50-летие нашего соотечественника Ильи Георгиевича Канакиди

50-летие нашего соотечественника, общественного деятеля, руководителя греческой общины города-героя Новороссийск, благотворителя Ильи Георгиевича Канакиди

50 лет – это возраст зрелости, символа веры, жизненных достижений, кто ты есть…

21 января 2024 года нашему достойному соотечественнику, видному деятелю греческого национально-культурного движения в России, члену руководства нашего греческого Объединения, просвещенному греку, патриоту России и нашего народа, меценату Илье Канакиди исполняется 50 лет. Время летит с космической скоростью. Первое знакомство с ним большей части из нас, не жителей Новороссийска, состоялось около 20 лет назад.

Тогда греки Новороссийска, видные представители общины,  решили, что необходимо взять курс на омоложение руководства Новороссийского общества греков и практическим претворением этих новых веяний, их воли стало избрание руководителем Общества Ильи Канакиди - молодого 30-летнего греческого пассионария, кто с юношеских лет был в водовороте деятельности общества в молодежном сегменте, его органической частицей.

На наших глазах наш соотечественник сегодняшний юбиляр вырос в видного деятеля нашего движения, в общественно-политическом пространстве города-героя, Краснодарского края. На наших глазах проходил его рост в организационном, греческом, нравственном, духовном плане, человека – гражданина, греческого вожака-лидера, слуги народа. На моих глазах, греческого журналиста, публициста, летописца нашего движения, в течение десятков лет, проходили эти процессы его возрождения, становления, подъема, стагнации, перманентных импульсов к лучшему, проходили процессы эволюций в разную сторону видных, исторических деятелей нашего движения. Время все расставило по  своим местам. Оно и есть Истина. Уверен, у наших новороссийских соотечественников за все годы со времени избрания Ильи Канакиди руководителем общества греков и, далее, региональной греков Краснодарского края ассоциацией, не было поводов усомниться в правильности принятого ими решения. Перед Ильей Канакиди были достойные примеры – первого председателя Общества Валерия Фотьевича Томбулова, почетного гражданина города-героя Константина Николаевича Ковлакаса, души Общества Нинель Панайотовны Доманюк, Елены Константиновны Миланиди и, наконец, своего любимого  отца – его Учителя и Примера во всем, «народного депутата из Трапезунда» (депутата городского Заксобрания по 10-му избирательному округу города Новороссийска), почетного гражданина города-героя  Георгия Ильича Канакиди. На самом деле, таковых людей у него было гораздо больше, уроки жизни, которые он впитывал с отроческих и младых лет.

Эти уроки жизни – жить не во лжи, быть всегда рядом с простыми людьми, их слугой, приходить к ним на помощь и, при этом, испытывать чувства счастливого человека. Это очень тяжелая, непростая ноша. Оставаться человеком при любых обстоятельствах. Это и мильон терзаний, самокопания, и всегдашнее стремление быть полезным окружающим тебя людям. Одним Господь дарует это человеческие качества, а другие, имея для сотворения миллиона добрых дел людям и своему народу, благополучно, без какой-либо работы души, угрызений совести, проходят благополучно мимо них. Согласитесь, если бы все было иначе, то в каждом месте с тысячными греческими общинами были греческие дома, процветание, царили бы в  их пространстве идеалы Братства, Свободы, Равенства.

…Формат повествования о нашем юбиляре не позволяет уходить за границы канонов сего жанра. О нем можно бесконечно говорить, но лучшая характеристика его личности те сотни добрых дел людям и это все по велению от чистого сердца. Это его дела в формате греческой общины города-героя, как законотворца, заступившего на место слуги народа своего потрясающего отца, как творца мемориала геноцида греков Понта в Османской Турции в первой четверти 20-го века. Его деятельность как вице-президента ФНКА греков России. Вспоминаю потрясающую работу штаба АГООР в городе с греческой судьбой Крымске в дни трагедии этого города в июле 2012 года. «Спасибо вам, греки! Низкий поклон», - это оценка работы руководителя штаба Ильи Канакиди, его зама Христофора Асланиди, всех участников этой греческой команды. Его работа была достойна быть отмеченной высокой награды. Именно в таких ситуациях проверяется человек, та истина, можно идти с ним в разведку или просто ограничиться товарищеской трапезой. У него есть гражданское чувство ответственности, понимания жизненных приоритетов. Что в сегодняшней ситуации надо быть при всех наших вопросах к окружающей нас действительности, со своей страной, отчизной. Вопросы мы будем задавать потом.

…Мы с ним рожденные в ссыльном Казахстане и прошли эти подлинные уроки Интернационала, Братства и Солидарности. Главное – это твой народ, человеческие отношения, а наличие возможностей, средств не есть далеко знак качества твоей жизни.

На большую часть вещей в нашем несовершенном мире мы смотрим одним глазом.

У нас с ним одни истины - «Достойно есть», «Честь», «С чего начинается Родина».

Перед Ильей Канакиди всегда стояли достойные примеры – наших героических соотечественников, наших предков родом из Трапезунда, не случайно футбольный клуб им организованный носит это название, наши достойные соотечественники, его отец.

Он, как и они, живет канонами символа Веры, канонов нашего народа, он помнит, кто он и откуда его предки, что жить надо так, чтобы было смело смотреть в глаза людям.

Он, как и его Отец, был и есть, частицей новороссийского «греческого Трапезунда» - это сакрального символа для каждого грека понтийца, как Панагия Сумела, священный Понт.

…В своей жизни к своим 50 годам он достиг в ней главного – уважения людей, создал прекрасную семью, вокруг настоящие друзья и соратники, о нем при братской критике могут фундаментально сказать, что это достойный человек, Грек с большой буквы, что наше знакомство, товарищество, дружба с ним это достойный факт в нашей жизни.

 

Слово о нашем соотечественнике юбиляре Илье Георгиевиче  Канакиди духовника ФНКА греков России протоиерея о.Олега (Добринского-Григориадиса):

 «Илья для меня родная душа. Не скажу, сколько лет прошло со времени нашего знакомства, но чувство такое, что знаю его всю свою жизнь. Очень важно, когда с человеком есть одинаковое видение мира, одна ментальность. Никогда не испытывал трудности в общении с этим дорогим мне человеком. Искренне молюсь за него Богу.

Это важнейший критерий взаимоотношений людей. Можно уважать человека, быть ему благодарным, но молиться за него – это значит ощущать его присутствие в своей жизни. Пусть Добрый Бог всегда будет рядом с ним, радует и покоит!».

Уверен, что к этим словам нашего духовного наставника присоединяются сотни греков – от руководителя нашего Объединения до его коллег-соратников, близких и родных.

Все самое интересное в твоей жизни впереди! Пусть реализуются твои самые смелые планы и мечты! Главное – не останавливаться, верить в людей, не изменять себе! 50 лет – это возраст зрелости, символа веры в душе, убеждений и принципов, кто ты есть в жизни.

Наш соотечественник Илья Канакиди. Он не стоит на месте, как настоящий грек он органично себя чувствует в дисциплине Знания, познание Мира-Космоса открытие для себя новых миров, он движется в ногу со временем. Его успехи в делах – это еще дополнительные возможности помогать людям, кому архи необходима эта помощь.

С юбилеем, Соотечественник! Желаем вторую половину жизни прожить так же плодоносно как и первую. Успехов, здоровья, гармонии души, оптимизма, удачи, продолжать свою линию служения нашему народу!  Χρόνια πολλά! Να τα εκατοστήσεις!!

Никос Сидиропулос

 

 

50 χρόνια του συμπατριώτη μας, δημόσιου προσώπου, αρχηγού της ελληνικής κοινότητας της ήρωας πόλης του Νοβοροσίσκ, φιλάνθρωπου Ilya Georgievich Kanakidi

Τα 50 χρόνια είναι η ηλικία της ωριμότητας, σύμβολο πίστης, επιτευγμάτων ζωής, ποιος είσαι...

21 Ιανουαρίου 2024 στον άξιο συμπατριώτη μας, εξέχουσα προσωπικότητα του ελληνικού εθνικού-πολιτιστικού κινήματος στη Ρωσία, μέλος της ηγεσίας του Ελληνικού μας Συλλόγου, φωτισμένο Έλληνα, πατριώτη της Ρωσίας και του λαού μας, φιλάνθρωπο Ίλια Κανακίδη γίνεται 50 ετών. Ο χρόνος κυλά με κοσμική ταχύτητα. Η πρώτη γνωριμία των περισσότερων από εμάς, όχι κατοίκων του Νοβοροσίσκ, έγινε πριν από περίπου 20 χρόνια.

Τότε οι Έλληνες του Νοβοροσίσκ, εξέχοντες εκπρόσωποι της κοινότητας, αποφάσισαν ότι ήταν απαραίτητο να ακολουθήσουν μια πορεία προς την αναζωογόνηση της ηγεσίας της Εταιρείας Ελλήνων του Νοβοροσίσκ και την πρακτική εφαρμογή αυτών των νέων τάσεων, θέλησή τους ήταν η εκλογή του Ίλια Κανακίδη . νεαρός 30χρονος Έλληνας παθιασμένος , που βρισκόταν στη δίνη από τα νιάτα του, ως επικεφαλής της Εταιρείας δραστηριοτήτων της κοινωνίας στο νεανικό τμήμα, το οργανικό της σωματίδιο.

Μπροστά στα μάτια μας, ο συμπατριώτης μας ο σημερινός ήρωας της ημέρας έχει εξελιχθεί σε εξέχουσα προσωπικότητα του κινήματός μας, στον κοινωνικοπολιτικό χώρο της πόλης ήρωας, της Επικράτειας του Κρασνοντάρ . Μπροστά στα μάτια μας μεγάλωσε σε οργανωτικό, ελληνικό, ηθικό, πνευματικό επίπεδο, ως άνθρωπος – πολίτης, Έλληνας ηγέτης-αρχηγός, υπηρέτης του λαού. Μπροστά στα μάτια μου Έλληνας δημοσιογράφος, δημοσιογράφος, χρονικογράφος του κινήματός μας, για δεκαετίες, έγιναν αυτές οι διαδικασίες αναβίωσης, συγκρότησης, ανόδου, στασιμότητας, μόνιμων παρορμήσεων προς το καλύτερο, διαδικασίες εξέλιξης σε διαφορετικές κατευθύνσεις επιφανών, ιστορικών προσώπων του έγινε η κίνησή μας. Ο χρόνος έχει βάλει τα πάντα στη θέση τους. Είναι η αλήθεια. Είμαι βέβαιος ότι οι συμπατριώτες μας από το Νοβοροσίσκ όλα τα χρόνια από την εκλογή του Ίλια Κανακίδη ως επικεφαλής της ελληνικής κοινωνίας και, περαιτέρω, του περιφερειακού ελληνικού συλλόγου της περιφέρειας Κρασνοντάρ, δεν είχαν κανένα λόγο να αμφιβάλλουν για την ορθότητα της απόφασής τους. Πριν από τον Ilya Kanakidi υπήρχαν αξιόλογα παραδείγματα - ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρείας Valery Fotyevich Tombulov , επίτιμος πολίτης της ηρωικής πόλης Konstantin Nikolaevich Kovlakas , ψυχή της Εταιρείας Ninel Panayotovna Domanyuk , Elena Konstantinovna Milanidi και, τέλος, ο αγαπημένος του πατέρας - ο Δάσκαλός του και το Παράδειγμά του σε όλα, "ο βουλευτής του λαού από την Τραπεζούντα" (αναπληρωτής της Νομοθετικής Συνέλευσης της πόλης για το 10ο εκλογικό διαμέρισμα της πόλης Novorossiysk), επίτιμος πολίτης του ήρωα πόλη Georgiy Ilyich Kanakidi . Μάλιστα, είχε πολλούς ακόμη τέτοιους ανθρώπους, μαθήματα ζωής που απορρόφησε από την εφηβεία και τα νιάτα του.

Αυτά τα μαθήματα ζωής είναι να ζεις όχι στα ψέματα, να είσαι πάντα κοντά στους απλούς ανθρώπους, τον υπηρέτη τους, να τους βοηθάς και, ταυτόχρονα, να βιώνεις τα συναισθήματα ενός ευτυχισμένου ανθρώπου. Αυτό είναι ένα πολύ βαρύ, δύσκολο φορτίο. Παραμείνετε άνθρωποι υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό περιλαμβάνει ένα εκατομμύριο βασανιστήρια, αναζήτηση ψυχής και τη συνεχή επιθυμία να είστε χρήσιμοι στους ανθρώπους γύρω σας. Ο Κύριος χαρίζει αυτές τις ανθρώπινες ιδιότητες σε κάποιους, ενώ άλλοι, έχοντας την ικανότητα να κάνουν ένα εκατομμύριο καλές πράξεις για τους ανθρώπους και τους ανθρώπους τους, με ασφάλεια, χωρίς κανένα έργο ψυχής ή τύψεις, περνούν από δίπλα τους με ασφάλεια. Σύμφωνοι, αν όλα ήταν διαφορετικά, τότε σε κάθε μέρος με χιλιάδες ελληνικές κοινότητες θα υπήρχαν ελληνικά σπίτια, η ευημερία, τα ιδανικά της Αδελφότητας, της Ελευθερίας, της Ισότητας θα βασίλευαν στον χώρο τους.

...Η μορφή της ιστορίας για τον ήρωά μας της ημέρας δεν μας επιτρέπει να ξεπεράσουμε τα όρια των κανόνων αυτού του είδους. Μπορούμε να μιλάμε για αυτόν ατελείωτα, αλλά το καλύτερο χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του είναι αυτές οι εκατοντάδες καλές πράξεις προς τους ανθρώπους και όλα αυτά είναι κατόπιν εντολής της καρδιάς του. Αυτές είναι οι υποθέσεις του με τη μορφή της ελληνικής κοινότητας της ήρωας πόλης, ως νομοθέτη που πήρε τη θέση του υπηρέτη του λαού του καταπληκτικού πατέρα του, ως δημιουργός του μνημείου για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου στην Οθωμανική Η Τουρκία στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα. Οι δραστηριότητές του ως αντιπρόεδρος του FNKA Ελλήνων της Ρωσίας. Θυμάμαι την καταπληκτική δουλειά των κεντρικών γραφείων της AGOOR στην πόλη με ελληνικό πεπρωμένο, το Κριμσκ, τις ημέρες της τραγωδίας αυτής της πόλης τον Ιούλιο του 2012. «Ευχαριστώ Έλληνες! Μια χαμηλή υπόκλιση», είναι η αξιολόγηση του έργου του επιτελάρχη Ίλια Κανακίδη , του αναπληρωτή του Χριστόφορου Ασλανίδη και όλων των συμμετεχόντων αυτής της ελληνικής ομάδας. Το έργο του άξιζε να βραβευτεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις δοκιμάζεται η αλήθεια ενός ατόμου· μπορείτε να πάτε μαζί του για αναγνώριση ή απλώς να περιοριστείτε σε ένα φιλικό γεύμα. Έχει μια αστική αίσθηση ευθύνης και κατανόηση των προτεραιοτήτων της ζωής. Ότι στη σημερινή κατάσταση πρέπει να γνωρίζουμε όλα τα ερωτήματά μας για την πραγματικότητα γύρω μας, με τη χώρα μας, την πατρίδα μας. Θα κάνουμε ερωτήσεις αργότερα.

...Αυτός κι εγώ γεννηθήκαμε στο εξόριστο Καζακστάν και περάσαμε αυτά τα γνήσια μαθήματα της Διεθνούς, της Αδελφότητας και της Αλληλεγγύης. Το κύριο πράγμα είναι οι άνθρωποί σου, οι ανθρώπινες σχέσεις και η παρουσία ευκαιριών και κεφαλαίων δεν είναι ένδειξη της ποιότητας της ζωής σου.

Βλέπουμε τα περισσότερα πράγματα στον ατελή κόσμο μας με ένα μάτι.

Αυτός και εγώ έχουμε τις ίδιες αλήθειες - "Αξίζει να φάμε", "Τιμή", "Εκεί που αρχίζει η Πατρίδα".

Ο Ilya Kanakidi είχε πάντα μπροστά του άξια παραδείγματα - ήρωες συμπατριώτες μας, πρόγονοί μας με καταγωγή από την Τραπεζούντα, δεν είναι τυχαίο που ο ποδοσφαιρικός σύλλογος που οργάνωσε φέρει αυτό το όνομα, οι άξιοι συμπατριώτες μας, ο πατέρας του.

Αυτός, όπως αυτοί, ζει σύμφωνα με τους κανόνες του συμβόλου της πίστης, τους κανόνες του λαού μας, θυμάται ποιος είναι και από πού κατάγονται οι πρόγονοί του, ότι πρέπει να ζει με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί με τόλμη να κοιτάζει τους ανθρώπους στα μάτια .

Αυτός, όπως ο Πατέρας του, ήταν και είναι μέρος της «Ελληνικής Τραπεζούντας» του Νοβοροσίσκ - αυτό είναι ένα ιερό σύμβολο για κάθε Πόντιο Έλληνα , όπως η Παναγία Σ , ο ιερός Πόντος.

...Στη ζωή του, στα 50 του, είχε επιτύχει το κύριο πράγμα σε αυτήν - τον σεβασμό των ανθρώπων, δημιούργησε μια υπέροχη οικογένεια, πραγματικούς φίλους και συνεργάτες γύρω του, με αδερφική κριτική μπορούν να πουν βασικά ότι είναι ένας άξιος άνθρωπος, Έλληνας με κεφαλαίο Ζ, που η γνωριμία, η συντροφικότητα, η φιλία μαζί του είναι άξιο γεγονός στη ζωή μας.

 

Λίγα λόγια για τον συμπατριώτη μας Ilya Georgievich Kanakidi, εξομολόγο του FNKA των Ελλήνων της Ρωσίας, Αρχιερέα π. Oleg ( Dobrinsky - Gregoriadis ):

 «Η Ilya είναι η αγαπημένη μου ψυχή. Δεν θα πω πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που γνωριστήκαμε, αλλά νιώθω ότι τον ξέρω όλη μου τη ζωή. Είναι πολύ σημαντικό όταν ένας άνθρωπος έχει το ίδιο όραμα για τον κόσμο, την ίδια νοοτροπία. Δεν δυσκολεύτηκα ποτέ να επικοινωνήσω με αυτό το αγαπημένο μου πρόσωπο. Προσεύχομαι ειλικρινά στον Θεό για αυτόν.

Αυτό είναι το πιο σημαντικό κριτήριο για τις ανθρώπινες σχέσεις. Μπορείς να σεβαστείς έναν άνθρωπο, να του είσαι ευγνώμων, αλλά το να προσεύχεσαι γι' αυτόν σημαίνει να νιώθεις την παρουσία του στη ζωή σου . Ο καλός Θεός να είναι πάντα μαζί του, να του δίνει χαρά και ειρήνη!».

Είμαι βέβαιος ότι αυτά τα λόγια του πνευματικού μας μέντορα ενώνονται από εκατοντάδες Έλληνες - από τον επικεφαλής του Συλλόγου μας μέχρι τους συντρόφους του, συγγενείς και φίλους.

Όλα τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή σας είναι μπροστά! Αφήστε τα πιο τρελά σχέδια και τα όνειρά σας να γίνουν πραγματικότητα! Το κύριο πράγμα είναι να μην σταματήσετε, να πιστέψετε στους ανθρώπους και να μην αλλάξετε τον εαυτό σας! Τα 50 χρόνια είναι η ηλικία της ωριμότητας, σύμβολο της πίστης στην ψυχή, των πεποιθήσεων και των αρχών του ποιος είσαι στη ζωή.

Ο συμπατριώτης μας Ίλια Κανακίδη . Δεν μένει στάσιμος, σαν γνήσιος Έλληνας, αισθάνεται οργανικά στην πειθαρχία της Γνώσης, της γνώσης του Κόσμου-Κόσμου, της ανακάλυψης νέων κόσμων για τον εαυτό του, κινείται με την εποχή. Οι επιτυχίες του στην επιχείρηση είναι πρόσθετες ευκαιρίες για να βοηθήσει ανθρώπους που χρειάζονται πραγματικά αυτή τη βοήθεια.

Χρόνια πολλά, συμπατριώτη! Σας ευχόμαστε να ζήσετε το δεύτερο μισό της ζωής σας τόσο γόνιμα όσο το πρώτο. Επιτυχίες, υγεία, αρμονία ψυχής, αισιοδοξία, καλή τύχη, συνεχίστε τη γραμμή εξυπηρέτησης του λαού μας! Χρόνια πολλά! Να τα εκατοστήσεις!!

Νίκος Σιδηρόπουλος