02.09.2021__Приглашение_в-Разговорный-Клуб-79-
СНОВА и ВСЕГДА ВМЕСТЕ !!!
ГРЕЧЕСКИЙ РАЗГОВОРНЫЙ КЛУБ –
СОВЕРШЕННО УНИКАЛЬНЫЙ ФОРМАТ !!!
«ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ» - 79-я сессия
четверг, 2 сентября 2021, время – 19:00!!!
СОХРАНЯЕМ ФОРМУ, ОТТАЧИВАЕМ НАВЫКИ !!!
В УСЛОВИЯХ КОРОНАВИРУСА И НЕ ТОЛЬКО !!!
он-лайн конференция с использованием
платформы Zoom!
Подключиться можно будет по ссылке
https://us02web.zoom.us/j/84722323616?pwd=TWJWUnhZVkRMU2VEVDVCVXU5dnhtZz09
Идентификатор конференции: 847 2232 3616
Код доступа: 918596
Дорогие друзья!
Греческий Культурный Центр – ГКЦ рад сообщить Вам, что наш проект ГРЕЧЕСКИЙ РАЗГОВОРНЫЙ КЛУБ продолжает свою работу с новыми идеями, модераторами и друзьями, в смешанном, очном и дистанционном формате. Приглашаем всех желающих принять участие на нашей 79й сессии нашего Разговорного клуба «Общаться по-гречески - только по-гречески» - «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ – ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ» в четверг, 2 сентября 2021г., в 19.00, в режиме он-лайн конференции с использованием платформы Zoom!!!
Просим, всех желающих принять участие, подключиться перейдя по ссылке:
https://us02web.zoom.us/j/84722323616?pwd=TWJWUnhZVkRMU2VEVDVCVXU5dnhtZz09
Идентификатор конференции: 847 2232 3616
Код доступа: 918596
Предлагаемая 79-я тема нашего Клуба, по решению участников предыдущей сессии:
«СЕВЕРНЫЙ ЭПИР.
История и Эллинизм Северного Эпира – 2ая часть.»
Модераторами нашей встречи станут - новый откомандированный греческий педагог, специалист по греческим народным танцам Эфстафиос Никитопулос и директор ГКЦ, кандидат исторических наук, актриса Теодора Янници.
К участию приглашаются учащиеся и все желающие (желательно, но не обязательно – уровень подготовки Α2 и выше).
Язык общения – греческий! Тем, кому сложно сразу все освоить и понять на греческом языке, безусловно поможем и переведем на русский язык!
Регистрация открыта по ссылке: https://hecucenter.timepad.ru/event/1750902/
Призываем Вас поддержать нашу общественную организацию Греческий Культурный Центр – ГКЦ (www.hecucenter.ru ). При нашем Центре ведется обширная образовательная просветительская деятельность. Ваш посильный вклад очень важен для всех нас!
МЫ ВМЕСТЕ !!! ВМЕСТЕ МЫ СИЛЬНЕЕ, МОЩНЕЕ, ДУХОВНО БОГАЧЕ и, на самом деле, СЧАСТЛИВЕЕ !!!
ЗНАКОМЬТЕСЬ – НАША АКЦИЯ ПОДДЕРЖИ ГКЦ
http://www.hecucenter.ru/ru/news/january_2021__podderzhi_grecheskij_kulturnyj_centr.html
ПОЖЕРТВОВАНИЕ
http://www.hecucenter.ru/up/_СБ2019-2020__ПОДДЕРЖИ%20ГКЦ.xls
РЕКВИЗИТЫ ГКЦ
Также прилагается видео-обращение директора Греческого
Культурного Центра – ГКЦ, Теодоры Янници
МЫ ВМЕСТЕ !!! ВМЕСТЕ МЫ СИЛЬНЕЕ и СЧАСТЛИВЕЕ, МЫ ДУХОВНО БОГАЧЕ !!!
Ждем Вас, До скорых новых встреч, друзья !
Искренне Ваша
Теодора Янници, к.и.н.,
директор Греческого Культурного Центра - ГКЦ
С развернутым отчетом нашей работы за первое полугодие 2021г. можете ознакомиться по ссылке
http://www.hecucenter.ru/up/Last_Отчет-о-деятельности-ГКЦ-за-2021_.pdf
С кратким отчетом нашей работы за первое полугодие 2021г. можете ознакомиться по ссылке
http://www.hecucenter.ru/ru/news/otchet_deyatelnosti_gkc_za_pervoe_polugodie_2021_goda.html
С развернутым отчетом нашей работы за 2020г. можете ознакомиться по ссылке
http://www.hecucenter.ru/up/Last_Отчет-о-деятельности-ГКЦ-за-2020год.pdf
С кратким отчетом нашей работы за 2020г. можете ознакомиться по ссылке
http://www.hecucenter.ru/ru/reports/
С развернутым отчетом нашей работы за 2019 год можете ознакомиться по ссылке
http://www.hecucenter.ru/up/Last_Отчет о деятельности ГКЦ за 2019 (5).pdf
С кратким отчетом нашей работы за 2019 год можете ознакомиться по ссылке http://www.hecucenter.ru/ru/reports/
Λεξικό - 79
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
«ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ»
«СЕВЕРНЫЙ ЭПИР. История
и Эллинизм Северного Эпира.»
Βόρεια Ήπειρος. Η ιστορία και ο Ελληνισμός της.
Ιστορία της Βόρειας Ηπείρου την περίοδο 1913-1921
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ήπειρος μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Διακρίνεται η αντιστοιχία μεταξύ της Αρχαίας Ηπείρου (σε γκρίζο χρώμα), της σημερινής ελληνικής περιφέρειας της Ηπείρου (σε πορτοκαλί χρώμα), του τμήματος της Αλβανίας όπου κατοικούν κυρίως ελληνόφωνοι πληθυσμοί (σε πράσινο χρώμα) και τα όρια της «Βόρειας Ηπείρου» με διακεκομμένες. Το Αργυρόκαστρο (αλβανικά: Gjirokastër) και η Κορυτσά (αλβανικά: Korçë) αποτελούν τις δύο σημαντικότερες πόλεις της Βόρειας Ηπείρου.
Η ιστορία της Βόρειας Ηπείρου την περίοδο 1913-1921 σημαδεύτηκε από την επιθυμία του τοπικού ελληνικού στοιχείου για ένωση με το Βασίλειο της Ελλάδας, καθώς και την αλυτρωτική επιθυμία της ελληνικής πολιτικής για προσάρτηση της συγκεκριμένης περιοχής, η οποία τελικά επιδικάστηκε στο Πριγκιπάτο της Αλβανίας.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, η Βόρεια Ήπειρος, η οποία φιλοξενούσε μια σημαντική μειονότητα Ορθοδόξων που μιλούσαν είτε ελληνικά είτε αλβανικά, βρέθηκε, ταυτόχρονα με τη Νότια Ήπειρο, υπό τον έλεγχο του ελληνικού στρατού, ο οποίος είχε προηγουμένως απωθήσει τις οθωμανικές δυνάμεις. Η Αθήνα επιθυμούσε την προσάρτηση αυτών των εδαφών. Όμως, η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία ήταν αντίθετες σε αυτό το ενδεχόμενο, ενώ το Σύμφωνο της Φλωρεντίας του 1913 παραχωρούσε την Βόρεια Ήπειρο στο νεοσυσταθέν Πριγκιπάτο της Αλβανίας, η πλειοψηφία των κατοίκων του οποίου ήταν μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Έτσι, ο ελληνικός στρατός αποχώρησε από την περιοχή, όμως οι Χριστιανοί Ηπειρώτες, αρνούμενοι τη διεθνή συγκυρία, αποφασίζουν, με την κρυφή στήριξη του ελληνικού κράτους, τη δημιουργία ενός αυτόνομου καθεστώτος, με έδρα το Αργυρόκαστρο (αλβανικά: Gjirokastër).
Με δεδομένη την πολιτική αστάθεια της Αλβανίας, η αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου επικυρώθηκε τελικά από τις Μεγάλες Δυνάμεις με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας, στις 17 Μαΐου 1914. Η συμφωνία αναγνώριζε, πράγματι, το ειδικό καθεστώς των Ηπειρωτών και το δικαίωμά τους για αυτοδιάθεση, υπό τη νομική εξουσία της Αλβανίας. Εν τούτοις, η συμφωνία αυτή ποτέ δεν υλοποιήθηκε πραγματικά, καθώς η αλβανική κυβέρνηση κατέρρευσε εντός του Αυγούστου, ενώ ο Πρίγκιπας Γουλιέλμος του Βιντ, ο οποίος είχε οριστεί ηγέτης της χώρας τον Φεβρουάριο, επέστρεψε στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο.
Λίγο μετά την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Οκτώβριο του 1914, το Βασίλειο της Ελλάδας ανακατέλαβε την περιοχή. Όμως, η διφορούμενη στάση των Κεντρικών Δυνάμεων στα ελληνικά ζητήματα κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, οδήγησε τη Γαλλία και την Ιταλία στην από κοινού κατάληψη της Ηπείρου τον Σεπτέμβριο του 1916. Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όμως, η συμφωνία Τιτόνι - Βενιζέλου προέβλεπε την προσάρτηση της περιοχής στην Ελλάδα. Τελικά, η στρατιωτική εμπλοκή της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία του Μουσταφά Κεμάλ λειτούργησαν προς το συμφέρον της Αλβανίας, η οποία προσάρτησε οριστικά την περιοχή, στις 9 Νοεμβρίου 1920.
Πληθυσμός της περιοχής.
Κύριο λήμμα: Βόρεια Ήπειρος: Η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα
Εθνογραφική κάρτα της Βόρειας Ηπείρου το 1913, την οποία παρουσίασε η Ελλάδα στη Σύνοδο Ειρήνης του Παρισιού (1919)
Η τελευταία απογραφή, που είχε πραγματοποιηθεί από τις οθωμανικές αρχές στη Βόρεια Ήπειρο, το 1908, καταμέτρησε 128.000 ορθοδόξους και 95.000 μουσουλμάνους[1]. Από τους Χριστιανούς, 30.000 με 47.000 ήταν μονόγλωσσοι στα ελληνικά, σε τοπικές διαλέκτους και στη Νεοελληνική. Οι υπόλοιποι ήταν δίγλωσσοι. Η καθομιλουμένη γλώσσα τους ήταν μια Αλβανική διάλεκτος, της οποίας όμως το αλφάβητο ήταν στα ελληνικά, τα οποία χρησιμοποιούνταν και στις πολιτιστικές, εμπορικές αλλά και οικονομικές δραστηριότητες[2]. Επίσης, ένα τμήμα των αλβανόφωνων ορθοδόξων εξέφραζε ένα έντονο ελληνικό εθνικό αίσθημα[β] και ήταν αυτοί που πρώτοι στήριξαν το αυτονομιστικό κίνημα[3]. Στην περιοχή αυτή, η αντιπαράθεση μεταξύ των μουσουλμανικών και των χριστιανικών πληθυσμών δεν ήταν καινούριο φαινόμενο. Τον Σεπτέμβριο του 1906, Μουσουλμάνοι εθνικιστές δολοφόνησαν τον ορθόδοξο μητροπολίτη Φώτιο της Κορυτσάς, θεωρώντας τον υποστηρικτή του Πανελληνισμού[4]. Αυτό το γεγονός, όμως, είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μεγάλου χάσματος μεταξύ των δύο κοινοτήτων, από το οποίο ακόμα και οι Αλβανοί εθνικιστές χριστιανικού θρησκεύματος δεν κατάφεραν να γλιτώσουν[5]. Σε αυτό το πλαίσιο, η στήριξη των ορθόδοξων Ηπειρωτών σε μια αλβανική κυβέρνηση η οποία αποτελείτο αποκλειστικά από μουσουλμάνους (οι οποίοι βρίσκονταν σε μεταξύ τους αντιπαραθέσεις) αποτελούσε μακράν τη μειοψηφούσα άποψη στις τάξεις τους το 1914.
Η Ήπειρος στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Η προέλαση του Ελληνικού Στρατού στην Ήπειρο
Κύριο λήμμα: Α΄ Βαλκανικός πόλεμος: Μέτωπο Ηπείρου
Αλβανική καρικατούρα αναπαριστώντας τη χώρα σε κατάσταση άμυνας απέναντι στους γείτονές της. Το Μαυροβούνιο παρουσιάζεται υπό τη μορφή πιθήκου, η Ελλάδα ως λεοπάρδαλη και η Σερβία ως φίδι. Το αλβανικό κείμενο γράφει: «Φύγετε μακριά μου! Αιμοβόρα πλάσματα!»
Τον Μάρτιο του 1913, ο Ελληνικός Στρατός, σε εμπόλεμη κατάσταση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και στα πλαίσια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, προκαλεί ρήγμα στις τουρκικές αμυντικές γραμμές στην Ήπειρο στη μάχη του Μπιζανίου και στη συνέχεια καταλαμβάνει την πόλη των Ιωαννίνων προτού κατευθυνθεί βορειότερα[7]. Λίγους μήνες νωρίτερα, στις 5 Νοεμβρίου 1912, η πόλη της Χειμάρρας, στις ακτές του Ιονίου Πελάγους, είχε περάσει υπό ελληνικό έλεγχο αφότου ο Χειμαρριώτης ταγματάρχης της χωροφυλακής, Σπύρος Σπυρομήλιος, αποβιβάστηκε και την κατέλαβε ύστερα από σύντομη μάχη. Με το τέλος του πολέμου, οι ελληνικές δυνάμεις είχαν υπό τον έλεγχό τους το μεγαλύτερο τμήμα της ιστορικής περιοχής της Ηπείρου, δηλαδή μέχρι τη γραμμή που εκτείνεται βορειοδυτικά στα Κεραύνια όρη, βόρεια της Χειμάρρας, μέχρι και τις Λίμνες Πρέσπες, βορειοανατολικά.
Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, το αλβανικό εθνικό κίνημα ξεκίνησε να εκδηλώνει τάσεις «αφύπνισης». Συγκεκριμένα, στις 28 Νοεμβρίου 1912, ο πολιτικός Ισμαήλ Κεμάλ ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Αλβανίας στον Αυλώνα (αλβανικά: Vlorë), ενώ σχηματίστηκε Προσωρινή Κυβέρνηση. Όμως ο Ισμαήλ Κεμάλ δεν θα καταφέρει να επιβληθεί παρά μόνο στην περιοχή του Αυλώνα. Παράλληλα, στο Δυρράχιο (αλβανικά: Durrës), ο Οθωμανός στρατηγός αλβανικής καταγωγής, Εσάντ Πασά Τοπτανί δημιούργησε μια «Κεντρική Αλβανική Γερουσία», με τους ηγέτες των διάφορων φατριών της Αλβανίας να υποστηρίζουν την ιδέα μιας οθωμανικής διακυβέρνησης της περιοχής[6]. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο τμήμα της εδαφικής έκτασης όπου σχηματίστηκε, αργότερα, το αλβανικό κράτος, βρισκόταν υπό ελληνική (στα νότια) και υπό σερβική (στα βόρεια) κατοχή.
![[X]](/style/img/pppclose.png)