλε του Ιονίου Πελάγους. Ένας τεράστιος γαλάζιος πίνακας σε ατέρμονους μετασχηματισμούς!

Και στο βάθος η αμυδρή εικόνα της Κέρκυρας.

Δυστυχώς, οι δείκτες του ρολογιού δεν κάνουν… στάση. Συνεχίζουν το κυκλικό ταξίδι τους με τους ίδιους ρυθμούς αλλά εσύ δεν έχεις τη σωστή αίσθηση του χρόνου. Όσο πιο ευχάριστες είναι οι στιγμές τόσο πιο γρήγορα γυρίζουν!

Ο ήλιος άρχισε να γέρνει έτοιμος να δώσει τη θέση του στο φεγγάρι.

Έχοντας πάρει το τονωτικό της ανάπαυλας αποφασίσαμε να κάνουμε έναν περίπατο στην πόλη πριν συναντηθούμε με τους φίλους μας από το αυστραλιανό μας χθες…

Ο παραλιακός δρόμος της Ηγουμενίτσας είναι γεμάτος όμορφα εστιατόρια, καφετέριες και μπαρ – κάτι συνηθισμένο στις παραθαλάσσιες πόλεις της Ελλάδας και κάθε τουριστικής χώρας.

Οι εμπορικοί δρόμοι της πόλης είναι γεμάτοι καταστήματα με ότι προϊόντα επιθυμεί η καρδιά σου και φυσικά αντέχει η τσέπη σου. Το ζήτημα είναι ότι η καρδιά επιθυμεί πάντα περισσότερα από αυτά που σηκώνει η τσέπη σου. Είναι ένα αγεφύρωτο χάσμα που προκαλεί η καταναλωτική βουλιμία!

Οι δρόμοι γεμάτοι κόσμο στη βραδινή του έξοδο. Παιδιά παντού να κάνουν αυτό που ξέρουν πολύ καλά, να παίζουν. Μέσα σε όλη αυτή την πολυκοσμία μόλις που άκουσα το κινητό μου. «Σε δέκα λεπτά θα βρισκόμαστε στη γωνία…» μου είπε η γνώριμη φωνή.

Έτσι, σε δέκα λεπτά συναντηθήκαμε με το Μιχάλη και τη Βούλα Καλλή. Κάθε φορά που βρισκόμαστε στην Ηγουμενίτσα η συνάντηση μαζί τους είναι επιβεβλημένη. Την επιβάλλει η μακροχρόνια φιλία που ξεκινάει πολλές δεκαετίες πίσω στην μακρινή Αυστραλία!

Ο Μιχάλης ήταν φωτορεπόρτερ της εφημερίδας «Ο Κόσμος», της οποίας ήμουνα αρχισυντάκτης. Με την κάμερά του είχε απαθανατίσει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Ελληνισμού του Σίδνεϊ.

Ήταν η περίοδος που η απαθανάτιση γινόταν με φιλμ και όχι ψηφιακά. Η ιστορία της ελληνικής παροικίας στοιβαγμένη σε ντουλάπες γεμάτες φιλμ. Μέχρι που μια μέρα ο Μιχάλης έριξε τη «βόμβα» στα γραφεία της εφημερίδας. «Αποφασίσαμε να επαναπατριστούμε…» μας είπε. Έτσι ο Μιχάλης, η Βούλα και τα παιδιά τους επέστρεψαν στην Ελλάδα. Η συνεισφορά του, όμως, στη δημοσιογραφία δεν ξεχάστηκε αλλά ούτε και η φιλία που μας είχε συνδέσει ξεθώριασε. Οι ειλικρινείς φιλίες δύσκολα σβήνουν.

Καθίσαμε, λοιπόν, σε μια ψαροταβέρνα όπου απολαύσαμε υπέροχα θαλασσινά αλλά πάνω από όλα τις αναπολήσεις από τη ζωή στην Αυστραλία. Και τί δεν είπαμε! Ήταν ένας υπέροχος περίπατος στο μονοπάτι των αναμνήσεων…

■ ■ ■

Οι ώρες κύλησαν γρήγορα και έπρεπε να αποχωριστούμε γιατί την επομένη θα ξεκινούσαμε νωρίς το ταξίδι μας με προορισμό το Μέτσοβο. Δώσαμε πάντως μια υπόσχεση: Η επόμενη συνάντηση να γίνει στην Κεφαλονιά…

 

Γιώργος Μεσσάρης

 

• Το τέταρτο μέρος του ταξιδιωτικού την ερχόμενη εβδομάδα.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:  Από μια παλαιότερη συνάντηση στην Ηγουμενίτσα. Αριστερά ο μέχρι πρότινος διευθυντής της εφημερίδας «Ο Κόσμος» του Σίδνεϊ, Γιώργος Χατζηβασίλης, στη μέση ο Μιχάλης Καλλής και δεξιά ο υπογράφων…

 

 

• Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: georgemessaris@gmail.com
• Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» - Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση georgemessaris@gmail.com