Статья греческого мыслителя, общественного деятеля, борца за признание геноцида греков Востока Михалиса Харалампидиса.

ПУБЛИКАЦИЯ ПИСЬМА УВАЖАЕМОМУ Г-НУ ДЖЕФФРИ Р. _ ПАЙАТТ , БЫВШИЙ ПОСОЛ США В ГРЕЦИИ

Вступительное примечание

В мае 2021 года я написал 10 писем на тему Понтийского дела, которые были адресованы соответствующим послам 10 стран в Афинах. Я попросил члена парламента от СИРИЗА Панайотиса Курумплиса подписать и отправить их. Это делает ему честь. Никто бы не стал.

Понтиак не является предметом внутреннего потребления политиков и не ограничивается махаладами и танцами . клуб , каким он должен быть. Сейчас она присутствует в международных политических и университетских институтах и, главным образом, в общественном мнении европейских стран и штатов США.

Это вопрос, который касается иностранных послов в Афинах и не только.

Письмо послу страны, в нашем случае США, не является личным, частным письмом. Речь идет об институтах Соединенных Штатов Америки и их отношениях с миллионами понтийцев, которые пострадали и продолжают страдать в Понте от турецкой расистской жестокости. Самым враждебным полем жизни для понтийцев во всем мире является Понт, город Трапезунд, их родина.

В США мы также имеем первое и большее количество признаний Понтийского геноцида, чем в других странах. «Америка во множественном числе» я написал в 2008 году в своем знаменитом письме тогдашнему американскому послу.

Постоянным представителем учреждений США в нашей стране сегодня является достопочтенный г-н Джордж Цунис . Он принимает эстафету благородного обязательства, имея дело с очень богатым в культурном отношении, но трагическим, самым трагическим в Малой Азии, Понтийским делом.

По многим причинам, установленным Историей, а также их собственным отношением к исторической памяти народов региона, я говорю о памяти об османском варварстве в Румели, а также о текущей потребности в гуманитарном взгляде со стороны США и международному сообществу в его превращение в Малую Азию , они поставили посла, г-на Цуниса , перед большим вежливым вызовом. Быть продолжением двух великих гуманистов, американских дипломатов прошлого века Джорджа Хортон и Генри Моргентау .

С 2006 года во время моего выступления на открытии Мемориала жертвам понтийского геноцида в Филадельфии, США, Polycentric Анатолия ни один Сцилла ни а Харибда , таково было его название, я предложил создать два Памятника, посвященные их Памяти. Один в США, другой в Салониках или Афинах.

Я повторил свое предложение во время выступления перед муниципалитетом Неаполис- Сикеон в Салониках в январе 2023 года.

Однако исторически вовлеченных и местных институтов очень мало.

Именно История, сегодняшний малоазийский тупик, вызванный турецкой патологией, поднимает вопрос о новой политике, государственном устройстве в Малой Азии. Ни один честный человек, честный губернатор, честный защитник ценностей не верит, что сегодня в «Турции» выборы проходят в демократических условиях.

Малая Азия – это зеркало современного мира. Его поле суждения. Будет ли она двигаться к Варварству или вернется к Гуманизму, который, по Цицерону, родился там.

Вы встречаете его в понтийских песнях. В стихах, выражающих самые высокие в мире человеческие чувства, идеалы и ценности. Я рассказываю о них в своих книгах . Кавафис заметил это раньше.

В мае 2021 года аналогичные письма были отправлены девяти другим послам в Афинах, в том числе России, Италии, Франции, Германии. Тем не менее, подведя итоги, я должен признать, что самым трогательным признанием Понтийского геноцида было признание бывшего президента Германии Иоахима Гук .

У нас не было ничего подобного из вышеупомянутых других стран.

Сегодня обнародуется содержание письма тогдашнему послу США Джеффри . Пайетт .

Май – месяц гуманизма, понтийской и малоазийской памяти.

19 ^мая символизирует Победу Жизни над Смертью . О гуманизме над варварством.

Жизнь должна вернуться в Понт, Малую Азию, Курдию .

Этого хотят их коренные народы и История.

Михалис Хараламбидис

Аксони, 23 мая

ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ   Κο GEOFFREY R. PYATT ΠΡΩΗΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

                                               Εισαγωγικό Σημείωμα

Τον Μάιο του 2021 έγραψα 10 επιστολές με θέμα την Ποντιακή Υπόθεση οι οποίες απευθύνονταν σε αντίστοιχους 10 πρέσβεις χωρών στην Αθήνα. Ζήτησα από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Κουρουμπλή να τις υπογράψει και να τις αποστείλει. Αυτό τον τιμά. Δεν θα το έκαναν άλλοι.

Το Ποντιακό δεν είναι μία υπόθεση εσωτερικής κατανάλωσης πολιτικάντηδων ούτε περιορίζεται στους μαχαλάδες και τα dancing club όπως επιδιώκεται να γίνει. Είναι παρόν πλέον σε διεθνείς πολιτικούς και πανεπιστημιακούς θεσμούς και κυρίως στην κοινή γνώμη χωρών της Ευρώπης και Πολιτειών των ΗΠΑ.

Είναι ζήτημα που αφορά τους ξένους πρεσβευτές στην Αθήνα και όχι μόνο.

Μια επιστολή σε έναν πρέσβη μίας χώρας, στην περίπτωση μας των ΗΠΑ, δεν είναι μια προσωπική, ιδιωτική επιστολή. Αφορά τους θεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της σχέσης τους με τα εκατομμύρια των Ποντίων που υπέστησαν και υφίστανται ακόμη και σήμερα στον Πόντο, την τουρκική ρατσιστική βαρβαρότητα. Το πλέον εχθρικό πεδίο ζωής των Ποντίων ανά τον κόσμο είναι αυτό του Πόντου, της πόλης της Τραπεζούντας, της πατρίδας τους.

Στις ΗΠΑ επιπλέον έχουμε τις πρώτες και περισσότερες αναγνωρίσεις της Ποντιακής Γενοκτονίας απ΄ότι σε άλλες χώρες. Η Αμερική είναι πληθυντική έγραψα το 2008 στην γνωστή επιστολή μου στον τότε Αμερικανό πρέσβη.

Συνεχιστής εκπρόσωπος των θεσμών των ΗΠΑ στη χώρα μας σήμερα είναι ο αξιότιμος κύριος Τζόρτζ Τσούνης. Αυτός αναλαμβάνει την σκυτάλη μιας ευγενούς δέσμευσης, ενασχόλησης με μια πολύ πλούσια πολιτισμικά αλλά τραγική, την πλέον τραγική στην Μικρά Ασία, Ποντιακή Υπόθεση.

Για πολλούς λόγους που θέτει η Ιστορία αλλά και η δική τους σχέση με την ιστορική μνήμη των λαών της περιοχής, μιλώ για τη μνήμη της οθωμανικής βαρβαρότητας στη Ρούμελη, αλλά και η σημερινή ανάγκη για μια ανθρωπιστική ματιά των ΗΠΑ και της διεθνούς κοινότητας στο γίγνεσθαι της Μικράς Ασίας, θέτουν το πρέσβη κύριο  Τσούνη, μπροστά σε μία μεγάλη ευγενική πρόκληση. Να αποτελέσει συνεχιστή δύο μεγάλων ανθρωπιστών, αμερικανών διπλωματών του προηγούμενου αιώνα του Τζόρτζ Χόρτον και του Χένρυ Μοργκεντάου.

Από το 2006 κατά την ομιλία μου στα αποκαλυπτήρια του Μνημείου της Ποντιακής Γενοκτονίας στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, Polycentric Anatolia neither Scylla nor a Charybdis, ήταν ο τίτλος της, πρότεινα την δημιουργία δύο Μνημείων αφιερωμένων στη Μνήμη τους. Το ένα στις ΗΠΑ το άλλο στη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα.

Επανέφερα την πρότασή μου κατά την ομιλία μου στον Δήμο Νεάπολης – Συκεών της Θεσσαλονίκης τον Ιανουάριο του 2023.

Είναι όμως μεγάλη η ολιγωρία των ιστορικά εμπλεκόμενων και των τοπικών θεσμών.

Είναι η Ιστορία, το σημερινό Μικρασιατικό Αδιέξοδο το οποίο προκαλεί η Τουρκική Παθολογία που θέτουν το ζήτημα μιας Νέας Πολιτικής, Πολιτειακής Αρχιτεκτονικής στην Μικρά Ασία. Κανείς έντιμος άνθρωπος, έντιμος Κυβερνήτης, ειλικρινής υπερασπιστής αξιών δεν πιστεύει ότι στην «Τουρκία» σήμερα, γίνονται εκλογές σε συνθήκες δημοκρατίας.

Η Μικρή Ασία είναι ο καθρέφτης του κόσμου σήμερα. Το πεδίο κρίσης του. Αν θα κινηθεί προς την Βαρβαρότητα ή θα επιστρέψει στον Ανθρωπισμό ο οποίος κατά τον Κικέρωνα γεννήθηκε εκεί.

Αυτόν τον συναντάς στα ποντιακά τραγούδια. Σε στίχους που εκφράζουν τα υψηλότερα στον κόσμο ανθρώπινα αισθήματα, ιδανικά και αξίες. Μιλώ στα βιβλία μου γι΄αυτά. Το εντόπισε πριν ο Καβάφης.

Τον Μάιο του 2021 ανάλογες επιστολές στάλθηκαν και σε άλλους εννέα πρέσβεις στην Αθήνα, όπως της Ρωσίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας. Οφείλω να ομολογήσω όμως, κάνοντας έναν απολογισμό ότι η πλέον συγκινητική αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας ήταν αυτή του πρώην Γερμανού Προέδρου Γιοάχιμ Γκάουκ.

Δεν είχαμε κάτι ανάλογο από τις προαναφερόμενες άλλες χώρες.

Σήμερα δίνεται στη δημοσιότητα το περιεχόμενο της επιστολής προς τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ Geoffrey Pyatt.

Ο Μάιος είναι ο Μήνας του Ανθρωπισμού, της Ποντιακής αλλά και της Μικρασιατικής Μνήμης.

Η 19^η Μαΐου  συμβολίζει την Νίκη της Ζωής επί του Θανάτου. Του Ανθρωπισμού επί της Βαρβαρότητας.

Στον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Κουρδία πρέπει να επιστρέψει η Ζωή.

Αυτό θέλουν οι αυτόχθονες λαοί τους και η Ιστορία.

 

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Αιξωνή, Μάιος 23

 

---

Attached files: ΣΗΜΕΙΩΜΑ.docx (16.4 KiB);